The Campus Heart-throb and The Campus Bitch

Chapter 1: Ang cool na sister

x

|CHAPTER 1|

|MAX|

"I'm tough, I'm a hard headed. I'm just a teenager who enjoying my existence. I know exactly what I want. What I am. If that makes me a bitch, okay." -Maxwell Adriana Frias

....

So nasa coffee shop kami. Unang araw palang namin dito sa Philippines and see? May kagaguhang ginawa AGAD AGAD 'tong bruha kong kapatid.

"Goodness, Milliecent. Isang oras na tayong naghihintay dito. The heck. Kelan nya balak dumating? Inugat na ko dito sa kinauupuan ko." Pangiti ngiti lang si Milliecent.

"Hehehe. Ate naman. Be Patient. Paience is a a virtue." Sinamaan ko s'ya ng tingin. Like duh. It's a waste of time! Di pa ako nakakapag salon at nakakapag manicure! I hate this crap.

"Why a "patience" is a virtue? Why "can't hurry the fvck up" is the virtue?" I rolled my eyes.

After an hour. Wala pa din yung Ethan na sinasabi ni Milliecent. S'ya yung lalaking may ari ng ferrari na dinamage ni Milliecent na nagkakahalagang 25 million. Yas, It's our first day here. 4 and half hour palang and yan agad.

"Aalis na ko."

"Wait, sis! T.T Diba mahal mo ko? Uwah. Don't leave me."

"Di kita iiwan. ok? I'll be back. Siguro mga five hours after ko magpasalon." So ayun. Umalis na ko sa coffe shop. Jusme. Purgang purga na ako sa kape. Kahit favorite ko ang kape. Sino ba namag di ma uumay. Naka 7 cups ako for an hour.

x

@Salon

Nagpapedicure at Manicure agad ako.

Kahit papaano nabawasan stress ko. Yas. Naiistress ako. You see? May problema na nga, dumagdag agad 'tong si Milliecent. Saan kami kukuha ng 25 million? Eh yung allowance namin a month is only 60k nalang starting today na nasa Pilipinas na kami compare nung nasa France pa kami. 200k and above.

How cruel is this life T.T

I just can't imagine na first time kong mag fo-fourth year high school dito. Sa France kasi, 2 beses ako na drop out sa 4th year at isang beses nung 2nd year.

As a punishment our parent's send us here to be responsible. Matuto daw kami sa buhay ng kami lang at sawa na raw sila sa'min. Sakit bh3. Kapag di pa ako nakapasa ng 4th year dito. I titake ko ulit yun at di ako makakabalik sa France hangat di ako/kami nag titino. Yang si Milliecent naman kaya sabit sabit yan like of course, medyo nagmana sa'kin. Medyo lang naman. Hehehe.

"Mag papagupit na rin ako. Shoulder length." Para maiba naman. Nakakasawa din kasi 'tong mahaba kong buhok. Ipapadye ko na rin ng brown. Ang tagal na din nitong blonde.

"Sure po kayo? Omgs. Sayang naman. Ang ganda pa naman po. Treatment nalang kaya?" Sinamaan ko s'ya ng tingin.

"Buhok mo ba 'to? Bat ikaw ang kelangang mag desisyon?" Kairita.

In a blink. Biglang nagkagulo sa salon.

"OMG!!!!!!! Andito si Lucas bebe!!!! Oh mayghaddddd!!!!!!!"

Bat sila nagkakagulo? -_-

May pinamimigay bang relief goods?

May artista?

May aksidente?

"KYAAAAAHHHHHHHH!!!!!! PA PICTURE BABE!!!!!"

"OMO! ANG HAWT MO LUKE! WAHH!!!!!"

"FAFA LUCAS! Y SO BANGO?! OMGS!"