Morderca:Zemsta

Rozdział 7

Jakub

     Idę do więzienia, odwiedzić brata. Strażnicy wpuszczają mnie do pomieszczenia widzeń i siadam przy jednym ze stołów. Czekam, aż go przyprowadzą. W międzyczasie rozmyślam wszystko to, co się niedawno stało. Zacznie szukać jej policja, a ja znów będę musiał się ukrywać.
Marek wchodzi razem ze strażnikiem i siada naprzeciw mnie.
- Udało ci się?- pyta mnie.
- Tak- odpowiadam- Wszystko się udało, teraz muszę tylko wymyślić sposób, jak się zemścić.
Opowiadam mu wszystko, co się wydarzyło. Jak udało mi się z nią zaprzyjaźnić, wydobyć wiele informacji i w końcu sprowadzić w to miejsce. Brat słucha mnie uważnie, jakby go to bardzo interesowało. Kiedy kończę mówić, nastaje chwila ciszy. W końcu odzywa się.
- To dobrze, że ci się udało. Masz to, czego chciałeś.
Widzę, że coś go dręczy. Podejrzewam, że też czegoś by chciał. On tyle dla mnie zrobił, a ja dla niego jeszcze nic.
- Słuchaj, zrobiłeś mi wielką przysługę. Czy ja mogę też coś dla ciebie zrobić?- patrzę mu prosto w oczy. Teraz naprawdę dostrzegam nasze podobieństwo.
- Dla mnie nic nie trzeba robić- odpowiada- Ale możesz wziąć mój telefon i napisać do rodziców, że bardzo się cieszę, że ich poznałem.
Wzruszam się. Nigdy już ich nie zobaczy, ja również. Nie mogę się tam teraz pojawić, ale zgadzam się wysłać tę wiadomość.

***

     Wychodzę z budynku więzienia i udaje się w stronę, gdzie zostawiłem Magdę. Tam jest również telefon Marka, z którego muszę wysłać informację.
Kiedy wchodzę do stodoły widzę, że dziewczyna śpi. Na razie nie będę jej budził. Siadam na sianie i biorę telefon brata. Piszę wiadomość zgodnie ze wskazówkami, jakie mi dał. Po wysłaniu wyłączam go. Biorę swój i wchodzę do internetu na stronę naszego miasta. Nagle natrafiam na artykuł dotyczący zaginięcia.
W poniedziałek w naszym mieście zaginęła siedemnastoletnia Magda. Ostatni raz była widziana na rynku. Ubrana była w czarną kurtkę i jeansy i miała niebieską torebkę. Wszyscy, którzy posiadają jakiekolwiek informacje proszeni są o kontakt z najbliższym posterunkiem policji.
No to pięknie się porobiło. Idę ją obudzić.
***
Huehuehue