Chapter one

542 78 6
                                    

After 3 years:

"Ολο αυτό είναι γελοίο."γκρινιάζω στο μικρόφωνο του τηλεφώνου.

"Ηρέμησε υπάρχει μια λογική εξήγηση." μουρμουρίζει η Liz προσπαθώντας να με καθησυχάσει.

Δεν το πιστεύω πως θα παω στο ίδιο πανεπιστήμιο με τον Harry.

"Η γυναίκα έχει ψύχωση!Δεν περιγράφεται αλλιώς."της λεω αναφερόμενη στην Lucy.

"Απλώς της αρέσει αυτό το πανεπιστήμιο καλύτερα απο αυτά στην περιοχή."συνεχίζει τις δικαιολογίες.

"Γιατί να μας πάει και τους δυο στο ΙΔΙΟ γαμημένο πανεπιστήμιο στου διαόλου τη μάνα;"την ρωτάω αναστατωένη.

Λες και εδω στην περιοχή δεν έχει πανεπιστήμια.

Είχαμε κάνει τόσα σχέδια με την Liz για να πάμε στο ιδιο πανεπιστήμιο,να είμαστε στο ίδιο δωμάτιο και μετά έρχεται η Lucy και μου τα διαλύει ολα.

"2 το πολύ 3 ωρες είναι μακριά.Θα βλεπόμαστε και θα συναντιόμαστε συχνά."λέει.

"Ναι είδαμε και πως βλεπόμουν με τον Harry.Που μας ξέγραψε ολους και ερχόταν κάθε χριστούγεννα και άντε λίγο το καλοκαίρι."της λεω καθώς ψιλαφίζω στα χέρια μου το χαρτί της αποδοχής μου στο πανεπιστήμιο του Ohio.

"Τελικά δεν σε πήρε τηλέφωνο για να σου ευχηθεί για την αποφοίτησή σου;"μου λέει.

"Liz.Οι σχέσεις μας πλέον είναι εντελώς τυπικές.Οχι δεν το έκανε."λεω αναστενάζοντας.

"Άλλο είναι το πρόβλημα τώρα."λεω γυρίζοντας το θέμα σε κάτι λιγότερο πικρόχολο.

"Είναι εντελώς αμετάκλητη;"μου λέει με μια στάλα ελπίδας.

"Δεν είναι αυτό.Το θέμα είναι πως μου είχε κάνει ηδη έτηση σε αυτό το πανεπιστήμιο και τώρα οι ετήσεις έχουν κλείσει μιας και είναι μέσα Αυγούστου.Και έρχεται σήμερα και μου παρουσιάζει το χαρτί της αποδοχής."λεω προσπαθώντας να κρατήσω τα δάκρυά μου.

Έχασα ηδη εναν πολύ σημαντικό άνθρωπο λόγω απόστασης.Δεν θα αντέξω να χάσω και την Liz.

"Δες την θετική πλευρά..."κάνει μια παύση.

"Υπάρχει τέτοια;"την διακόπτω και γελάει.

"Θα έχεις τον Zayn μαζί σου."μου απαντάει και στρυφογυρίζω τα μάτια μου.

Εδω που τα λέμε κάτι είναι και αυτό,αλλά δεν είναι τόσο καλός μου φίλος,πια οσο ηταν πριν.

"Τί να τον κάνω τον Zayn?εσένα θέλω."γκρινιάζω.

"Θα μου λείψεις."παραπονιέται.

Εμένα να δεις.

"Πότε φεύγεις;"ρωτάει φανερά στεναχωρημένη.

"Σε μια εβδομάδα."απαντάω ξεφυσώντας.

"Η Lucy είπε στον Harry πώς θα πας και εσύ εκεί;"μου αποκρίνεται.

"Οχι.Είπα στην Lucy να μην του το πει για να του το κάνω έκπληξη.Αλλά δεν θέλω καν να τον δω,οπότε θα του το πω λίγο πριν την ημέρα των ευχαριστιών που θα μαζευτούμε ολοι στο σπίτι.Εξάλλου τελειόφοιτος είναι,σιγά μην κάτσει να ασχοληθεί μαζί μου ή με τα παιδιά της πρώτης γενικά."της λεω ξαπλώνοντας στο κρεβάτι μου.

Θα μου λείψει το δωμάτιο μου.Τα τελευταία χρόνια ηταν αρκετά μοναχικά εδω και μου άρεσε.Είχα την ησυχία μου.

"Εγω θα σου έλεγα να του το πεις.Εαν τον δεις στους διαδρόμους τί θα κάνεις;"

"Θα τον αγνοήσω όπως με αγνοούσε τα τελευταία τρια χρόνια."

🌺🌺🌺🌺
Heyy lill angels!Guess who is back!Ελπίζω να περάσατε καλά στις διακοπές σας και να είχατε ενα ξεκούραστο καλοκαίρι!Για εσάς που δεν είχατε να σας πω κουράγιο για οτι έπεται♥️
Χαίρομαι που επιτέλους ξαναγράφω αυτήν την ιστορία!Ευχαριστώ για ολα σας τα θετικά και υποστηρικτικά σχόλια!

Wrong Place is coming and its stronger than ever♥️

All the love
Iw

Wrong Place(a Wrong Age sequel)»H.S.Where stories live. Discover now