Chapter25

2.4K 100 2
                                    

The truth.

Van point of view.

Pag katapos ng usapang walang kwenta with leah na pa ismid nalang ako sa mga kalukuhang pinang gagawa namin para Kay Aico.

Iwan ko ba kung bakit ang init ng dugo ni leah Kay aico.

Ayoko nang tanungin pa sya baka mamaya ako pa ipapatay nun.

Kasalukuyang pabalik na akong Unit namin ni aico.

Nasa garden ako malapit dito kase ang daan patungong gym na malapit lang sa unit namin.

Masyadong madilim dito at hindi ka makikita sa dulo nito at kaunting Tao lang ang dumadaan dito.

Nasa kalagitnaan ako ng pag lalakad ko ng biglang  nakita ko si aico nakaupo sa lupa, sa kulay brown na buhok nito at mahabang buhok na Naka lugay batid kung sya iyon.

'Teka bakit lumabas syang ganyan ang suot muka syang ginahasa sa magulo nyang buhok at ang maikli nyang short na maluwag sakanya tas naka up shoulder lang sya ,kahit umiiyak sya ang ganda nya parin. '

Lalapitan ko na Sana sya at tatanungin ng biglang hinawakan sya ni thunder sa braso at niyakap ito.

Biglang nalang ako naawa sakanya. Parang pinisa ang puso ko hindi ko kayang makitang umiiyak si aico ng ganyan.

Kayanga nag papakatanga ako Kay leah eh para lang maniwala syang kampi nya ako but no!  Kay aico talaga ako, dahil ayoko syang mapahamak at dahil ayokong patayin sya ni leah, kaya sumali ako sa grupo nila, para ma protiktahan lang si aico.

Si aico lang ang masasabi kung tunay na kaibigan ko dito, she's funny and kind, kaya wala akong masabi sakanya dahil handa syang ibuwis ang buhay nya para lang sa mga taong mahal nya,.

"Thunder please sabihin mo sakin na buhay pa sya "" humahagolgol na sabi nito.

"Thunder please buhay sya diba?!"

Nanatiling hindi makasagot thunder.

"Aico tahan na dadalhin na kita sa unit mo. "

"No tell me first na buhay pa sya, na magkikita pa kami " humiwalay sa yakap si aico Kay thunder at sinigawan pa ito.

"Aico w-ala na sya, she's dead! "
Sabi ni thunder.

At biglang natigilan si aico na parang batang umiiyak, humahagolgol ito sa lupa at nilalampaso ang sarili sa lupa,

"Lier!  Hindi totoo iyon!  Hindi totoo "

"Aico please tigilan Mona yan"

"Dapat pinatay mo nalang ako"

Naawa ako Kay aico, at namalayan ko nalang na tumutulo na ang luha ko.

" I'm a criminal! " sigaw nya at pinag sasabunot ang sarili na parang walang nararamdamang sakit sa mga pinang gagawa nya sa kanyang sarili.

"No aico you're not!  Pinag tanggol mo lang ang sarili mo"
Pag uuto pa ni thunder sakanya pero lutang na sya,

hindi ito ang aico na gusto kung makita dahil ramdam na ramdam ko ang sakit ng kanyang nararamdaman,

Ang bawat patak ng kanyang luha, ang kanyang mga matang walang pakialam sa kahit na anong bagay, ang kanyang  katawang matamlay.

Naaawa ako sa bestfriend ko, hindi nya dapat niraranas to HINDI DAPAT.

***

Lumipas ang isang linggo na hindi lumalabas si aico sakanyang kwarto.

Kahit katukin ko wala akong marinig na kahit anong sagot mula sakanya.

Naiintindihan ko sya kung ganun ang nararamdaman nya, dahil kahit ako mag momokmok din ako.

~NOCK ~NOCK~

bumalik lang ako sa reyalidad ko ng my biglang kumatok.

Pag bukas ko ng pinto agad bumungad sakin ang isang pamilyar na moka.

"How's she? "

Nag bugtong hininga lang ako at bago sumagot. "Hindi parin sya lumalabas mag dadalawang lingo na hindi parin sya kumakain! "

"Pilitin mo! "

"Thunder!  Alam kung nag alala ka din sakanya pero ayaw nya talaga ginawa kuna ang best ko pero wala eh, hindi ko sya mapakain! " malungkot na sabi ko sakanya.

"Tsk!  Ako nalang ang mag babantay sakanya mamayang Gabi kaya samahan mo si leah wag na wag mong hahayaang gagawa nanaman sya ng kapalyuhan okay! "

"Okay grrr-"

Hindi ko pa napatapos ang sasabihin ko ng biglang may nag salita.

"Anong klaseng ingay yan ang aga aga eh"

"AICOOOOOOO" SABI KO SABAY YAKAP SAKANYA,

I REALLY MISS HER!

THE SECRET UNIVERSITY [COMPLETED BOOK 1]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora