Iskra

VII. Nie potrafię już krzyczeć

Słyszę krzyki dokoła mnie
To ludzie krzyczą, bym ich wysłuchała
Przekrzykują się, by zostać zrozumiani
Próbując zdobyć moją uwagę
I słucham każdego
Nawet najcichszego krzykacza
Lekko przygłuchłam przez wrzaski
Sama chciałabym by ktoś mnie usłyszał
Lecz nie potrafię już wołać
Straciłam głos uciszając innych
Sama nie mogę prosić o uwagę
A tak bardzo chciałam, aby ktoś mnie zauważył
Niech ktoś usłyszy mój cichy szept
Niech ktoś mnie uratuje
Rozpaczliwie walczę o uwagę
Przegrywam z samą sobą

_______________________________________________________________________________

Zmieniłam tytuł tego zbioru, ponieważ dopiero teraz uznałam go za bardzo nieodpowiedni. "Promyczek" jest wyłącznie radosnym tytułem, "Iskra" wyraża więcej emocji. A nie będę udawać, że jest wyłącznie dobrze, gdy życie kieruje mnie na inną ścieżkę. Tytuł już raczej nie zostanie zmieniony. 
xoxo, merveillue