Bölüm 20

4.5K 232 21
                                    


Salih Bey normal odaya çıkarılmış, her şey ve herkes kendi düzenine girmişti. Şirin ve Mert'te hastaneye gelmişlerdi. Şirin, her zamankinden farklı olarak Zehra'ya iyi davranmaya, laf sokmamaya başlamıştı. Yani sebebi aslında gayette Mert'ti...

Salih Bey yan koridordaki bir odaya taşındı. Diğer herkeste onunla beraber hareket etmişti. Ayşe Hanım, yanından bir an olsun bile ayrılmadığı eşini neredeyse pamuklara sarıp yatıracaktı. Eren ve annesi odada ki koltuklardan birine oturmuş onları seyrediyorlardı. Zehra ise babasıyla ilgilenen doktorun yanına gidip ayrıntılı bilgi aldı. Koridordan odaya doğru yürürken babasını düşündü... Atlatmışlardı bunuda şükür, ki herhangi bir sorun da olmamıştı. Eren'in kanı babasına verilmişti ve bu olayı kırk yıl oturup düşünse aklına getiremezdi. Zehra bunları düşünürken odanın kapısının önüne gelmişti bile.

İçeri girince önce babasına baktı, sonra Eren'e... Saatlerdir burdaydı ve yanından ayrılmamıştı. Hani derler ya; doğru kişiyi bulduğunda içine doğar. "Evet, bu o" dersin, tam da bunu hissettiği andı.

Kim derdi ki, bir deprem böyle bir tanışmaya vesile olacak? Tuhaf ama kaderin ve nasibin gerçekten olduğunun kanıtı... Hayatının ilerleyen kısmında belki de dönüm noktan olacak şeyler orada bekliyor ve sen o an da onu yaşıyorsun.

Zehra böyle derin konuları ayaküstü düşünedursun, Salih Bey yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı. Önce yanıbaşında duran Ayşe Hanım, daha sonra ise odada ki herkes bir anda ona dönüp ayağa kalktılar. Salih Bey gözlerini açtı ve iki yanında duran gençlere baktı. Sağında Eren, solunda Zehra meraklı gözlerle ona bakıyorlardı. Gülümsedi ufakta olsa onlara...

Bazen konuşmadan anlaştığın anlar olur. Karşında ki kişiyi çok iyi tanıdığın için aranızda konuşurken kelime denizine hiç gerek yoktur. Bakar, ve sen anlarsın... Neye ne tepki vereceğini bilebilmek gibi bir şeydir bu. Diğerlerinden farklı yönlerini, çok kızdığı zaman neler yaptığını... Bu ve bunun gibi bir çok sıralanabilir madde var ama hepsinin tek ortak yönü o insanı iyi tanımış olmaktan geçer. İşte Zehra'nında böyle çok iyi tanıdığı babası, ve şuan ki bakışınında ne olduğunu gayet iyi anlamasına yaradı.

Eren'e olan antipatisi geçmiş gibiydi. Ama acaba bunu Eren'e söyleyecek mi? Ondan emin değiliz tabii.

Aradan zaman geçmiş, Salih Bey'de kendine gelmişti. Ayşe Hanım olanı biteni anlattıktan sonra Salih Bey bir süre düşündü. Sonrasında Zehra'yı istedi odaya ve diğerlerini çıkardı.

Zehra odaya girdiğinde babasının güler yüzünü gördükten sonra içi rahatladı. "Nasılsın, iyi misin?" Faslını geçtikten sonra asıl mevzuya girdiler.

Salih Bey'in içi rahattı artık... Bir şekilde Eren'e gönlü ısınmıştı.

- Zehra, dedi önce.
Bak Zehra, başlarda bu olayı onaylamadığımı biliyorsun. Eren'in gerçekten bize uygun olmadığını düşünüyordum. Senin de niye onda bu kadar ısrarlı durduğunu aklım almıyordu. Ama anladım artık... Eren düzgün biri. Her şeyden önce sana değer veriyor, belki de gerçekten yanında ben yokken sana ben gibi bakabilecek biri o. Ama bu hemen oldu bitti demek değil tabii ki. Daha kaç aydır tanıyoruz ve en önemlisi sen kaç aydır tanıyorsun? Biraz zaman gerekiyor tamamen tanıman için, onun seni tanıması için... Kaldı ki iki üç yıldır birbirini tanıyan insanlar bile iş ciddiye binince veya biraz olgunlaşınca değişebiliyorlar, tanıyamıyorsun. Bak bize; annenle kaç yıldır evliyiz, hiç bilmediğim yeni yeni huyları çıkabiliyor. Kezâ ben de öyle... Yani demem o ki, hemen karar verme,  zaman gerekli...

Salih Bey tüm bunları söyledikten sonra Zehra'ya bakıp gülümsemiş, belkide haftalar sonra ilk defa gözlerinin içine bakmıştı. Bu bakıştan sonra baba - kız uzun süre dertleşmişlerdi. Sohbetleri uzun sürmüştü ki kapı tıklandı ve içeriye Eren girdi.

- Sohbetinizi bölmek istemem ama akrabalarınız geldi. Bir süre bekletebildim ama bazıları sizi çok görmek istediler ben de kıramadım daha fazla, dedi Eren. Ve bunu söylemesiyle beraber içeriye yığınla insan girdi.

Zehra; tanıdığı, tanımadığı bir çok akrabasıyla görüştü. Eren'e de durmadan bakmayı kesemiyordu tabii...

Merhabaa!! Okunma sayıları gittikçe artıyor ve bu beni gerçekten çok mutlu ediyor, teşekkürleer🙋🏻 Mutlu pazarlar🌹

Kalp İlacımWhere stories live. Discover now