Chapter 10

82 14 9
                                    

Anna's POV
Ηρθε το βραδυ και η ταινια ηταν προς το τελος της. Εβλεπα τις εκφρασεις του προσωπου του καθ'ολη τη διαρκεια της ταινιας. Ειναι κατι το διαφορετικο. Κατι το υπεροχο. Φανηκε σαν να διαβαζε τις σκεψεις μου,γυρισε το βλεμμα του προς τα εμενα και χαμογελασε. Του χαμογελασα και δαγκωσα το χειλος μου,εντελως αυθορμητα.
Ανν- εμ Τζεικομπ..
Τζεικομπ- ελα μου,με κοιταξε τοσο γλυκα..
Ανν- Το φοβαμαι ολο αυτο,ειπα και τα φρυδια μου σαν να σουφρωσαν
Τζεικομπ- Ει,δεν θα επρεπε
Ανν- Δεν θελω να τελειωσουμε μεσα σε μια εβδομαδα..
Τζεικομπ- Μα δεν θα γινει κατι τετοιο. Ειπε και με κοιταξε με τοση σιγουρια που χαθηκα στο βλεμα του.
Ανν- Ε,ενταξει.

Χαιδεψε το μαγουλο μου απαλα με τον αντιχειρα του και ακουμπησε τα μετωπα μας. "Θελω να πιστεψεις σε αυτο,σε εμας",ειπε. Θελω τοσο πολυ να το πιστεψω. Ενωσε τα χειλη μας για να απαλο φιλι και συνεχισαμε να βλεπουμε την ταινια.

Η ταινια τελειωσε και αποφασισαμε να παμε για υπνο. Θελω να κοιμηθω μαζι του. Αγκαλια. Ολο το βραδυ. Να νιωθω την ανασα του κι αυτος την δικη μου. Δεν πρεπει ομως. Ειναι πολυ νωρις. Αλλα θα μου πεις,κανεις δεν θα το μαθει ετσι κι αλλιως.. Δεν ξερω.

Jacob's POV
Ουφ τελειωσε η ταινια. Δεν ηθελα να την ξενερωσω αλλα η ταινια ηταν απαισια. Τοσο κλαψιαρικη. Αλλα αυτης της αρεσε κι αυτο το σεβομαι. Φαινεται αμηχανη. Τι μπορει να σκεφτεται; Φοβαται ειπε πριν; Μα γιατι δεν ειναι σιγουρη; Θελω να ειναι σιγουρη. Θελω να ειναι μαζι μου επειδη θελει να ειναι μαζι μου. Ακουσα το χασμουρητο της και την ρωτησα αν θελει να κοιμηθει.
Ανν- εμ ναι,ε.. Ειπε και χαμηλωσε το βλεμα της. Ναι,ξερω τι θελει. Νιωθω σαν να την ξερω χρονια.
Τζεικομπ- Θες..να κοιμηθουμε μαζι; Ειπα για να την βγαλω απο την δυσκολη θεση.
Ανν- Ναι,θελω Ειπε και μου χαμογελασε. Γινεται 10 φορες πιο ομορφη οταν χαμογελαει.

Ξαπλωσαμε και αρχικα η φαση ηταν αβολη. Δεν ηξερα που να βαλω τα χερια μου,που τα ποδια μου. 30 δευτερολεπτα θαρρους ειναι. Την πηρα αγκαλια και ευτυχως ανταποκριθηκε. Γυρισε προς τα εμενα και ξεκινησε ενα μακρυ,παθιασμενο φιλι. Οι γλωσσες μας χορευαν τον δικο τους χορο. Εναν χορο που θυμιζε βαλς. Ενα ρυθμικο ,αψεγαδιαστο βαλς.



Αργησα παρα πολυ:( Σορρυ κοριτσαρες:( Τωρα που ηρθε το καλοκαιρι θα ειμαι ενεργη,φτανει εσεις να θελετε να συνεχιστει το βιβλιο! Θελετε!;💚💚

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 19, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

All U Need Is Luck (J.s Imagine)Where stories live. Discover now