[Book 2] Ms. Matapang meet Mr. Masungit (COMPLETED) (Editing)

Chapter 9: Please, wake up

Naiiyak si Author😢 marami na rin pong nag message sakin na mag-update na pero ngayon lang talaga ako naka pag-update huhuhu😭 pero sana magustuhan niyo 'to!

Nga pala, good luck sa school life niyo lalabs readers! 😂😘💕

(Imaginin niyo nalang pong si Lianna ang nasa media)😭😭

-

Ang sakit.

2 months past, hindi parin gising si Lianna, my child want's to talk and hug there mom but...ugh!

I'm dying also my child and parents of Lianna.

Walang araw na hindi ako umiyak maski na sila tita at tito, mas lalo akong nasaktan kasi sila Lana at Kent ay hindi na malakas na kumain.

Then

I blame myself.

[Ps: umiiyak si Author habang ginagawa ang chapter na ito. Promise yan, hope to die]

Hindi na rin ako maka pasok sa trabaho kasi alam kong kailangan nila ako.

Gabi na ngayon its 8:30 p.m tulog na ang dalawa kong anak na nasa tig dalawang couch sa loob ng room ni Lianna kung saan pinasok. Nandito ako hawak hawak ang kamay niya, ang lamig. Sobra.

Wala akong ibang dapat gawin kundi maging matatag at mag hintay.

I'm here my Queen, waiting for you. I'm just here every seconds. I'm just here every day.

Bigla bigla nalang na pumatak ang luha ko, para akong babae.

Then find my care.

"Klien, kukunin ko na muna ang dalawang bata, kailangan nila ng pahininga." Wala sa sariling napa tango ako sa sinabi ni Ran.

Wala sila Mama at Papa dito nasa bahay nila Tita kailangan din kasi nila ng comfort, I was....dying again and again. Why? Because every moment I saw Lianna lying on the bed sacrificing, I damn hurt!

Lianna is my Weakness.

Lianna is my Queen.

Lianna is my Life.

Lianna is the only woman I love.

Lianna is my Wife.

"Please, wake up."

Nag kaayos na rin kami ng anak ko, pumunta na dito sila Mama at Papa para dalawin si Lianna, si Sabrina at iba pa naming kaibigan ay nandito kahapon iyak sila ng iyak, si Luke naman na halos ma luha na, I'm just fvcking BULLSHIT! Bakit sakanya pa ito nangyari?! This is my fault, right?
Hanggang ngayon sinisisi ko pa rin ang sarili ko sa lahat ng nangyari.

I was scared.

Baka pag gising niya hindi niya kami maalala, baka pag gising niya wala siyang anak na kikilalanin.

Sana hindi.

Ugh!

Bukas.

Bukas kasi Birthday na ni Kent.

Sana magising siya😭

Kasi nga masakit. Sobra pa sa sobra.

I hope one day we complete.

*tok*tok*tok*

Binuksan ko ang pintuan at bumungad sakin sina Papa at Mama.

"Anak, you're tired already. Please go home. Your child is worried." Bumuntong hininga ako, pinangako ko sa sarili kong hindi ko iiwang mag isa si Lianna.

"No. Just tell them na hindi muna ako uuwi. Please Papa, Mama alagaan niyo muna ang anak ko. Please." Hinawakan ni Mama ang kamay ko bago ngumiti.

"Are you sure? Okay. We will." Niyakap ko sila bago umiyak ulit. Walang oras na hindi ako umiyak.

Nag leave muna ako sa trabaho kasi alam kong mas importante ang asawa ko kesa 'dun, gusto ko, ako ang unang makita ng asawa ko pag-gising niya.  Excited na ako.

"Son, mauna na kami ng mama mo, just call us if you need something." Tumango ako sabay ng pag tapik ni papa sa braso ko.

Muling narinig ko nalang ay ang pag sara ng pinto, hindi na ako nag alinlangan pang hawakan ang kamay ng asawa ko.

'My Queen, bakit ba nangyayari sayo ito? Bakit hindi nalang sakin napasa ang kalagayan mo ngayon?.

Nasa isip ko 'yan, tinitigan kong mabuti ang mukha niyang napaka amo, naalala ko tulong 'yung panahong inaasar ko siya, kinakaladkad, at sinusungitan nag seselos kasi ako nun kay Christian.

(A/n: Remember Christian? Nasa book 1 po siya nun.)

Natawa nalang ako bigla. Nang maalala ko ang mga moment na ganon, takte lang parang gusto kong ulitan ang lahat! Ayoko kasing nakikitang nag aagaw buhay ang 'mahal' ko. Masakit. Alam niyo ba 'yun?

'King ina...'

d>_____<b

Gumising ka na please. Maraming nag hihintay sa'yo, gusto ka na naming gumising dahil kailangan, hindi maaring hindi ka magising kasi parang tinakasan mo ang pamilya mo, ang daya. Gising ka na mamahalin pa kita ng sobra...alam kong lumalaban ka kaya lumalaban 'rin ako, hindi ko hahayaang ikaw lang ang lumalaban kasama na ako dun syempre. Kaya handa akong mag hintay na kahit ilang months kapang naka higa sa kama'ng puti'ng 'yan, handang handa ako. Hihintayin kita kahit anong manyari.

"I'm still waiting..."

Hinalikan ko ang kamay niya..napaka lamig! Paksyet naman talaga, bakit ganon? Ang lamig ng kamay niya? Baka dahil lang sa matagal siyang naka higa sa peste'ng kama'ng 'to!

d-___-b

"Mahal kita.."

"A-alam k-ko..."

dO_______Ob???!!!

PLEASE VOTE, COMMENT AND SHARE! BECAUSE IT'S NEEDED!

Sorry dahil ngayon lang ako naka pag update!

Abangan:

"A-alam k-ko..."

dO_____Ob???!!!

"Lianna...."

"K-klien.."

dT_____Tb

-