The Campus Heart-throb and The Campus Bitch

Chapter 42.

Max POV

Kagabi pa matamlay 'tong si Lucas. I Dunno why.

Nginingitian nya naman ako kapag nagkakasalubong kami ng ng tingin pero iba talaga. Hindi sya nag aasal monggolid -_-

Ano kaya problema nito?

Ay, ewan. Pano ko pa ba sasabihin sa kanya na uuwi na ko ng France kung ganto s'ya katamlay. Sasabihin ko rin kase sa kanya na aalis na ako ng banda. Eto nalang kase ang pinaka best way para maging maayos na ang lahat. Ang dami na ding naging issue namin ni Lucas na naka apekto sa banda at isa pa, alam kong dadating yung araw na ikakasal sila ni Chantal. Magulang ko na ang nagsabe at alam kong kapag gusto ni Chantal gagawa talaga sya ng paraan para mangkuha n'ya.

"Max, tara kain na. Chicken ang ulam."

"Chicken is not my style." Nasabi ko kay Lutter.

"Lul." Sabi nya naman tsaka kami parehong natawa.

Nasa harap na kami ng lamesa at ready to eat na. Mukhang masarap nga to. Ehehe.

Nag umpisa na kaming kumain at enjoy naman ang lahat kahit na si Lucas. Napansin ko namang tinabi nya yung leeg ng manok. Wayyy? Masarap 'yun eh.

"Oy, masarap yang leeg ng manok at tsaka maganda yan para sa boses."

"Sino namang nagsabi ng kagaguhang 'yan?"

"Tatay ko tanga."

Matapos naming kumain. Si Lucas ang nag presentang mag hugas ng mga kinainan. Epaekto ba yung ng leeg ng manok? :o

Hehehe..

+ + +

"Mr, Frias. First day ng 3rd quarter at nakuha mo pang malate?! Anong oras na! Diba, 6 ang bagong oras ng pasok? Look. It's 9:30!"

Di ko sadyang malate. Huhu. Kase naman eh. Umuwi ako sa bahay tapos 'tong Milliecent kung anong kalandian ang ginawa sa buhok ko. Alas tres na din kami nakatulog. Hehe. Sarreh.

"Hehe. Sorry po." Ghad. Kelangan kong magpakabait. Naka 75 din ako dito no.

Napa buntong hininga nalang sya. Baho. Jk. "Okey! Isang beses pa na malate ka sa klase ko, i-sesebenti payb kita!"

Wow. Edi lagi nalang ako magpapalate. Pasado pa rin naman eh. Hehe.

Nung maupo ako sa seat ko may nag salita sa tabi ko. "Isip mo Max no. Siguro nasabi mo na magpapalate ka nalang lagi. Pasado pa naman eh."

Napatingin ako kay Lucas. "Oo. Haha. Ikaw, di ka pwedeng malate. Mababawasan 76 mo eh!"

"Ayos lang kahit 69 lang!" Sabay tawa sya. Aba gago. Hinampas ko nga notebook sa mukha.

"Aray ko! Bat mo hinampas ang gwapo kong mukha? Bahala ka dyan. Wala kang fansign sa'kin Boszx!"

"Kingina mo. Balik jejemon ka nanaman eh." Ewan ko pero tawang tawa talaga ako eh. Tapos biglang may sumigaw.

"GET OUT MR FRIAS AND FENELLA!! Don't you dare to assume na tataasan ko ang grade nyong 75 at 76!!"

Ewan ko. Natawa ako. HAHAHA. Natawa din kase mga classmate namin. Omg. So Proud 8|

Nung napalabas kami ni Lucas. Mas natuwa pa kame.

Dun kame na upo sa hagdan. Tambayan ng mga studyanteng napapalabas sa klase. Hehe.

"Hoy, Sebenti payb." Nilongon ko sya.

"Oh, bakit? 69?" Aba gago. Pinitik noo ko.

"Aray ha! Sakit nun!"

"Mas masakit kaya ginawa mo sa'kin kanina! Hinampas mo ko ng notebook sa mukha."

"Ay oo nga. Hahaha." May sumagi bigla sa isip ko. Ano kaya kung sabihin ko na? Wala namang mangyayare kung papatalagin ko pa.

"Hoy, Lucas."

"Oh?"

"Babalik na ko ng France. Kaya aalis na ko sa banda." Simple to say.

Sorry sa pagiging pranka ko. Ni di ko man inisip kung anong mararamdaman ni Lucas. Basta ang alam ko hanggang ngayon wala pa rin akong feelings sa kanya. Kaya talaga siguro wala syang halaga sa'kin.

Ilang segundong katahimikan..

Pranka talaga ako and sometimes I hate it. "Diba engaged na kayo ni Chantal? Mahal ka nun. Minahal mo din sya. I think it will work."

"Pero ikaw ang mahal ko." he said straight to my face.

"Eh hindi kita mahal."

Ang harsh ko. Di ko man lang naisip mararamdaman nya. Sorry.

"Alam ko. Pero hindi talaga ako mag papakasal sa kanya."

"Di rin naman ako mag papakasal sayo."

And that was it. That's how our conversation ended up.