I'm the powerful queen[COMPLETE]

CHAPTER#8

-sweet
hero pov*

noong tinawag akong hero ni ice hindi ko alam gusto kong magalit dahil sa tawag niya sakin pero nung tinawag niya ako parang hinaplos ang puso ko..gusto kong pakinggan mula sa bibig niya ang salitang hero sa pangalan ko

umalis si ice ng hindi sinasabi kung saan ito pupunta gabi na at hindi pa ito dumadating nandito kami lahat sa sala kasama si arzel nanonood kami ng marathon dito ng may lumabas ng kwarto 

"mommy"siggaw ni arzel isa pa yan hindi ko lubos maisip na may anak na siya ang bata naman siya para magkaanak..napatingin ako kay ice sakto namang nakatingin din ata siya saakin,bakit kasi aya wniya tanggalin ang cloak niya

umupo siya sa tabi ni arzel na bali gitna namin si arzel nanonood lang kami ng horror movie dahil ito ang request ni arzel ang tropa naman ay maysariling mundo rin habang nanonood 

*yawn*napatingin ako kay arzel na humihikab"daddy hero can i lay down in your thigh?"tanong niya tumango naman ako nahiga naman siya naramdaman ko namang nakatulog na siya

nagulat ako ng maymaramdaman ako sa balikat kong mabigat napangiti ako sa hindi ko malamang dahilan ng makita ko si ice na nakahiga sa balikat ko hindi naman nakikita g tropa yun dahil busy sila sa panonood ng tv pero dahil sa gabi na hindi ko narin naipigilan ang antok ko at nakatulog nako
*****

"wahhh hero ang ganda"

"mas maganda ka kaya hara"

"bola wag monga ko daanin sa ganyan mo hero"napangiti ako sa tawag niya saakin nandito kami sa garden dalawa nakaupo sa damuhan

"gusto ko ako lang tatawag sayo ng hero huh?"sabi niya tumango naman ako

"oo basta ako lang ang tatawag sayo ng hara"sabi ko naman

"promise mo hindi moko iiwan"sabi niya nag promise naman ako

"promise pag laki natin papakasalanan kita"sabi ko ngumiti ito at niyakap ako

"tayo hanggang dulo"sabay na sabi namin

akira pov*

napatigil ako sa panonood ng mahagip ko ang pwesto ng tatlong tao napangiti ako ng makita ko sila

"wahh ang sweet"sabi ko kaya napunta ang tingin nila kung saan ako nakatingin

"kiyah kakilig"kinikilig na sbai ni akane

"bagay sila no?"sabi naman ni kyo tumango naman kami

"sana siya na ang makapagpabago kay akihero"sabi naman ni zumi

"oo nga chaka napansin ko lang ah hindi nagagalit si aki pag tinatawag siya ni ice na hero?"tanong ni mak tumango naman kami sila asain at hendroy naman ay kunot noo dahil hindi nila alam ang pinaguusapan  namin hahaha

"muka silang family"sabi ni asain  ngumiti kami at sumangayon

"sana umalis na siya sa nakaraan"sabi naman ni ken ng seryoso

"at matanggap na wala na siya"sabi ko tumango naman sila sana nga hero namimiss na namin yung herong kalog,madaldal,sweet,at maalalahanin,

ice sana ikaw ang susi para bumalik ang hero na kilala namin

ICE POV*

nagising ako ng may maramdaman akong flash nang camera

"wahh magkayo maingay baka magising"

"tanggalan monga yan ng flash akane baka magising"

"oo nga wag kayo maingay ah"

"ang cute nila"

"para silang family"

"kiyaaa sweet"

minulat ko ang mata ko at tumambad sakin sila akane na may hawak na kamera habang nakatutok sakin este saamin?

"wahh ayan nagising"sabi ni akira

"ingay mo kasi akane"sabi ni zumi

"eh siya nakakilig ang sweeetnes eh"sabi naman ni akane habang nakatingin saamin ngayun kolang narealize ang pwesto namin feeling ko tuloy umakyat ang buong dugo ko sa muka ko nakahiga si arzel sa hita ni hero habang ang paa ni arzel ay nasaakin ang ulo ko naman ay nasa balikat ni hero at ang ulo ni hero ay nasa ulo ko 

mabilis ko inangat ang ulo ko dahilan para magising si hero kasabay ng pag gising ni arzel sabay naman sila nag kusot ng mata na siyang ikinangiti ko  ang cute nila para silang mag-ama...heh ice ano pinagsasabi mo baliw kana no

"wahh ang kyoottt"irit ni akane dahilan para mapatakip kami ng tenga..pero may narealize ako mabilis ko tinignan kung may cloak pako at nakahinga naman ako ng meron pa

"dont worry ice hahayaan namin ikaw mismo magpakita saamin"

"oo nga kaya hindi namin gianlaw yang cloak mo"

"goodmorning mom morning daddy hero"bati ni arzel pansin ko sa batang to nakukuha na ngumiti

"morning"sabay na sabi namin ni hero halata naman sa mga babaeng ito ang kinikilig tss para silang mga baliw kung hindi nila alam 

*********

nandito kami sa lamesa kumakain hindi na kami pumasok dahil sa puyat nga kami at late narin wala ni isa saamin ang nagsasalita ng magsalita si hendroy na ikinatigil ko

"ice nasaan ang family mo?"yan ang tanong niya saakin na ako mismo ay hindi mo alam ang sagot

"wala akong pamilya"maikling sagot ko natigil naman sila sa pagkain"lumaki akong walang pamilya 5 yearold ako ng magising akong nasa gubat wala pakong muwang noon madilim at takot ang ramdaman ko ngunit mas natakot ako ng may marinig akong putok nang hindi ko alam kung ano lumitaw ang mga lalaking naka itim na kasootan may hawak na barin akala ko ay sa murang edad ko matatapos ang buhay ko ngunit may nag ligtas saakin..."

sabi ko at itinigil muna ang kwento dahil sa naalala ko nanamn ang lalaking nagligtas saakin noon isang batang lalaking nakasuot ng itim na cloak may hawak itong espada....at yun na ang tanda kong pagkikita namin ang huli at una...mula noon palagi ako nasa gubat na iyon nagbabakasakali na bumalik siya pero hindi na siya bumalik at mula noon binansagan ko siyang hero ko

"sige wag mona ikwento sa susunod nalang paghanda kana"sabi nila ngunit umiling ako at sinabing"sasabihin ko sa inyo pagkakain kumain muna kayo at sa sala ko sasabihin"sabi ko tumango naman sila napansin ko namang nakatingin sakin si hero sa di malamang dahilan kumarera nanamn ang puso ko i hate this feeling...

bata palang ako nangako nakong hahanapin ko ang hero ko....sa murang edad ko kahit na isang beses ko lang nakita ang hero ko hindi ko ipagkakailala sa kanya una tumibok ang puso ko wala paako muwang noon kaya hindi ko pa alam ang about love haha