Until We Meet Again | COMPLETED

Chapter ThirtyEight

Cindrix POV

" Hey, excuse me. Have  you seen Chelsie? "

" Ah hindi eh. "

" Sige thanks! " sabi ko sa isang kaklase ni Chelsie.

Uwian na at wala ng masyadong mga tao dito sa campus, at kanina ko pa hinahanap si Chelsie pero hindi ko siya makita. Ang alam ko, every Wednesday last class nila sa Laboratory Room, pero wala ngang tao doon. She doesn't answering my calls and text. Tch? Nasan kaya yun??

" Oh! Drix c'mon let's go home " Anyaya sa akin ni Kyle ng magkasalubong kami sa lobby.

" Ah teka, have you seen Chelsie?"

" Nope. Hindi siya pumasok kanina sa laboratory class namin eh. Bakit Drix? " Brian said.

" What? Hindi siya pumasok? "

" Yeah. Why? May nangyari ba? "

" Ah no. Nothing. Sige mauna na kayo. Susunod nalang ako. " I told them at dali dali na akong umalis.

" Sige! Ingat Drix! " Kyle shouted.

Tch?  Bakit kaya hindi siya pumasok? And why she's ignoring my calls and text??

Pagkarating ko ng parking lot. Sumakay na ako ng kotse ko at pinaharurot ko ito paalis. Pupuntahan ko siya sa condo. unit niya.

Pagkarating ko doon, I park my car at agad na akong tumungo ng condo. unit niya. when I reached her room, I was about to open the door when my phone rings.

Kinuha ko naman yung cellphone ko sa bulsa ko at tiningnan ko kung sino yung tumawag. Its Chelsie. Sinagot ko naman agad.

" Hello baby! "

----

Chelsie's POV

Nandito ako ngayon sa park. Kanina pa ako dito, hindi ako pumasok sa lahat ng classes ko. Inioff ko rin yung phone ko para walang sinuman ang makatawag sakin. I know hinahanap ako ni Mia ngayon, kase hindi na ako bumalik.  :( Ayoko namang pumasok na namamaga yung mga mata ko. And still now I'm crying parin. Kahit pilit kong pinipigilan yung sarili ko na wag umiyak. >< Kainis kase! Sobrang sakit! At gustong gusto kong umiyak!  T^T... So no choice! Hmmm :( Napatingala ako sa kalangitan. Ang daming stars. Hmmm!

Kaya ko ba talagang gawin ang gusto ni Ms. Deny?? I gigive up ko ba si Cindrix?? Or magpapaka selfish ako?? Pero kompanya nila yung mawawala kapag hindi ko siya bibitawan. Maghihirap ang pamilya niya, and I'm sure Cindrix will be sad and hurt.

But ~~~

Mahal ko siya! Sobrang mahal na mahal ko si Cindrix and I can't give up on him :(

Ano ba yung gagawin ko???

I take a deep breath and tumulo na naman yung bweset kong mga luha. Nakakainis. Ang sakit!

" Please lord, give me a sign. " I whisper while looking at the sky that full of stars.

Kapag umulan bukas hihiwalayan ko si Cindrix, but if not. I won't give up on him. Magpapaka selfish ako. Ipaglalaban ko ang pagmamahalan naming dalawa.

I sighed.
" Lord, sana wag umulan bukas. " Napabuntong hininga ulit ako.

I check the time and it's already 6:00 pm..  Maggagabi na pala. I'm sure.. Hinahanap na ako ni Cindrix. I get my phone then I open it. For now, hindi ko muna iisipin ang mga bagay na yun. Pinunasan ko na yung mga luha ko at inayos ko yung sarili ko. Then after I dial Cindrix number, at tinawagan ko siya. Nag ring naman agad....

" Hello baby! " Sagot ni Cindrix mula sa kabilang linya. At parang maiiyak na naman ako ng marinig ko yung boses niya.

Ayt >< Chelsie!  Wag! Wag kang magpahalata ><