Düşman Mahalleler

7.BÖLÜM

"Mahalle meselesi değil, yürek meselesi. "

   Şıp, şıp, şıp...

    Aniden yataktan kalkıp yüzümdeki suyu sildim. Bakışlarımı yanımda elinde su bardağı ile bana bakan abime çevirdim.

"Abilerin en öküzümsü insanı! Ne demeye yüzüme su döküyorsun? Bugünün cani insan ödülünü sana mı verdiler de benim mi haberim yok?"

"Sabah sabah çok çene çalma kızım lazım olur. Ayrıca cani abi de deme oda lazım olur. Değerimi bil, sıcak su ile soğuk suyu karıştırıp döktüm. Bizim erkekler olsa soğuk suyu acımam dökerdim."

   Kafamı iki yana olumsuz anlamda sallayıp "Anne!" diye bağırdım. Abim eliyle sus işareti yaptı ama bağırmaya devam ettim.

"Anne! Abim yastığıma su döktü!"

"Kuru iftira anne! Ben odamdayım!"

    Abime bakıp kahkaha attım. "Burası benim odam, nasıl oluyorda odanda oluyorsun?" dedim.

"Hayalet Casper'ın rolünü üstlendim. Duvardan duvara seyahat yapıyorum."

"Vay canına."

    Odanın kapısı açıldı ve annem odama girdi. "Size de günaydın benim küçük çocuklarım." dedi.

    Abim anneme bakıp, "Küçük çocuklarımdaki harflerin birkaçı fazladan sultanım. Bu evde bir çocuk var oda Nehir." dedi. Alaycı bir kahkaha atıp, "Akıl yaşı olarak küçüksün." dedim. Abim bana bakıp kaşını kaldırdı.

"Hukuk okuyorum küçük hanım. Akıl yaşımı sen hesapla."

   Susup bir şey demedim. Deniz başkan vurdu gol oldu. Avukattı abim. Bir sene sonra harbiden avukat olacaktı.

"Hadi kahvaltıya! Sosis yaptım."

   Abimle ikimiz birbirimize bakarken  daha sonra kapıya bakıp, "Abi sakın!" dedim.

"Ben de seni seviyorum kardeşim ama söz konususu sosisken abi kardeş bağımızın pek bir önemi olmuyor!"

"Abi! Aşk olsun!"

                             🌃🌃🌃
  
    Gizli görevdeymiş gibi olduğum yerde görünmemek için saklanmaya çalışıyordum.

  Kimliğimi belli etmemek için çaba sarf ederken aniden omzuma bir el dokundu. Beklemediğim bir şey olduğu için olduğum yerde sıçradım.

"Ne yaptığını sormama gerek var mı?"

   Arkamı dönüp yeşil gözlü oğlana baktım. "Sen niye olur olmadık yerde karşıma çıkıyorsun?"diye sordum.

"Şuan bence soru sorması gereken kişi benim."

    Elimi iki yana belime koyup "Nedenmiş?" dedim. Yeşil gözlü oğlan etrafa bakıp güldü.

"Benim çevremdesin."

   Yeşil gözlü oğlanın dediği şeyi anlamaya çalışırken etrafıma bakındım.

"Şey, ben saklanmaya çalışırken sanırım farkında olmadan sizin mahalleye gelmişim. Ama hemen çıkıyorum merak etme. Zaten bir adım fazla gelmişim."

   Bizim mahalleye doğru giderken yeşil gözlü oğlan kolumdan tutup geri yerime getirdi.

"Ne yapıyorsun be?"

"Şuradaki senin abin değil mi?"

   Yeşil gözlü oğlanın işaret ettiği yere bakıp kafamı salladım. Abim yanında bizim mahalleden bir çocukla konuşuyordu. Abimin yüzüne bakılırsa baya baya sinirli duruyordu. Ben de onlara bakmak için buraya gelmiştim.