Hier is ie dan, hoofdstuk 2 waar jullie zo lang op gewacht hebben :D (maar niet heus want er leest haast niemand..) maar goed, ik zou voor hoofdstuk 3 graag 2 votes willen hebben :P xoxo Veel plezier met lezen, Hope U Like It ;) Liedje Beyonce ~ Broken hearted girl
~Lineke (Moeder Maaike)
Ik pak de telefoon en bel meteen de dokter, ik hoor de vertrouwde stem al; '' Hallo mevrouw Vercauteren, Waarvoor wilt u een afspraak maken, en wanneer zou u dat willen doen?'' '' De laatste tijd heeft mijn dochter Maaike last van bloedneuzen en ze heeft veel blauwe plekken, Ze is ook vaker steeds moe enzo.'' Antwoord ik een beetje overstuur. '' Het zou kunnen dat ze een bepaalde ziekte heeft, ik zeg het nog maar niet uit paniek en we weten ook nog niet of het waar is. Daarom zou ik u en uw dochter Maaike graag vanmiddag om half 2 hier willen zien om bloed te prikken.'' Antwoordt de dokter rustig. '' Is goed dokter, Tot straks prettige dag nog verder!'' '' Hetzelfde'' '
~Maaike
Ik hoor dat er iemand zacht op de deur van het geschiedenis lokaal klopt. Verrast zie ik dat het m'n moeder is. '' Wat doe je hier?'' Snauw ik hier toe. '' Je moet naar de dokter om bloed te laten prikken.. voor het geval..'' Ze hielt haar lippen stijf op elkaar geklemd. '' Oké..'' Antwoord ik zacht en sta half verdoofd op. We lopen samen de school uit. Als ik mijn fietssleutel wil pakken zegt mijn moeder dat, dat niet nodig is en dat ze later mijn fiets ophaalt. Ik haal mijn schouders op en slof achter haar aan naar de auto toe.
Even later zijn we bij de dokter. Ik zie dat de mollige mevrouw druk bezig is met 3 buisjes bloed oppompen. Ik bal de vuist waar de naalt níet in zit. '' Zo dat is klaar, '' Roept de mollige mevrouw vrolijk.als ze klaar is. '' We zullen het bloed onderzoeken en we nemen binnen nu en een week zo spoedig mogelijk contact met u op.'' Antwoordt de dokter. '' Is goed, bedankt!'' Roep ik en ik loop met mijn moeder naar de auto.
~Lineke
Ik kan het niet aanzien dat ze nog redelijk vrolijk is. Straks heeft ze echt leukemie.. Oké niet aan denken Lineke. Ik zie dat Maaike verbaasd opkijkt en de autodeur openklapt. Ze haalt haar schouders op en gaat voorin zitten. Ik loop om en plof naast het stuur. dan zie ik dat ze angstig kijkt en zachtjes fluisterd'' Misschien heb ik kanker hé mam..'' Ik zie de gebroken blik in haar ogen en knik heel zachtjes. Ik zie nog net de traan die over haar wang loopt. En zwijgzaam rijden we naar huis.
Best wel een zielig stukje hea o_O Ik weet het ;X Ik heb niet echt ervaring met schrijven maar I Hope U Like it :) 2 votes voor hoofdstuk 3 hea :)
xoxo Anoek
