Wrong Place(a Wrong Age sequel)»H.S.

Chapter two

After one week:

"Θα ξαναέρθω να σε δω σύντομα σε περίπτωση που έχεις ξεχάσει κάτι."λέει η Lucy καθώς κλείνει την πόρτα του κοιτώνα μου.

Δεν έχει έρθει ακόμα η συγκάτικός μου γιατί ήρθαμε μια ημέρα πριν για να τακτοποιηθώ.

"Όταν δεν θα έχω μαθήματα θα έρχομαι."λέει η Liz προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της.

Είναι τόσο δύσκολο.

"Θα έρχομαι και εγω."λεω φυσώντας την μύτη μου.

"Ο Zayn που είναι;"λέει η Lucy διακόπτωντας την συζήτηση.

"Είναι στον κοιτώνα των αγοριών.Στο διπλανό κτήριο."της λεω.

Πολύ πιθανό να είναι και ο Harry σε αυτό.

Εχω τόσα χρόνια να ζήσω στον ιδιο χώρο με αυτόν.

Αλλά δεν με νοιάζειιιιιιι.
Λέει το υποσυνηδειτό μου.

"Σίγουρα δεν θες να το πω στον Harry?" Μου λέει σαν να το ήξερε.

"Οχι οχι είναι έκπληξη."της λεω.

Μια έκπληξη που δεν θα μάθει ποτέ.

"Δεν έχεις κάτι άλλο να τακτοποιήσεις ολα είναι καλά έτσι;"λέει η Lucy.

"Ναι ναι μια χαρά είμαι."της λεω.

"Θα μου λειψεις.Να μην εχω κανέναν στο σπίτι."λέει και με αγγαλιάζει.

"Και εμένα."της λεω.

Δένομαι πάρα πολύ με τους ανθρώπους και θα μου λείψει τόσο πολύ.Την εχω σαν μητέρα μου.

"Θα σας αφήσω ενα λεπτό να τα πείτε.Θα περιμένω στο αυτοκίνητο Liza."λέει και φεύγει.

"Θα το μάθει μην χαίρεσαι."μου λέει οταν απομακρύνεται η Lucy.

"Να το μάθει ποιος;"της λεω.

"Ο ξέρεις ποιος."απαντάει.

"Τί λες;"γελάω.

"Είναι αναπόφευκτο να μην μάθει ο Harry την παρουσία σου εδω."ψιθυρίζει.

Δεν θα μπορέσω να τον βλέπω.Θα με αποσυγκεντρώνει τόσο πολύ.

Δεν ξέρω τί θα κάνω εαν τον βλέπω και δεν μιλάμε.

Ή εαν αλλάξει η συμπεριφορά του μεταξύ μας.

Βασανηστήριο.

"Μου φαίνεται θα χρειαστώ κανέναν ψυχολόγο μέχρι να φύγω απο εδω."της λεω και γελάει.

"Μέχρι να πάρεις το πτυχίο σου να βολευτείς με εμένα."λέει και την αγγαλιάζω.

"Είσαι η καλύτερη φίλη."της λεω στον λαιμό της.

"Δεν θα χαθούμε."μου λέει καθώς την βλέπω να απομακρύνεται στον διάδρομο.

Όταν φεύγει κλειδώνω το δωμάτιο και παω προς το κτήριο των αγοριών,που ήταν δίπλα με αυτό των κοριτσιών.

Μπαίνοντας μέσα στο κτήριο βλέπω πολλά αγόρια να κατακλίζουν τους διαδρόμους.Άλλοι με τους γονείς τους,άλλοι με τους φίλους του και άλλοι μόνοι τους.

Σταυρώνω τα δάχτυλά μου για να μην πετύχω τον Harry.

Τί στο διάολο στο ιδιο κτήριο θα είμαστε;

Παω στο δωμάτιο του Zayn και χτυπάω την πόρτα.

Μετά απο λίγα λεπτά ενας χαρούμενος Zayn ανοίγει την πόρτα.

"Πάμε για μεσημεριανό;"ρωτάει και νεύω.

Πρέπει να του το πω.

"Το ξέρεις πως στο ιδιο πανεπιστήμιο είναι και ο Harry έτσι;"τον ρωτάω.

🌺🌺🌺🌺
Heyy lill angels!Συγγνώμη που άργησα να ανεβάσω,απλώς τώρα εχω αρκετά μαθήματα και θέλω να δείξετε λίγη κατανόηση♥️.Μέχρι να μπει ενα πρόγραμμα στις υποχρεώσεις μου δεν ξέρω ποιές ημέρες θα ανεβάζω.(λογικα σκ)
Ελπίζω να με καταλαβένετε και εαν βαριέστε εχω άλλες 3 ιστορίες στο προφίλ μου,για να διαβάσετε!

Ευχαριστώ για ολη σας την στήριξη♥️

All the love
Iw