His Possessive Ways (Published Under Summit Media)

Chapter One

ONE

Copyright © Marco Jose (SiMarcoJoseAko)  

Isang mahabang buntong hininga ang pinakawalan ko nang makita ko ang papel na ibinigay sa akin ng Office of the Student Affairs. Gusto kong magwala at magsisisigaw nang bigla kong maalala kung bakit ako binigyan ng kulay dilaw na papel na ito at mapatawan ng walong oras na pagiging student assistant bukas.

Kung hindi ko lang sana pinatulan ang ginawa niyang pang-aasar, hindi sana ako nalagay sa ganitong sitwasyon. Gusto kong sapakin ang pagmumukha niya at gusto ko siyang murahin ng ilang ulit sa sobrang inis at galit na nararamdaman ko ngayon sa kanya.

Nilukot ko ang papel na ibinigay sa akin at walang pag-aatubiling itinapon iyon sa pinakamalapit na basurahan na nadaanan ko. Tumingin ako sa kalangitan at nakita kong nagdidilim iyon na tila ba nagbabadya ang malakas na pag-ulan. Binilisan ko ang paglalakad upang hindi ako maabutan ng ulan. Medyo malayo ang tinutuluyan ko sa school pero kaya namang lakarin lang. At least sa ganoong paraan, makakatipid pa ako.

Biglang pumasok sa isipan ko kung bakit nga ba ako pinatawan ng first offense ng OSA ng school.

"Marquez! Ano? Akala ko ba matapang kang babae? Bakit hindi mo magawang labanan itong girlfriend ko?" Nanghahamon niyang sabi sa akin habang nakangisi. Agad kong naiyukom ang mga palad ko sa sobrang inis.

"Wala akong panahon sa mga laro mo, Montemayor." Nagtitimpi kong sagot sa kanya ngunit mas lalo lamang lumaki ang ngisi sa mukha niya.

"Scared, Marquez?" Nanghahamon pa rin niyang sabi. Pinakatitigan ko naman ang berde niyang mga mata at nabasa kong gusto niyang makipaglaro. Kinagat ko lang ang ibabang labi ko upang pigilan ang galit ko. Agad din akong tumalikod upang umalis na roon ngunit nakakailang hakbang pa lamang ako nang biglang may humagit sa buhok ko. Walang pag-aalinlangan akong gumanti ng sabunot sa babaeng sa tingin ko ay ang girlfriend ni Montemayor. Ayoko sa lahat ay iyong ginagalit ako kahit na nanahimik ako.

Panay ang murang natatanggap niya mula sa akin at ganoon din ako  habang sabunot namin ang buhok ng isa't-isa. Maikli lamang ang buhok niya na hanggang leeg lang kumpara sa buhok kong abot hanggang bewang ko, pero hindi alintana iyon para hindi ko siya masabunutan ng todo. Iniisip kong mukha ni Montemayor ang kinakawawa ko habang sinasabunutan ko nang todo ang babaeng nasa harap ko.

Nagawa ko siyang ihiga sa damuhan sa field ng school at tsaka ako pumatong sa kanya para mas masabuntan pa siya. Naririnig ko ang mga hiyawan ng estudyante na marahil ay pinapanood kami at natutuwa sa nasisilayan nila.

"H'wag n'yong aawatin!" Rinig kong sigaw ng isang napakapamilyar na boses na walang iba kung hindi si Montemayor.

Patuloy lamang ako sa pagsabunot sa babaeng nasa harapan ko ng umalingawngaw ang isang maawtoridad na boses na pinakatatakutan sa buong Unibersidad.

"Dean!" Rinig kong sabi ng isang estudyante kaya agad kaming tumigil sa ginagawa namin. Agad akong tumayo at inayos ko ang sarili ko. Akmang magsasalita na ako ng bigla namang magsalita ang lalaking nagpasimula nang lahat ng ito sa may likuran ko.

"Mrs. Inquillo, si Raisse po ang nagsimula." Diretso niyang sabi sa Dean ng College of Arts and Sciences. Nanlalaki ang mga mata kong napalingon sa kanya.

"That is not true!" Galit kong sigaw sa kanya pero lihim lamang siyang ngumiti.

"Opo, Mrs. Inquillo. Si Raisse po ang nanguna, sinabihan niya po akong mukhang bading at nilait pa niya ako na mas matalino raw po siya sa akin. Napuno lang po ako kaya ko po siya nasabunutan." Inosenteng sabi ng babaeng kasabunutan ko. Naramdaman ko ang pag-akyat ng dugo sa ulo ko sa sobrang galit.