RÜVEYHA

👩MİSAFİR👩

Sabah namazını kılmak için çalan saatin alarmı ile uyandık. Atıf abtestini aldıktan sonra bende Abtest almak için banyoya gitmek üzere yataktan kalktım. O an midemin bulanması ile koşarak lavaboya gittim. Atıfta peşimden geldi. Ben ona elimle git işareti yaptım. Ama o dinlemedi. İstifra ettikten sonra elimi yüzümü yıkadım. Atıf ta bana peçete uzattı. Annelik ne kadar zormuş. Daha şimdiden zorluğunu anladım. Kim bilir güzrl yanları nasıl tatlı gelir insana. Bende abtestimi alıp beraber Atıf ile namaza durduk. Namazlarımız bitince dua da edip seccadelerimizi topladık. Beraber yatağa geçtik. Ben gözlerimi kapamış Atıfın yüzüne doğru dönük bir şekilde yattım. Bir iki dakika sonra birinin beni izlediğini yani üzerimdeki gözleri fark ettim. Gözlerimi açtığımda Atıf bana bakıyordu.

- Ne oldu? dedim.

- Bir şey yok güzel karımı izliyorum. dedi tebessüm eder bir şekilde.

- O zaman gel isim bulalım çocuğumuza. Bence eğer erkek olursa Arif Kemal, kız olursa da Feride koyalım.

- Olur bitanem sağlıklı olsunlar da nenistersen onu koyalım.

- Eee senin fikrin ne başka bir isim istemez misin?

- Benim hoşuma gitti ikiside.

- Hmmm. Tamam ozaman. Atıf senin hiç ailenden biri yaşamıyo mu?

- Babamı zaten biliyosun. Dedem vefat etmiş. Babaannem de öyle. Babam tek kardeşmiş. Bende öyle. Annem yetim miş yetimhanede büyümüş onun tarafından hiç kimse yok. Kısacası kimsem kalmadı şu dünyada sizden başka.

- Hmmm.  Olsun benim ailem senin ailen.

- tabikide ben onları öz ailem belledim.

Atıfın yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra ona sarıldım ve beraber uykuya daldık.

Sabah uyandığımda Atıf yanımda yoktu. Saate baktığımda ise saat 11 di. Ben okadar uyumuşmuydum yaaaa?! Yavaşça yataktan kalkarak camları açtım ve yatak odasını havalandırmayaa başladım. Aşağı indiğimde her yerin toplu olması beni o kadar mutlu ettiki size anlatamam. Elime aldığım telefon ile aşkım yazan yeri kaydırarak kulağıma götürdüm telefonu.

- Efendim bitanem. diyen sese gülümseyerek bende:

- Atıf saat kaç olmuş uyanamamışım. Niye beni kaldırmadın sanada kahvaltı hazırlayamadım.

- Canım sakin ol eee sen iki canlısın seni yormak istemedim. Bende sessizce kalktım gittim.

- Peki ya kahvaltı? Kahvaltı yaptın mı?

- Atıştırdım bir şeyler.

- Atıf ya doğru düzgün bir şeyler yememişsin belli.

- Sen şimdi beni bırakta kızımızı doyurdun mu?

- Kızımızımı?

- Evet.

- Ohhhh bakıyorum da beni hemen sattınız Atıf bey. Hem nerden biliyosun kızımızın olacağını belki oğlumuz olacak.dedim tek kaşımı kaldırıp bilmiş bir tavırla.

- Bilmem içime öğle doğdu.

- Atıf dua et bitanem sağlıklı olsun da kız olmuş erkek olmuş fark etmez.

- Ediyorum zaten aşkım.

- Tamam hadi ben çok acıktım sonra görüşürüz.

- Tamam hadi sen daha fazla bekletme bebeğimizi.

- Tamam. Seni seviyorum.

- Bende seni Rüveyhammmm.
dedikten sonra kapattık telefonları. Bende mutfağa doğru gidip kendime mükellef bir sofra hazırladım. Bir güzel lüplettikten sonra mutfağı toplayıp yatak odasını toplamak üzere yukarı çıktım. Daha sonra öğlen namazını kılmak için Abtest aldım. Namazımı kıldıktan sonra ellerimi açtım ve kalbimden geçenleri dilime döküp başladım bizim için, bebeğimiz için dua etmeye. Duam bittikten sonra seccademi topladım ve oturma odasına gidip elime bir çikolata kavanozu aldım. Başladım kaşık kaşık yemeğe. 5 dakika yedikten sonra yüz ifademi acır gibi yapıp kendime şöyle bir baktım. Ne yani bem şimdi böyle 9 ay boyunca her canım çektiğinde yicekmiydim. Hadi anlıyorum meyve sebze çeker yerim. Ama çikolata ne kızım? Olmaz böyle yaparsam ne elbiselerimin içine bir daha sığarım nede Atıf bana bir daha bakar. Tamam aşerdikçe az az yine hepsinden. Sonra mazallah çocuğa bir şey olur. Tövbe tövbe! Bunları düşünürken birden kapı çaldı. Yavaşça kapıya doğru gittim. Kapıyı açtığımda karşımda bir kız duruyordu. 

- Buyrun kime bakmıştınız?

- Ben..... Ben Atıf beye baktım. Burası onun evi değil mi?

- Evet de siz kimsiniz?

- Ben.... Bakın her şeyi anlatıcam ama ilk önce izin verin içeri giriyim.

- Tamam peki. Buyrun.

İçeri almakla doğru mu ettim bilmiyorum ama iyi bir kıza benziyordu. İçeri giren kıza bir şeyler ikram etmek için mutfağa gittim. Hazırladıklarımı kıza ikram edip karşısına oturdum ve dinliyorum dercesine ona baktım. Oda bana gülümseyerek başladı anlatmaya. Anlatılanlar ile ağzım açık kaldı.

Sizce gelen kişi kimdir? Var mı bir tahmininiz?

Arkadaşlar biliyorum gene kısa oldu ama ancak bu kadar yaza biliyorum. Uzun yazmam için baya vakit gerekiyor. Buda çok uzun olabilir. Bu yüzden kısa kısa ama sık bölüm atmaya çalışıyorum.
Yorumlarınızı bekliyorum 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