Het is gewoon onmogelijk

Hoofdstuk 3

Het was avond en iedereen was aanwezig bij Floor thuis. Tineke zat naast Brigitte in de zetel van Floor, klaar om het feestje van de chef voor te bereiden. "Zal ik voor een taart zorgen? Mijn nicht heeft een bakkerij dus ik kan die daar laten maken!" opperde Ines en uiteraard was iedereen akkoord. "Waar geven we ons feestje?" ging Floor naar het volgende punt op de agenda. Dit keer stelde Eric een zaal in de buurt voor en ging iedereen akkoord. "Hoe gaan we hem naar daar krijgen?" vroeg de blondine nu. "Als hij een oproep krijgt?" stelde Tineke voor. "We kunnen toch zeggen dat iemand speciaal naar hem gevraagd heeft? Patrick kan zijn vrouw bellen om mooie kleren met ons mee te geven zodat hij zich om kan kleden eens hij bij ons is" legde ze verder uit. Ook nu stemde iedereen enthousiast in. "En dan het laatste punt op mijn agenda: hapjes en drankjes" Meteen begon iedereen luid door elkaar te praten. "Ssssht!" riep Floor, waarna vrijwel iedereen weer zijn mond hielt. "Sorry, maar zo kon ik jullie niet verstaan" lachte ze. "Dus, als ik het goed gehoord heb gaan we dus allemaal verschillende hapjes meebrengen en iedereen ook wat drank?" vroeg Floor voor de zekerheid. Ook nu knikte de volledige kamer. Er werden nog een paar dingen besproken maar daarna ging iedereen stilaan naar huis. Brigitte vertrok als eerste, zo kon ze haar kindjes toch nog in bed leggen. Koen ging ook vrij snel weg, nadat hij van iedereen uitgebreid afscheid genomen had. Robin, Femke en Obi besloten om toen ook te vertrekken en uiteindelijk, nadat Ines, Patrick en Eric ook naar huis vertrokken waren zat Tineke nog naast Floor in de zetel. "Ik wilde jou gewoon nog even zeggen dat alles weer oké is tussen mij en Koen" zei Tineke. "Gelukkig! Ik ben blij voor je!" Glimlachend stond Tineke recht. "Ik zie jou morgen op kantoor waarschijnlijk wel!" zei Floor. "Ik heb avondshift, dus misschien" antwoordde Tineke. Floor liet haar collega buiten en Tineke reed weer naar huis, ze was behoorlijk moe. Gelukkig kon ze uitslapen.

Het was alweer 10uur 's ochtends, Tineke maakte zich klaar om naar de winkel te gaan. Ze zou al wat inkopen doen voor het feestje van de commissaris, dus snel had ze een lijstje gemaakt met ingrediënten voor hapjes en een aantal frisdranken. Plots piepte haar gsm, dus keek ze snel even wie het was. Een berichtje van Floor: 'Tineke, zou jij al even naar Gerda willen bellen?' Ook Gerda's nummer stond in de sms. Gerda was de vrouw van de chef, dus meteen klikte Tineke op het telefoonnummer. "Hallo met Gerda Smits" klonk het aan de andere kant van de lijn. "Dag mevrouw, u spreekt hier met Tineke Schilebeeckx, ik-" voordat Tineke haar zin kon afmaken had Gerda haar al onderbroken: "Werk jij niet bij Roger?" Tineke lachte eens. "Ja, dat klopt. Vrijdag is hij exact 5 jaar onze commissaris, daarom dachten wij een verrassingsfeestje te organiseren" legde Tineke uit. "Wat leuk!" zei Gerda enthousiast. "Zou u misschien vrijdag een mooi pak willen meebrengen? Wij hadden het idee om hem na het werk met een smoes naar de feestzaal te lokken, maar als hij de hele avond in zijn politie-uniform moet doorbrengen..." Ook nu was Gerda enthousiast: "Ja natuurlijk! Waar is het te doen?" Tineke gaf haar het adres door en rondde daarna het gesprek af. Ze nam een grote zak mee, legde die in haar auto en vertrok naar de supermarkt. Net toen ze de auto uitstapte werd ze gebeld, door Floor. "Heey" "Is alles oké voor Gerda?" vroeg de blondine fluisterend. "Ja, maar waarom fluister je?" lachte Tineke. "Ik ben op kantoor, ik fluister zodat de chef niks hoort" Tineke lachte alweer. "Ik ga inkopen doen, mag ik straks al eens naar de zaal gaan?" vroeg ze. "Ja, natuurlijk! De eigenaars hebben gezegd dat de zaal vanaf vandaag klaar gezet mocht worden, dus ga je gang! Kom snel even hier en dan geef ik je de sleutel mee." Tineke bedacht zich dat ze nog niet gedacht had aan de sleutel. "Ik ga nog even eerst boodschappen doen en daarna kom ik snel even langs" zei Tineke. Tevreden beëindigde Tineke het gesprek nadat ze nog afscheid genomen had van haar blonde collega.

De slingers die Tineke in de supermarkt was gaan kopen hingen al omhoog, ballonnen en andere decoratie zouden later nog volgen. Ook had Obi een geluidsinstallatie kunnen regelen zodat er de hele avond muziek kon gedraaid worden, zo zou de sfeer er ook meteen inzitten! Obi zou onder de naam 'DJ Obi Wan Kenobi', uiteraard bedacht door Koen. Tineke was ook nog even langs huis gereden om een grote foto af te drukken, het was een groepsfoto met het voltallige team. Tineke had er met alcoholstift boven geschreven: 'DE BESTE CHEF DIE WE ONS KUNNEN WENSEN♥'. Plots dacht Tineke aan iets, of liever, aan iemand. Ze zocht een gsm-nummer in haar contacten en stuurde een sms. Toen ze een sms terugkreeg glimlachte ze tevreden naar haar scherm. Ze was van plan om nog niets van wat ze zonet geregeld had te vertellen, zo was er toch nog een kleine verrassing voor iedereen. "Awel, met wie ben jij zo mysterieus aan het sms'en?" vroeg plots een bekende stem achter haar. Geschrokken draaide de vrouw zich om, maar toen ze in het lachende gezicht van haar werkpartner keek rolde ze eens met haar ogen. "Koen!" lachte ze. "Oei, ik heb nochtans geen bericht gekregen" grapte hij, waarop Tineke nog een keertje met haar ogen rolde. Ook nu kon ze de vlinders in haar buik duidelijk voelen fladderen. "Ik heb ook wat versiering mee, maar oei..." Koen wees naar de slinger die hij vast had, toevallig exact dezelfde als die er al hing. "Ach, we hangen ze gewoon allebei op!" zei Tineke schouderophalend. Tineke hield van slingers en ballonnen, hoe meer hoe beter! Samen hingen ze de versiering die Koen meegebracht had nog op, met de nodige flauwe moppen erbij uiteraard.