#zawgyi
Krystal's POV
ကြၽန္မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကုိ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လႈပ္ရမ္းေနသလုိ ခံစားရလုိ႔ မ်က္လံုး ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ Appa ျဖစ္ေနတယ္........
Appaက ကြၽန္မရဲ႕ လက္ကို ကုိင္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြ က်ေနတယ္......
"Omar......."
Appaရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ ကြၽန္မ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ေအာ္ငုိရင္း အေမ့ကုိ တမ္းတမိတယ္........
Appaကေတာ့ ကြၽန္မကုိ ဖက္ထားၿပီး စကားလုံး တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနတယ္.......
Appaရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ ငုိရင္း တံခါးေပါက္မွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာေပးရပ္ေနတာကုိ ကြၽန္မ ေတြ႔ရတယ္...... သူမကုိ ၾကည့္ရတာ Yoonaျဖစ္မယ္လုိ႔ ကြၽန္မထင္တယ္....... Yoonaနဲ႔ မေတြ႔ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီမို႔ ကြၽန္မ သိပ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး......
Omarဆုံးသြားလုိ႔ ၀မ္းနည္းမိေပမယ့္ သူမခံစားေနရတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေရာ ေ၀ဒနာေတြက လြတ္ကင္းသြားတဲ့အတြက္ေတာ့ ကြၽန္မ ၀မ္းသာမိတယ္.....အခုဆုိ သူမ ေကာင္းကင္ဘုံကေန ကြၽန္မကုိ ၾကည့္ေနရင္ ၾကည့္ေနမွာ......
"သမီး အဆင္ေျပသြားမွာပါ......"
ကြၽန္မရဲ႕ ေက်ာကုိပုတ္ရင္း Appa ေျပာလုိက္တယ္.....
ကြၽန္မကေတာ့ ငုိေနလုိ႔ ဘာစကားမွ မေျပာႏုိင္လုိ႔ ေခါင္းသာညိတ္ျပလုိက္သည္......
"အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလာရင္ Yoonaေလးက သမီးကုိ လက္ခံေပးမွာပါ.......အဲ့တာေၾကာင့္ သမီးေလး သူ႔ကုိ အခ်ိန္နည္းနည္း ေပးလုိက္ပါေနာ္......."
ဒီေလာက္ႏွစ္ေတြ ၾကာခဲ့တာေတာင္ အခုထိ Yoonaက ကြၽန္မကုိ လက္မခံေသးတာကုိ Appaက ဘာလုိ႔ အခ်ိန္ေတြ ထပ္ေစာင့္ခုိင္းေသးတာလည္းဆုိတာ ကြၽန္မ မေတြးေတာတတ္ဘူး......
ကားေပၚမွာ စကားေတြ တိတ္ဆိတ္ေနရင္း ေနာက္ဆံုး Appaရဲ႕ အိမ္ Yoona ႐ွိတဲ့ ေနရာကုိ ေရာက္လာတယ္......
