Love Between Distance (Completed)

Chapter Thirty-Two

'Gray hanggang kelan mo ba ako balak pahirapan?' Nanghihinang sabi ko dito.

'Do you wanna know?' Sarcastikong tanong nito.

'O-oo.' Lakas loob kong tanong dito.

Ngunit imblis na sagutin ang tanong ko. Mabilis itong lumapit sa akin. Bawat hakbang na talaga namang ikinasanhi ng pag-takas ng aking mga kaba.

Patuloy lang ako sa paghakbang patalikod. Hanggang sa maramdaman ko nalamang ang malamig na dampi ng pader sa aking kalikuran.

Tatakas pa sana ako ngunit ganun nalang ang pagkagulat ko ng mabilis nitong iharang ang kanyang mga bisig. Na ultimong sinasabi nitong wala kanang kawala pa Kaice.

Masuri at mariin ang mga titig na ginagawa nito. Hindi ko alam pero kahit na anong gawin kong iwas sa mga titig na ipinupukol niya hindi ko magawa.

Bakit ganun pakiramdam ko tuloy sa pamamagitan ng mga pagtitig nito para bang mas lalo lang sinisigaw ng puso ko na mahal ko siya. "Ano ka ba hearty wag ka ngang maingay paka marinig ka niya!" Impit na pagalit ng aking isipan sa aking puso.

Pilit kung pinipigilan ang malakas at kumakalabog na tibok nito. Ngunit tila hindi ako nito sinusunod. Kung maari lang sanang hindi na huminga ay gagawin ko na. Huwag lamang niyang marinig ang nais na iparating nito.

Mariin akong napakapit sa laylayan ng aking bistida ng mas lalo pa nitong ilapit ang kaniyang mga mukha. Agad na sumimoy ang mabangong hininga nito. Na ikinasanhi ng maslalong pagkalabog ng aking dib-dib pakiramdam ko tila ba para akong bangkay sa naging paninigas ng aking mga katawan.

Bumaba ang tingin nito sa aking mga labi. Hindi ko alam ngunit ng maramdaman kong ilalapit pa nito ang kaniyang mga mukha. Ay mabilis kong ipinikit ang mga mata ko at hanayaang magpaubaya nalamang dito.

'Till I'm satisfied. But I'm sorry to say I'm not.' Seryosong bulong nito.

Agad ko namang naimulat ang aking mga mata at doon ko nalamang nasilayan ang likod nitong papalayo na.

Hindi ko alam ngunit ng hihinang napaupo nalamang ako sa semento at mariing hinawakang ang kaninang malalaglag kong puso.

Ilang linggo narin pala magmula ng malagay ako sa sitwasyong ito.

Naalala ko nanaman tuloy kung paano ko inilagay ang aking sarili sa kumplikadong sitwasyon ito.

'Gray let me explain.' Nagmamakaawang turan ko dito.

'Explain what Kaice? Na niloko mo ako, kami ganun ba?' Nangigil na turan nito.

'G-gray h-hindi sa ganu---'

'I dont wana hear your lame explanation Ms. Domingo. Once a lier always be a lier.' Galit na turan nito.

Mabilis akong lumuhod sa harapan nito.

'No pls. Gray pls. Patawarin mo ako. Sorry pls... Kahit ano gagawin ko wag lang ganito pls...' Hindi ko maintindihang pagpapaliwanag. Basta isa lang ang malinaw sa mga sinasabi ko. I can't loose him. Kung kinakailangan kong lumuhod at magmakaawa sa harapan niya gagawin ko. Huwag lang siyang mawala sakin.

'Everything?' Tanong nito.

'Kahit na ano gagawin ko mapatawad mo lang ako pls.?'Pagmamakaawang turan ko dito.

'Be my slave Kaice?' Madiging sabi nito.