My Classmate Crush!.(Completed)

My Classmate Crush!.

chapter 9

kinabukasan nagising si Fretz ng 4:30 di nya alam kung bat nagising siya nang ganun kaaga.Pumuntah muna siya sa Cr para maghilamus at lumabas ng Room para gumala sa paligid. Walang sinu mang taong nakitah niya sa lugar, Ilang minuto ang lumipas nang napansin niyang parang may astig na view sa unahan kaya pinuntahan niya itoh. Sa di inaasahan ay nakita niya doon si jane na magisang nakaupo na nakatingin sa view ng malayo. alam niyang walang dahilan na aalis etoh kaya nilapitan niya itoh."Ang ganda nang View noh..?"ang sabi ni fretz."Oo ngah.....ang sagot ni jane at lumingon itot nakitah niya si fretz."ahh...ikaw pala fretz..." at tumayo si jane mula sa kanyang inuupuang cemento at balak sanang umalis ngunit nahwakan ni fretz ang kamay ni jane."Aalis ka na naman....anuhh..anu bah nagawa ko sayong mali..."ang sabi ni fretz."Siguro nga para sayo wala yun pero para sakin merun."ang sabi pa ni jane." diritsuhin mo nga ko....anuh ba kasalanan ko sayu ahh..?"ang tanung ni fretz."Huh...nagtatanung kapa.."Anuh bah kasi kasalanan ko nung isang gabi na datiy palagi mo kung pinapansin ngayun para bang nag iba kana..may nagawa ba kong kasalanan sayo.hah?"ang sabi ni jane."Ehh ....kung sasabihin kung merun"ang sagot ni fretz."Sige nga anuh nagawa k sayo...?sabihinmo nga nang deritso..."Ang sabi ni jane."Hindi mo bah talaga alam.."ang sabi ni fretz, "anuh bah kasi kasalanan ko?"."Sa tingin moh ba magbabago ako nang walang dahilan?"ang paliwanag ni fretz." Anu ba kasi dahilan moh, pede mo bah ipaliwanag sakin.?"ang sabi ni jane" Di ko na siguro kilangang ipaliwananag sayo lahat jane...ang maipapaliwanag ko lang ay di kita kayang maging closefriend ng matagal yun lang."ang paliwanag ni fretz,"Anuhhh?.....anu bah kasalanan ko sayo.?"ang tanung ni jane."sa tingin ko wala namang patutunguhan tong paguusap natin kaya tapusin na natin toh jane..."ang sabi ni fretz."Fretz...humarap ka nga sakin....anuh ba kasing problema natin hahh..?"ang tanung ni jane."Huwag mo na kong pansinin jane at kausapin alam ko namang wala akong HALAGA sa buhay moh ehh...di bah..?"ang sabi ni fretz."Hahh....Naririnig mo bah sinabi moh..?"ang tugon ni jane."yung pag aalala mo sakin lahat ng magagandang bagay ni ibinibigay mo sakin lahat ng mga masasayang pangyayaring naganap sa buhay ko na kasama ka sa tingin muh walang halaga yun sakin...kung totousin nga fretz para nadin kitang kapatid, alam muh bah fretz kung gaano kasakit mawalan nang taong pinagkatiwalaan moh nang lubusan...alam mo ba yun?."at tumulo ang luha sa mga mata ni jane.."hindi madaling kalimutan ang mga taong yun dahil sa naging parte na sila nang buhay mo fretz..minsan pag nag iisa ako sa bahay bago matulog dinadalangin ko na sana balang araw makita ko rin ang taong totoong magmamahal at magpapahalaga sakin...at alam mo bah nung time na iniwan ako ni Edgar na realize ko na pede naman palang magkaruon ng kaibigan na mas magpapahalaga sayo kisa sa taong itinuring mung totoong nagmamahal sayo...at ikaw yun fretz...Ikaw yung palaging nasa tabi ko para tulungan ako at bigyan ng mga advice kung panu magmove on, Naalala moh bah nung hapon na iniwan ako ni edgar tapos nagstay tayo sa park at may nakita tayong falling star...alam mo bah kong anung winish ko nun...Na sana ang taong Kasama ko ngayun ay ang tao din na makakasama ko sa habang buhay, dati akala ko hanggang kaibigan lang ang kaya mung ibigay sakin, pero alam mo bah kung anu yung pinakamasayang araw na di ko makakalimutan?.yung time na natutulog ka sa Teres tapos nakitah kita dun na mahimbing na natutulog at nakita ko ang litrato ko na nasa pitaka moh..Nung time na yun alam moh bah kung gaanu ko kasaya nun....walang mapaglagyan ang saya ko ..dahil ang taong gusto kong makapiling ay matagal niya rin palang gusto ...Pero nagbago ang lahat pagkatapos nangtime na yun....di ko maintindihan kung bakit..lahat ba nang yun fretz ay drama lang...pinaglalaruan mo lang bah koh?sagutin mo nga ko.."ang paliwanag ni jane habang umiiyak."Sorry....pero"ang sabi ni fretz"Pero anuh hah?mahal mo na siya...pagkatapos m kong paasahin....ganun bah yun fretz."ang sabi ni jane."sinu? Si claresse!...kahit kilan hindi ko siya ginusto dahil may isang tao sa mundo ang tqlagng pinapangarap ko at ikaw yun jane....Matgal na kong maygustoh sayo, Akala ko kasi kaibigan lang din ang kaya mong maibigay sakin.....dahil sa nakita ko dun sa kwarto moh nung isang gabi....kaya ayun....akala ko mahal mo pa hanggang ngayun si edgar at kahit kilan hindi mo siya kayang palitan sa puso moh..."ang paliwanag ni fretz."Tapos ngayun....auhhmmm...Oo NASAKTAN AKO NUN. at NAGSESELOS AKO dahil may gusto ako sayo nagseselos ako dahil MAHAL NA KITA.." ang sabi ni fretz,"Kung alam mo lang fretz kung gaanu ka kahalaga sa buhay ko.....MAHAL NA MAHAL DIN KITA...fretz" nagtawan ang dalawa habang nagiiyakan pinahiran ng dalang panyu ni fretz ang mga luha sa mata ni jane,lumapit si jane kay fretz at hinalikan niya ang labi nito't niyakap naman nang mahigpit ni fretz si jane.Yumakap naman ng mahigpit si jane kay fretz kasabay nang pag sunrise na may napakagandang view at sabay silang nanuood ng sunrise habang magkakahawak kamay."Jane....pangako mo sakin na di ka magbabago, at mamahalin mo k habang buhay"ang sabi ni fretz habang nakatitig sa araw."Mr. fretz Campos ipinapangako ko sayo na magbago man ang ikot nang mundo....wlang magbabago sa pagmamahal ko sayo.." ang tugon ni jane at hinalikan ni fretz si jane at niyakap ulit ni fretz si jane with the sinag ng sunrise sa pampangga.(imagine that)

chapter 10

Eninjoy nang dalawa ang fieldtrip na magkasama .Para sa kanilang dalawa yun ang pinakamysterious place at ang pinakamasayang bagay na nangyari sa buong buhay nila na kong saan Nasabi nila ang kanilang nararamdaman sa isat isa at nasabi nila kung anu ang tinitibuk ng puso nila.Hanggang ngayun ay SILA parin at ngayon hindi lang sila magkaibigan at mag seatmate kundi MAGKASINTAHAN nah

THE END!..