2

50 4 0
                                    

-TWEE DAGEN LATER-
Ik staarde naar het plafond, mijn handen hielden de lakens vast. De lakens voelden warm aan in mijn handen. Ik draaide me langzaam om om hem aan te kijken. Hij lag met zijn rug naar me toe. Ik keek naar zijn gespierde rug en glimlachte flauwtjes. Ik sloeg de lakens van me af en stond op. Ik rekte me uit en nam niet eens de moeite om op de klok te kijken hoe laat het was. Ik liep naar het raam en keek naar buiten. De zon scheen zwakjes aan de hemel. Ik zag de kapotte huizen en zuchtte. We hadden geluk gehad. Jace's huis stond nog overeind en er was niks kapot. Ik liep van het raam weg de trap af naar beneden.

Het was koud in de woonkamer. De gordijnen zaten dicht en het was pikdonker in de kamer. Mijn handen zochten op de tast de lichtknop toen ineens de lamp die naast de draaistoel stond aansprong. Verschrikt haalde ik mijn hand van de muur en keek naar de draaistoel, die met de rug naar me was gedraaid. Verward boog ik naar voren. Ik zag een achterhoofd en deinsde achteruit. Met een piep draaide de stoel zich om. In de stoel zat een jongen. Hij grijnsde breed toen hij me zag. 'Izzy...' Zijn stem gaf me rillingen. Hij stond op en ging in het licht staan. Ik kon zijn gezicht duidelijk zien. Hij had zwart haar, en bruine ogen. Je kon zijn kaakbeenderen makkelijk door zijn dunne huid zien. 'Wie ben je?' Zei ik. Mijn stem trilde. Ik had nu pas door dat mijn handen beschermend om mijn buik lagen. De jongen lachte. Er glom een zilveren piercing die door zijn tandvlees was gestoken. De piercing hing boven zijn twee voortanden, die stralend wit waren. 'Ik.. ben Jay.' De jongen praatte zachtjes. Hij knipoogde. 'Wat doe je hier?' Snauwde ik. Ik voelde mijn wangen rood worden en was blij dat hij het niet kon zien. Hij was aantrekkelijk, dat moest ik toegeven. Jay haalde een hand door zijn haar. 'Ik kom je halen.' Zei hij. Ik schudde verwilderd mijn hoofd. 'Wat wil je van me?' Zei ik. Jay lachte. 'Ik moet je komen halen van mijn baas.' Zei hij zachtjes. Ik trok een wenkbrauw op. 'En wie mag dat dan wel niet zijn?' Snauwde ik. Jay keek me serieus aan. 'Oké, Izzy, we kunnen dit op de moeilijke manier, of op de makkelijke manier doen.' Hij nam een hap adem. 'Je mag kiezen.' Weer zo'n knipoog. Ik keek hem arrogant aan. 'Mij krijg je niet zomaar mee, Jay.' Ik spuugde zijn naam bijna uit en keek hem kwaad aan. Jay trok een wenkbrauw op. 'De moeilijke manier is het dus.'

Jay stond binnen twee seconden voor me. Ik kon zijn geur ruiken. Hij rook naar frisse deodorant. Hij keek me aan. 'Ik wil je geen pijn doen.' Zei hij. Ik stapte van hem weg. Jay beet op zijn lip. Hij greep mijn bovenarm vast en trok me naar zich toe. Hij trok mijn lichaam tegen de zijne. Hij bracht zijn lippen naar mijn oor. Kippenvel schoot via mijn rug omhoog. 'Je gaat mee, of je het nou wilt of niet.' Fluisterde hij. Hij pakte iets met zijn andere hand uit zijn zak. Hij liet het aan me zien. Het was een spuit met een lichtpaarse vloeistof erin. 'We kunnen het zo doen, of je gaat vrijwillig mee. En geloof me, dit.' Hij tikte op de spuit. 'Wil je niet in je hebben.' Ik hief mijn hoofd. 'Ik ga niet mee.' Jay vloekte. Hij stak in één vloeiende beweging de spuit in mijn nek. 'Dan moet het zo.' Hij drukte de spuit in en de vloeistof verdween in mijn lichaam. Hij trok de spuit uit mijn nek en borg het op. Ik keek hem met geheven hoofd aan. 'Het doet me....' Ik kon mijn zin nog niet eens afmaken of een enorme pijnscheut schoot door mijn lichaam. Ik stortte neer op de grond. Het voelde alsof mijn keel door twee onzichtbare handen werd dichtgeknepen. Ik hapte naar adem en keek Jay met ogen vol tranen van de pijn aan. Jay pakte me vast en haalde uit met zijn vuist. Dat was het laatste wat ik zag.

-
HeavenlyBookz

The Alpha's Daughter #2Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum