🌼K.K;5.Bölüm🌼

5.4K 285 100
                                    

Öncelikle hiç içime sinmedi.Nefret ettim bu bölümden.Keşke yazmasaydım böyle bir bölüm dedim.Emin olun beğenmezseniz anlarım.Çünkü bende beğenmedim.Sanırım Yazarın ağzından yazdığım için kötü oldu.Bir sonra ki bölüme telafi edeceğim inş :* Bölüm sonun da ki soruları cevaplamayı unutmayın...Sizi seven yazarella :)

------------------

Yazarın ağzından;

Ne genç adam ne de genç kız konuştu uzun süre boyunca ...Salonda sessizlik hüküm gösteriyordu.Genç adam annesinin fotoğrafının üzerinde bir göz yaşı damlasının süzüldüğünü görünceye dek ağladığının farkında değildi.Hemen gizlice silmeye çalıştı.Ama beceremedi.Çünkü genç kız anlamıştı.Sildikçe yeni ekleniyordu ve bu en beteriydi.Kimsenin güçsüz yanını görmesini istemiyordu.Genç kız yavaşça ağlayan gence yaklaştı.Çekiniyordu doğrusu onu ağlarken görmek tuhaftı.Fazlasıyla.Şimdi ona sarılsa ne kaybederdi? Zaten çoğu şeyini kaybetmişti.Gence doğru eğildi.Yüzleri aynı mesafedeydi.Ve nefesleri birbirine karışıyordu.Genç kız sıcak kollarının oğlanı şefkatle sarmasına izin verdi.Genç adam önce şaşırdı.Daha sonra kendini huzurlu bulduğu kollara bıraktı.Kız geri çevrilmediği için rahatladı.Ve genci daha sıkı sardı minik kolları ile...Burnuna gelen koku ile gülümsedi.Boyanın ağır kokusu gencin üstüne sinmişti. Genç adam huzuru bulduğu kollardan kendini ayırdı.Az önce ne olmuştu öyle?

Genç kız kollarını gevşetti .Ve bakışlarını ağlamaktan kızarmış gözlerle birleştirdi. Ve çekingence "Anlatmak istersen dinleyebilirim ."dedi.

Bu laf üzerine genç adam uzun süre düşündü . Yıllardır içinde taşıdığı acıyı başkasıyla paylaşmaya hazır mıydı? Hazır hissediyordu. Birine güvenmeyi yıllar önce bırakmıştı . Genç kız umudu kesti.Ayağa kalktı.Hafifçe sendeledi.Ama Çabuk toparladı.Son kez ümitle baktı genç adama.O anda kahve rengi gözler ile mavi gözler çakıştı.Genç adam dayanamayarak anlatmaya başladı.Sözylediği her söz batıyordu genç kızın minik kalbine."Ben öldürdüm onu hepsi benim suçum..."dedi.Genç kız dediği şey üzerine bir adım geriledi.bu olanlar gerçek miydi?Bunu bir açıklaması olmalıydı.Genç kız ileri geri sallanmaya başladı.Neden bu kadar çok tepki veriyordu ki.Bir katille aynı havayı soluduğu için mi yoksa ona değer verdiği için mi?Genç kız şuan bahane olarak birincisini daha mantıklı buluyordu.Daha yeni tanışmalarına rağmen aralarında tarif edilemez bir çekim vardı.Ve ikiside bunun farkındaydı."Sen kimseyi öldürmedin,"dedi kız fısıltıdan ibaret olan sesiyle."Yalan söylüyorsun!"diye bağırdı.Genç eğik duran duruşunu dikleştirdi.Ve yüzüne alaycı bir ifade taktı." Gerçekler acıtır,güzelim,"dedi.Ona ilk defa 'Komşu kızı'dışında bir sözcükle hitap etmişti.Ama kız bunu bile umursamayacak kadar şaşkındı.Şimdi kaçıp gidebilirdi neden gitmiyordu? Neden gidip genç adamı yalnızlığa terk etmiyordu.Cevap bulamadığı sorular arka arkaya dizilmişti.Genç adamın durumu hiç farklı değildi. O da aynı şeyleri düşünüyordu.Birine güvenmek tuhaftı. Özellikle yeni tanıştığı bir kıza.Her n e oluyorsa dur demesi şarttı.Yavaşça ayağa kalktı.Kızda her hareketini takip ederek duruşunu dikleştirdi.Genç adam istifini bozmadan salondan çıktı.Koridordan bir bağırma sesi geldi."Sağol,komşu kızı her şey için."dedi.Ve bir odaya girdi.Genç kız sinirle çantasını aldı ve dış kapıya doğru ilerledi.Çıkarken sertçe kapatmayı unutmadı tabii...

