Her gün yeniden aynı acı devam ediyor. Bunun çözümü yok, bunun çaresi yok. Eski resimleriniz, eski anılarınız aklına geldikçe asla dinmiyecek bir acı asla sona ermiyicek boktan bir acı. Bitsin istersin bazen, bazense asla bitmesin istersin unutmak istersin ama aslında asla unutamazsın belki de unutmak istemezsin, hep kalsın istersin beyninin orta yerinde gitmesin yeniden yaşasın beyninde olmaz ama... Yoktur o artık geri gelmiycektir çok istersin son defa elini tutsun, sana baksın öyle bir baksın ki kalbinin içini delsin bakışları ama bazı sözleri vardır işte asıl onlar unutulmaz asıl onlar kalır ondan geriye sonra işte asıl o zaman en büyük acıyı çekersin işte o zaman gerçekten sen artık sen değilsindir... Bazen hiç ummadığın bir anda gelir aklına, bazen sadece otururken, bazense tuvalette hep aklındadır ama bazen kendini gösterir ve merak edersin şuan nasıl napıyor merak edersin ama asla öğrenemezsin. Asla soramazsın kiminle, bi derdi varmı, kiminle konuşuyor asla ama asla öğrenemezsin çünkü onun değişiyle sen artık hiçkimsesindir onun hayatında işte bunlar zaten bitirmiyor mu insanı içten içe...
