Terbiyesiz +18

-6-

Ben ne yaptığıma emin bile değildim artık.

Yağızdan uzaklaşmak istemeyip, kendim onu uzaklara bırakmıştım.

Yatağımda saatlerce debelenip durdum.

Bir umut bekliyordum,Yağızın yanıma gelmesini,veya mesaj atmasını.

Dayanamayıp Yağızı aradım.Kendimi yanlış tanımazdım,ve eğer gerçekten beni seviyorsa ve ben ona haksızlık etmişsem.Toprak beni tükürür.

"Alo Yağız?"

"Ne var?!"

"Sey,konuşabilir miyiz?"

"Ne konuşacağız?Dediklerin bitmedi mi?Içini daha da mı dökeceksin?Kendini bana gösterip yine inletecek misin?"

"Y-Yağız"yutkundum."Yemin ederim öyle bir şey demek istemedim.Sadece süphelerim vardı."

Güldü.Buruk bir gülüşle."Ben sana dedim ki orda,'yemin ederim,istesen canımı veririm,tüm dünyam sen olursun.' Dediklerime rağmen yüzüme bakmadın.Tükürdün sen!Şimdi ben sana neden inanayim?"

"Yağız,özür dilerim."dedikten sonra göz yaşlarımı tutamadım."Lütfen konuşalım özür dilerim."

"Görüşmemek üzere İzel."diyip telefonu kapattı.

Elim ayağım titremeye başlamıştı.
Hak etmiştim aslında.
Öyle ağır şeyler dememeliydim.
Al bak yaptığına Izel,boku yedin.

Yağızın evinide bilmiyordum.Rehberime girip Selin'in numarasını aradım.Çünkü Yağızın yoktu.

Selin'in numarasını görmemle yüzümde azda olsa bir gülümseme oluşmuştu.

Hemen aradım Ve sanki beni bekliyormuş gibi hemen açtı.

"Selin,şey senden bir şey isteyebilir miyim?"dedim.Masumca.

"Iste!"dedi sert bir şekilde.

"Evinin adresini verir misin?"

"Ha!Abim evde değil,nasıl üzdüysen artık."

"Peki nerede?Lütfen söyle bak."

"Orman evindedir."dedi.

"Peki nasıl gidebilirim?"

"Anca arabayla,yolun sonundaki kavşaktan dönüp ormanın içine gireceksin.Hemen büyük incir ağacının altında."

"Teşekkür ederim."diyip aceleyle telefonu kapattım.

Bana araba lazım.Abim asla vermez.
Izin almasam izin vermek zorunda kalmayacak düşüncesiyle aşağıya indim.Abim salon da değildi, büyük ihtimal uyumaya gitmiştir.Camdan arabayı görünce güldüm.

Yavaş adımlarla kapıdan çıktım ve arabaya bindim.
Ehliyetim vardı sakın.

120 ile gaza bastım.Yollar boştu.Keşke hemen pijamalarımı giymeseydim.Şortumu aşağıya çekmekten yola odaklanmıyordum bile.

Sonunda yolun sonunda ki kavşaktan dönüp ormanın içine girdim.Ve  ormanın çok içine girmeden durdum.

Büyük incir ağacının altında tahta yapımı bir ev görmemle yavaşladım.Bulmuş olmalıydım.

Kapıda durup kapıyı tıkladım.(Ne yapmasını bekliyordunuz?Bacadan inmesini mi?bdysnsynsydndhdnjdysbsynsuw)

Kapıyı açınca Yağızın yorgun bedenini gördüm. (Vay amk)

Beni görünce gözleri büyüdü ve bana bir adım atıp yaklaştı.

Kırmızı gözlerini ovuşturup gözlerime baktı.Beni baştan aşağıya süzdü."Sen bu şortla mı dışarı çıktın?"

"Yağız, ben senle konuşmak istiyorum."

"Geç!"dedi.

Evine girip koltuğa oturdum.Etrafıma bakınmadım,gözüm Yağızday dı."konuş"dedi emir verircesine.

"Özür dilerim."dedim,kafamı öne eğerek.

"Hangisi için?Aptal aptal şeyler düşündün diye mi?Bana güvenmedin diye mi?Yoksa beni kırdın diye mi?"

"Hepsi için,düşünmem yanlış ama..."

"Haklısın."dedi."ben seni düşünemedim."diyip ağlamaya başladı. Ne yapıcağımı bilemedim.Yanına oturup yakından yüzüne baktım sadece."Haklısın Izel.Ben öyle düşünemedim, özür dilerim.Ben valla,allah benim belamı versin.Ben...eğer bir şey olursa geri dönüşün yok senin.Bu konuda haklısın,seks konusunda bu kadar ileri gitmemeliydim.Ama bana güvenmeme konusunda...seni asla affetmem.Benim senden başkasını gözüm görüyorsa,seni görmek nasip olmasın.Ya lütfen...Yalvarıyorum.Affet beni."

Başını omuzuma yaslayıp ağladı bir süre.
Ağlaması bitince ben konuştum."sana sonsuz güveniyorum,sadece beni senle yatan biri gibi düşünme."

Güldü. "Ben sana öyle bakmıyorum ki.Sana bunu tam kelimelerle anlatamam,kendine benim gözünde bakman gerek.Ama bir kaç kelimeyi bir araya getirirsek."Melek yüzlü, saf,korunmasız,güneş gibi kalbimde parlayan birisin sen."

Güldüm.
Kafasını kaldırıp dudağıma baktı ve bir öpücük kondurdu.
"Senle yaşayacağım her şeye razıyım."dedim kokusunu içime çekerken.Beni kendine daha çok çekti............

Nolduu dhdnuendudbehehdhehdneundhejewj yarın devamı gelirnzydeuenw çıldırdım