te amo : sekai

•viginti•

Önerilen şarkı: EXO - One and Only / EXO - The Eve

"EXO'nun ana dansçısı, vokali ve yüzü olan, sahne adıyla Kai; olarak bilinen Kim Jongin bugün sabah 04:51 saatlerinde müstakil evinde ölü olarak bulundu. Bunun bir cinayet olduğunu, onun böyle bir davranışta bulunmayacağını söyleyen hayranlar, olay yeri inceleme ekibine zor zamanlar yaşattı.

Olayla ilgili medyaya paylaşılan bilgilerde Kim Jongin'in ölmeden hemen önce ismi belli olmayan birisine aşk mektupları yazdığı ortaya çıktı. Bu mektupların ağır depresyon ve intihar düşünceleri içerdiği bilgiler dahilinde. Şimdi, çoktan bülteni sarmış hayranlara geçelim."

Ekranda beliren hayranların hepsi farklı milletlerdendi. Hepsi farklı bir dili konuşuyordu, hepsi farklı görünüyordu ama özlerinde hepsinin acısı aynıydı. Acının da, aşk gibi bir dili yoktu. Ekranda en son beliren kızın gözleri yıllarca ağlamış gibiydi.

"Nasıl fark edemediğimizi bilmiyorum."diyordu ağlarken.

"Eğer fark etseydik onun yanında olurduk. Neden böyle hissediyorsa hissetsin."

Yumruk yaptığı eliyle tekrar dolmaya başlamış gözlerini silerken "Kim Jongin,"diye mırıldandı. "Bir şarkı söyledi ama şarkının ağıt olduğunu kimse anlamadı. Onun ne kadar acı çektiğini kimse anlamadı. Onu kimse duymadı."

Ekranda tekrar sunucunun yüzü belirirken Oh Sehun aynı grup üyeleri gibi yıkılmıştı. Ağlamamak için kendisiyle savaşıyordu ve öylece konuşan kadına bakmaktan başka bir şey yapamıyordu.

"O mektupların kime yazıldığını düşünüyorsunuz acaba?"

Sunucu kadın orada bulunan insanlara yöneltirken bu soruları Sehun ağlamamak için kendisiyle yaptığı savaşı kaybetti. O, mektupların sahibini biliyordu! Kendisinden başkası değildi onların sahibi!

"Sen gidersen yaşayamam." sözleri ilk ayları olduğu için kurulmuş cümleler gibiydi. Ama öyle olmadığını şimdi anlıyordu. Sadece sürekli kavga etmekten sıkılmıştı. Her kavgada canı yanıyordu. Ama bu durum...

Yüzlerce kavga kaldırmayı kabul ederdi Sehun, sonunun böyle olacağını bilseydi.

Kadın konuşmaya devam ederken Sehun gözlerinin kapandığını hissediyordu.

***

Gözlerini tekrar açtığında koltukta uyuyakaldığını gördü. Bir rüya olduğunu biliyordu. Mutfaktan gelen sese koşmadan önce saate baktı. Jongin tam bu saatte yerdi.

Mutfağa girdiğinde masada oturan kişileri fark etmişti. Onu da içerdeydi.

"Jongin nerede hyung?"dedi Junmyeon'a ilerlerken. "Ve siz neden buradasınız?"

Junmyeon'un gözleri dolmaya başlarken Yifan yaslandığı yerden doğrulmuş, çoktan hıçkırarak ağlayan bedeni kendine çekmişti. Sehun onun da dolan gözlerini fark etmişti.

"Cenaze işlemleri için buradayız Sehun."diye söze girdi Yifan ama Sehun onu bölmüştü.

"O, o sadece bir rüyaydı! Jongin az sonra gelecek değil mi?" Gülümsemeye çalışırken konuşmaya devam etti. "Kesin pratikte yorulmuştur, o yüzden geç kalmıştır zaten."

Junmyeon daha kuvvetli ağlamaya başladığında, Chanyeol'un omzuna kafasını koyan Baekyun'da ağlamaya başlamıştı. Ve bu pimi çekilmiş bomba etkisi yaratmıştı. Mutfak hıçkırık sesleriyle dolarken Yifan masanın ortasında duran iki paketi işaret etmişti.