40.Said's graf

3.6K 192 3
                                    

Ik pak een sjaal uit mijn koffer en pak een lange jurk.

Moussa heb ik genageerd sinds gisteravond.
Ik had hem eigelijk gister gevraagt, in de hoop dat hij mee wou komen maar meneer moet weer zo doen.

Die lach van hem maakte het helemaal af, ik ben echt boos op hem.

Ik kleed me om en pak wat te eten.
Buiten pak ik een taxi en noem dan het adres van het begraveplaats waar Said ligt.

-

De tranen stoppen maar niet met komen en ik ga naast zijn graf zitten.

"Hey said" begin ik
Ik ga met mijn handen over het zand.

"Sorry, dat ik niet langs ben gekomen.  Er is zoveel gebeurt..."

Ik vertel hem alles en kan het niet drooghouden.
"En om het nog af te maken heb jij een tweeling broer"
Ik lach door mijn tranen heen.
"Oualid, getrouwd met Fatima en heeft 2 mooie kindjes"

Ik leg mijn hoofd op het zand en blijf stil luisteren naar alles om me heen.

"Asalaam'3eleykoem"

Ik kijk op en zie een man staan.

Ik groet terug en hij vraagt of hij een sorat moet voorlezen.
Ik knik en hij begint.

"Bismilah ierahman ieraheem..."

Ik luister naar de man die het zo mooi reciteert en krijg weer tranen in mijn ogen.
Het is zo rustgevend om er naar te luisteren en alle stress is weg.

"Sadaka allahoel 3adeeem"

Ik geef hem geld en koop ergens een groot fles water wat ik over het zand van Said's graf gooi.

Ik blijf tot laat in de nacht bij Said en praat gewoon over alles.

Waneer ik mezelf moe voel worden blijf ik zitten.

Ik wil hem niet meer laten.

Mijn telefoon rinkelt steeds dus die zet ik op stil en richt me weer op Said.
"Ik wil bij je zijn"

"Ooit ben je bij hem Yous"

Uit schrik draai ik me om en kijk Moussa aan.
"Wat doe jij hier" vraag ik droog en draai me weer om naar Said's graf.

"Waarom neem je niet op" verandert hij van onderwerp.

"K*** op wollah steeds verander je van onderwerp!"

Hii gaay naast mij zitten.
"Moussa vertrek wollah"

Ik hoor hem zuchten.
"Ik ga niet weg zonder jou"
"Ik blijf hier"
"Dan blijf ik ook hier"

Hij neemt naast mij plaats en legt zijn hand kort op het zand.
"Ooit belanden wij allemaal onder de grond." zucht hij dan "Net als Said, Allah ie rahmou, hij was een goede jongen"

Ik kan het niet meer drooghouden en ik barst uit.
Hij trekt mij naar zich toe en zo blijven we zitten totdat ik alles voel draaien.

En wanneer ik mijn ogen weer open heb lig ik op bed, en slaapt Moussa naast mij.

A letter that changed my life.||Voltooid||Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu