PROLOGUE

11.7K 125 1
                                    

"Amara..." The handsome stranger's sexy bedroom voice brought a tingling sensation to her skin. "Amara, you're awake..."


Mihara's brows furrowed. 𝘞𝘩𝘢𝘵 𝘥𝘪𝘥 𝘩𝘦 𝘫𝘶𝘴𝘵 𝘤𝘢𝘭𝘭 𝘮𝘦?


Her chest hammered as the man rose from the bed and showed her his broad, hairy chest. His thick brows furrowed as he looked at her worriedly. His eyes, a shade of deep blue sea, stared at her with evident admiration.


"Are you okay? How do you feel?" he asked softly and moved closer to her, but Mihara scooted away. "What's wrong, Amara?"


Hindi alam ni Mihara ang sasabihin—hindi niya maintindihan ang nangyayari. Bakit siya tinatawag ng lalaking ito sa pangalang Amara? Sinipat niya ang sarili—ang kanyang katawan at mga kamay. She was dressed in an expensive magenta bathrobe, and her skin looked... smoother?


"Amara?" muling tawag sa kanya ng lalaki, titig na titig ito sa kanya sa labis na pag-aalala.


Sinubukan ni Mihara alalahanin ang mga nangyari sa kanya bago siya nagising sa kwartong ito kasama ang lalaki. Pero ang naaalala niya lang ay ang bago siya sumakay ng eroplano.


Pero bakit siya sasakay ng eroplano? Ano bang nangyari sa kanya? Bakit siya nasa kwartong kasama ang lalaking hindi niya kilala na tinatawag siya sa ibang pangalan?


Mihara got off the bed and wandered around the spacious room with expensive furniture that she only saw in movies and dramas. She held her throbbing head.


𝘞𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘢𝘮 𝘐?


She walked back and forth until her eyes caught the large wedding picture pinned on top of the bed. Her eyes widened in surprise as she recognized the man and the woman in the picture.


"M-Mikhail..." she blurted in disbelief. Her trembling hands clutched on her robe as her chest hammered wildly. "A-Ano 'to? B-Bakit?" She lowered her gaze to the man on the bed, who was still looking at her with a puzzled expression. "Mikhail?"


"Yes, honey..." Mikhail replied worriedly. "Hindi mo ba ako naaalala?"


Nasapo ni Mihara ang noo sa labis na pagtataka at pagkagulat. Hindi niya maintindihan kung ano bang nangyayari! Nagparoon-parito muli siya sa kwartong iyon habang pilit na inaalala ang mga nangyari. Narinig niyang nagsalita muli si Mikhail at tinawag siya sa pangalan ng asawa nito pero hindi niya ito pinansin. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad na parang nababaliw.


Hanggang sa dalhin siya ng mga paa niya sa tapat ng isang full-body mirror at makita sa repleksyon niyon ang babaeng kinamumuhian niya—si Amara Montefort.


But then Mihara paused and drew her brows together. She looked at Amara closely in the mirror.


𝘉𝘢𝘬𝘪𝘵 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘨𝘪𝘯𝘢𝘨𝘢𝘺𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘣𝘢𝘸𝘢𝘵 𝘨𝘢𝘭𝘢𝘸 𝘬𝘰?


Mihara touched her face, and Amara touched her face, too. She raised her arm, and Amara raised hers also together with her.


"Oh, my gosh..." Napasinghap si Mihara nang unti-unting mapagtanto kung sino ang babaeng tinitingnan niya sa salamin. She was looking at her own reflection in the mirror, but it wasn't her face that she was seeing—it was Amara's face!


***

IMPOSTORATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon