Değil Mi?

laniF-IVXX-ıtlA imriY

Hey Lucille, ben Kazimir.

Tanrım, nereden başlayacağımı bilmiyorum. Şu an beni böyle ter dökerken görsen eminim dalga geçerdin. İtiraz etme şimdi. Kesin dalga geçerdin.

Büyük ihtimalle kütüphanede unuttuğun defterini izinsizce okuduğum için beni öldüreceksin.
Seni tanıyorum Lucy, yaparsın sen.

Öncelikle bana aptal demen kalbimi kırdı güzelim. Çok alındım. Cümledeki parantez içi ünlemi hissettin mi?

Ayrıca elektirik faturalarına da deyerim, hayatım.

Kör olduğumu idda etmen de hiç hoş değil. Ben seni zaten görmüştüm. Ben seni senden bile önce görmüştüm. Asıl ben senin beni görmediğini düşünüyordum. Karışık oldu sanki biraz.

Baksana ikimiz de yanılmışız. Çünkü aptalız, sevgilim.

Bu arada iyiyim, sonunda sorduğun için teşekkürler. Peki sen nasılsın, Lucy?

Ayrıca seni de çizmezdim değil,  çoktan çizdim. Bir ay önce filan. Ders boştu ve sen bir şeyler yazıyordun. Ben de kendi şaheserimi çizmeye karar verip seni çizmiştim.

Sana bir şey soracağım sonra defterini aldığım yere geri koyacağım. Sen de fark ettiğinde almaya geleceksin.

Bana kendimi yakmamı beklediğini yazmışsın ya şey diyorum. Baksana cümleleri bile toparlayamıyorum. Acınası.

Ben kendimi yakana kadar benimle bekler misin?

Cavabını hanüz duyamıyorum ama hissediyorum.

Ancak sen de hissediyorsun, değil mi?

Not: Lütfen beni defterini okuduğum için öldürme. Seni seviyorum.

Aptal, minik hodbin, Kaz.

Vay be. Bitti. Yalan söylemeyeceğim, pek içime sindiği söylenemez. Bilirsiniz bazı sonlar ne olursa olsun içe sinmez.
Bok ettim sanırım.
Nys.
Hadi, kaçtım ben.
Siz de kaçın.

12.20 a.m