Bu gece gözüne uyku girmeyeceği kesindi.Önce kendi davranışlarını sorgulayacak daha sonra bu adını koyamadığı olayı çözecekti.Genç kız kapıyı çalmadan önce kendi kendine mırıldandı."Ben bu işi çözmessem adım Su değil,"

***

Güneş ışınlarının odayı istila etmesiyle yeni güne uyandı.Genç kız yavaşça doğruldu.Üstünde akşam ki kıyafetler duruyordu. Değiştirmeye üşenmişti.Ve tüm gece boyunca rahatsız olup uyuyamamıştı. Yavaşça doğruldu.Ayağı ile yorganı tekmeleyerek yere düşürdü. Ayağa kalkıp aynanın önüne geçti.Gözleri kızarmış saçları birbirine girmişti. Hiç birini tek tek ayıracak vakti yoktu.Sıcak bir duşa girme fikri ona yakın geldi.Bu akşam sahur için ayakta kalacaktı.Ve şimdiden duş alsa daha iyi olurdu.Her ramazan da içini tarif edilemez bir heyecan kaplardı genç kızın....

Duşa girip çıkması yarım saat bile almamamıştı.Üstünü giymiş kahvaltı masasında telefonu ile uğraşıyordu.Ağzına birkaç parça daha yemek tıkıp hızla ayağa kalktı. Annesini öptü.Annesi de gülerek karşılık verdi.Mutfaktan çıkacağı sırada tüm evde yankılanacak bir çığlık duyuldu.Genç kız serçe ayak parmağını kapıya vurmuştu.En nefret ettiği şey başına geliyordu.Ayağını tutarak salona girdi.salonda koltuklara yayılmış kardeşini görünce gözlerini devirdi.Koltuğa yaklaşıp kardeşinin ayaklarını kaldırdı.Ve boşalan koltuğa oturdu.Kardeşi istifini bozmayıp ayaklarını ablasının üstüne uzattı.Genç kız hızla kumandayı kapıp açık olan Victoria Secret Mankenlerinin kanalını kapattı.Kanalları gezerken yanında ki kardeşi hızla doğruldu."Abla bir kanal geri gelsene."dedi.Ve beklemeye başladı.Ablası bir kanal geri geldiğinde evlilik programında halay çeken bir yaşlı gördü.Şaşkınca kardeşine baktı.Kardeşi aniden ayağı kalktı.Ve eliyle ekranı göstererek konuşmaya başladı."Bak ben bu amcaya geçen otobüste yer verdim.Adam kalkmış kolbastı oynuya.Bak hele bak yok valla bu amcalara güvenmiyorum ben."dedi.Ve sinirle salondan çıktı.Ablası bu haline tebessüm etmekle yetindi.Çünkü aklı başka yerdeydi.

Saat gece yarısını geçiyordu.Annesi mutfakta sahur masasını hazırlarken genç kız erkek kardeşi ile bilgisayar oyunu oynuyordu.Her zaman ki gibi kardeşinin kazanacağını biliyordu.Ve zaten kazanmıştı.Annesi çağırdığında masaya oturdular.Annesi gülümseyerek kızına baktı.Onunla biraz yalnız konuşması gerekiyordu.Bazı şeylerin açığa kavuşması için...

"Kızım senden bir şey isteyeceğim ."dedi ve kızının dikkatini çekti."Karşı komşumuz var ya hani yeni taşındı,"dedi.Bu dediği kızının kaşlarını çatmasına sebep oldu."Evet anne,"diye onayladı kızı onu "Heh işte ben şey diycektim.O da bizimle yesin.Komşuluk namına."dedi annesi gülümseyerek kız bu dediğini üzerine güldü."Anne o Müslüman bile değildir."dedi kız.Annesi gülerek"Senin şu şarkıcı gibi mi?"dedi.Kız sinirlendi."Zayn Müslüman bir kere tamam mı?"dedi.Annesi sorar gözlerle ona baktı."Çağırıyor musun?"dedi.Bu gözlerin altında asıl amaç yatıyordu.Genç kız oflayarak mutfaktan çıktı."Anneye oflanmaz!"diye bağıran bir anne bırakarak.

Kapıya geldiği zaman çalıp çalmamak arasında kaldı dün pekte iç açıcı şeyler yaşamamıştılar. Her şeyi kenara bırakıp zile bastı.Ve beklemeye başladı.Kapı açıldı.Gözleri birleşti.Genç adamın kaşları çatıldı."Ne istiyorsun?"dedi.Bu sesi duymayalı uzun zaman olmuş gibi dinledi genç kız."Annem seni sahura çağırdı.Gelmen şart."dedi.Ve yükünü tek ayağına verip kollarını göğsünde kovuşturdu.Genç adam bu harakete karşı gülmemek için kendini zor tuttu.İfadesiz bir suratla "Hayır,"dedi.Ve kapıyı genç kızın suratına kapattı.Genç kız sinirle arkasına döndüğünde kendi kendine mırıldandığının farkında değildi.

"Bu bir son değil,Çınar Efendi."

---o---

_Bölüm Soruları_

1-)Su'nun sizce planları neler?

2-)Diğer bölüm Çınar'ın ağzından mı Yoksa Su'nun ağzından mı olsun?

3-)Birinci soruyu en yakın tahmin edene ithaf vereyim mi?

Sizi seviyorum.........

Komşunun Kızı |✔|Where stories live. Discover now