He isn't that bad •Dutch•

T H I R T Y - T W O

P.O.V. Sam

De tranen glijden over mijn wangen.

Hoe kan ze?

Nick trekt me in een knuffel en ik sla mijn armen om hem heen. De rest kijkt me bezorgd aan.

'Je vader bracht het goed over.' Fluister ik naar hem. 'Dat is zijn werk.' Fluistert hij terug. Zijn shirt begint natter te worden.

'Nick.' Fluister ik in zijn oor. 'Ja?' Fluistert hij terug. 'Ik wil naar huis.' Het klink wanhopig en zielig.

'Weet je het zeker?'

'Ja.. heel zeker.' Hij trekt ons los. 'Oké.' Zegt hij op normale toon.

//#\\

Ik zit voorin in mijn auto en Nick rijd.

Silver, Iduna, Anna, Theo en Jason zitten in een andere auto. Theo en Jason leggen als het goed is nu uit wat er aan de hand is.

Hoe kan ze nou dood zijn!?

Ja inderdaad...

De vader van Nick werkt bij de politie en is 1 van de medewerkers die mensen belt en zeggen dat hun familieleden overleden zijn..

Mijn moeder heeft zelfmoord gepleegd.

Met een mes.

In de kelder.

Nick en ik hebben onze ruzie nu even opzij gezet.. want hoe graag ik het ook niet wil.. ik heb hem nodig.

Als we in de straat aan komen zie we 4 politie auto's en een ambulance.

De tranen zwellen zich weer op.

Nick parkeert in de straat aangezien het heel druk is bij mij thuis.

Jason parkeert voor ons.

Ik stap uit de auto en de drie meiden rennen meteen op me af en omhelzen me.

We lopen dan met ze alle naar mijn huis. Mijn buren staan met een politie man te praten. Als ze me zien lopen ze naar me toe en omhelzen me.

We zeggen niks en hun lopen terug naar de politie.

'Dat zijn mijn buren.' Ik kijk om me heen en overal staan van die linten van de politie.

Wacht eens.. ze had me gebeld. Ze had me gebeld! Ze wist het toen al! Ik wist dat ze loog! Wacht, waar ging dat telefoontje ook alweer o-

Op de tafel..

Ik begin sneller te lopen en dan te rennen.

Ik ren het huis binnen waar allerlei mensen zijn. Ik ren de eetkamer in. Daar staan drie mensen om de tafel allerlei papieren te bekijken.

'Aan de kant.' Ik duw de mensen zonder pardon weg en bekijk de mensen.

'Wie ben jij!? Dit is een zaak van de politie! Wegwezen.' Zegt een politie man.

Ik rol mijn ogen en pak een envelop van een man op waar mijn naam op staat.

'Hey meisje.' Een aardige politie man komt naast de man staan die zo aan het schreeuwen was.

'Zou je het huis misschien willen verlaten?' De man komt voor me staan. Ik schud mijn hoofd.

'Wat is je naam?'

Nick, Jason, Theo, Silver, Anna en Iduna rennen de kamer in.

'Howard.'-
'Nick?'-

Zeggen de man en Nick tegelijk.

'Nick wat doe je hier? Moet ik je vader bellen?'

'Nee nee nee!'

Terwijl hun bezig zijn heb ik de envelop geopend en ik begin te lezen.

Lieve Sam,

Ik weet dat het misschien niet de beste keuze was maar ik kan niet veder leven alsof er niks gebeurd is. Ik ben een slechte moeder Sam, hoe heb ik het nooit kunnen merken! Ik kan zo niet leven.. het spijt me. Maar geen zorgen. Je school is afbetaald. Jij krijgt al ons geld en mijn pensioen. Je krijgt het huis en ik heb al mijn schulden afbetaald. Ik hou van je Sam...

Nog gefeliciteerd met je verjaardag.

Liefs je Moeder.

Ik vouw het briefje op en stop hem in de zak.

'Mevrouw we moeten u aanhouden vanwege het gebruiken van privé spullen.'

Hij haalt zijn handboeien uit zijn zak.

'Sam Carpenter meneer.' Ik steek mijn hand uit. Hij doet snel zijn handboeien weg. 'Woods.' Schud hij hem enig sinds verbaasd.

'Dus waarom denken jullie dat mijn moeder zelfmoord heeft gepleegd?' Trek ik mijn grote bek open.

Meneer Woods, Howard, kijkt me van top tot teen aan.

Hij bekijkt de littekens die hij kan zien op mijn armen.

'Ze heeft je mishandeld.'

'Fout!' Ik lach nep. 'Mijn vader heeft me mishandeld sinds ik 13 was. Hij zit nu in de gevangenis. Mijn moeder vond dat ze een slechte moeder was. Dus daar heb je het. Zaak opgelost! Nou chop chop mijn huis uit.'

Alle mensen kijken me verbaasd aan.

'Dan ga ik wel naar mijn eigen kamer!' Ik loop de gang op.

Plan tot zo ver gelukt.

Inplaats van dat ik de trap op loop, loop ik de kelder in.

Daar is ze dan..

Ze ligt op de grond met een mes in haar hart en mensen staan om haar heen alles te onderzoeken.

'Sam!' Hoor ik de stem van Nick. Alle mensen kijken om en kijken boos naar me.

'Kom.' Hij pakt mijn hand vast en trekt me de kelder uit.

'Nick.' Zeg ik zacht. Hij stopt en kijkt me aan.

'Laat me niet los.'

'Nooit.'

=======
Hey Peepz,
Nieuw hoofdstuk omdat ik van jullie hou ❤️
Ciao 😅👋🏼👋🏼