9th

160 5 1
                                    

และแล้ววันเสาร์ก็มาถึง

เวลาวันกว่า ๆ นั้นผ่านไปไวกว่าที่คิด แฮร์ริสันแทบจำไม่ได้เลยว่าวันนี้เขามีนัดหากไม่เจอแชทของเพื่อน ๆ เมื่อวาน อ้อ เขาไม่ได้ลืมหรอกว่านัดเอซ่าไว้ แต่ว่าจำไม่ได้นี่เขาหมายถึงว่าจำวันไม่ได้ต่างหาก

ยิ่งพูดยิ่งงงเอง เอาเป็นว่าตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ที่สถานีซับเวย์เพื่อไปซื้อของพร้อมกับรุ่นน้องที่นัดออกมาอยู่

"ไง"
"หือ ไง นั่งก่อนมั้ยนายดูโคตรเหนื่อย"

แฮร์ริสันเขยิบตัวให้อีกฝ่ายมานั่งข้าง ๆ  เอซ่าหอบหายใจเบา ๆ แล้วนั่งอย่างไม่อิดออด ใบหน้าขาวของเจ้าตัวขึ้นสีแดงจนแฮร์ริสันต้องยื่นน้ำเปล่าให้ อย่างกับไปวิ่งรอบเวมบลีย์สเตเดี่ยมมาแหนะ ให้ตาย

"รีบขนาดนั้น"
"ผมกลัวสายนี่นา"
"จริง ๆ เล้ย นั่งให้หายเหนื่อยก่อนมา"

เขาลูบหลังเอซ่าเบา ๆ ขณะที่อีกฝ่ายก็กระดกน้ำดื่ม เอาจริงตอนนี้เป็นเวลาแค่ 8 โมง เจ้าตัวไม่ต้องรีบมากมายขนาดนั้นก็ได้ แต่เขาก็ประทับใจนะ อย่างน้อยเอซ่าก็ไม่ใช่พวกนัดแล้วเลทเหมือนเพื่อนของเขา

"โอเคหรือยัง"
"ครับ"

แฮร์ริสันรับขวดน้ำเปล่า ๆ คืนจากเอซ่าก่อนจะโยนมันทิ้งตรงถังขยะใกล้ ๆ กัน เนื่องจากตอนนี้ขบวนใหม่ยังไม่มาถึงทั้งสองจึงยังคงนั่งอยู่แบบนั้น เอซ่ามองอีกคนอย่างที่ชอบทำเป็นประจำก่อนจะสะดุดตากับมือข้างหนึ่งที่ยังพันผ้ายืดเอาไว้อยู่

"ยังไม่ดีขึ้นหรอครับ"

เด็กหนุ่มก้มลงมองมือของตนก่อนไหวไหล่เบา ๆ แล้วยกมันขึ้นมาดู

"ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องพันแล้ว"
"คงจะเจ็บน่าดูนะครับนั่น"
"เจ็บสิถามได้ ฉันแทบจะร้องไห้ออกมาเลยรู้มั้ย เป็นกี่รอบก็ไม่เคยชิน"
"งี้พี่ก็เจออุบัติเหตุบ่อยสิ"

แฮร์ริสันยิ้มแห้ง ๆ

"ต้องระวังนะครับ"
"รู้แล้วน่า นั่นไงมาพอดีเลย เราไปกันเถอะ"

[Asa x Haz] Daily life of me myself & IWhere stories live. Discover now