Sınıfça pikniğe gittiğimiz günü hatırlıyorum hyung,,
Bizimkilerle aldığımız su tabancalarını doldurmaya gitmiştik.Rastgele havaya sıkıp eğlenmeye çalışıyordum.
Fakat yanlışlıkla seni ıslattım.
Sinirle arkanı döndün,omuz silktim.
Sırıtarak oturduğun yerden kalktın ve şişeni alıp bana doğru koşmaya başladın.Ben ise gülümseyerek hem koşuyor hem de arada arkamı dönüp su tabancasıyla seni ıslatmaya çalışıyordum.
Gittikçe piknik alanından uzaklaşıyorduk.Sadece yemyeşil ağaçların,çimenlerin ve kuşların olduğu bölgede durdun.Ellerini dizlerine koydun ve soluklandın.İkimiz de nefes nefese kalmıştık.Kafana su sıktığımda gülmüştün.Elindeki şişenin kapağını açtın ve yavaşa bana doğru geldin.
"Hayır hayır,o su çok fazla." Dedim gülerek.Aynı zamanda geriliyordum.
"Buraya gel."
Beni tek kolunla esir aldın ve şişeyi başımdan aşağı döktün.Sanırım bana acımıştın,sadece yarısı dökülmüştü.Beni serbest bıraktın ve şişeyi bana uzattın.
"Sen de bana dök,haksızlık olmasın."
Ne kadar da iyi niyetliydin öyle hyung.
Elindeki şişeyi aldım ve yüzüne doğru attım.Suyun etkisiyle geriledin.
"Bari başıma dökseydin!"
"Hemen de vicdan yaparmış."
"Seni küçük canavar!"
Bir süre beni kovaladıktan sonra yakalamayı başarabilmiştin.Gülüşlerimiz arasında yeşil çimenlerin üstüne yığılıvermiştik.Yüzümüze gelen güneşle ikimiz de aynı anda ellerimizi yüzümüze siper etmiştik.Bana bakıp gülümsedin.Gülüşün,gerçekten çok sevimliydi.
Bizim,iyi günlerimiz vardı hyung.
