COMPLETED ✔️
PUBLISHED UNDER PHR LIB BARE
Pomee Fuentez may be married to her first and only love, Chase Dri Grecco, but the ring on her finger means nothing when she doesn't have his heart--and she's willing to break her own for it.
***
Pomee has...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
POMEE'S eyes slowly fluttered open. Hinayaan niyang maka-adjust ang kaniyang mga mata sa liwanag ng silid. She pressed her lips and stared at the ceiling. Panibagong araw na naman ang haharapin niya. Iinat-inat na binalingan niya ang wall clock. Tamang-tama. Pinilit niya talagang gumising nang maaga para maihanda ng pagkain si Chase.
Pupungas-pungas siyang tumayo at nagtungo sa kuwarto ng asawa upang silipin kung naroon pa ito. Marahan niyang pinihit ang doorknob, but to her dismay, naka-lock 'yon. Nalaglag ang kaniyang mga balikat. Si Chase ang nagdesisyon na maghiwalay sila ng kuwarto. Hindi na siya nakipag-argumento pa rito noʼn dahil alam niyang masasaktan lang din siya sa maririnig.
Ilang segundo siyang nakipagtitigan sa pinto ng silid nito bago siya nagpakawala ng isang malalim na buntonghininga at dumiretso na lamang sa kusina. Naabutan niya roon si Manang Susan, ang kaisa-isa nilang kawaksi.
"Good morning po," nakangiti bati ni Pomee rito.
Binalingan siya nito't ginantihan ang kaniyang ngiti. "Magandang umaga rin, hija. Gusto mo na bang mag-almusal?"
"Mamaya na lang po." Lumapit siya rito. "Um, nand'yan pa ho ba si Chase?" alanganin niyang tanong sa matanda.
"Oo. Tulog pa ang asawa mo."
Lihim siyang napa-yes! nang malamang sumakto ang oras ng gising niya. Madalas kasi ay napupuyat siya kahihintay kay Chase kaya madalas ay tinatanghali rin siya ng gising. Dali-dali siyang nagsuot ng apron at nag-inspeksiyon ng laman ng ref.
"Ipagluluto mo ba ng almusal si sir?" tanong ni Manang Susan.
"Opo," tugon niya sabay tango nang sunod-sunod. Narinig niya kasi kagabi na magiging mabigat ang araw na ito para sa asawa dahil marami itong meetings at aasikasuhin, kaya naisip niyang lutuin ang paborito nitong ulam—sinigang.
Humagikgik si Manang Susan. "Ang suwerte talaga ni Chase sa iyo, hija. Maganda na, maasikaso pa!" anito habang tinutulungan siya sa pagpe-prepare ng mga kailangan niya.
Saglit na dumaan ang isang mapait na ngiti sa kaniyang mga labi. "Sana nga alam niya rin 'yan, Manang," malungkot niyang saad.
Higit kanino man, si Manang Susan ang saksi sa mapait nilang pagsasama ng lalaki. Ito ang naging kawaksi nila mula noong ikasal sila ni Chase. Galing ito sa mansion ng mga Grecco na inilipat sa kanila upang dito na manilbihan. Ang matanda lang din ang tanging nakakaalam at nakakaintindi ng sitwasyon nilang mag-asawa. Hindi rin naman niya maitatago rito ang totoong nangyayari sa kanila ni Chase dahil kasama nila ito sa bahay araw-araw.
Bahagyang hinagod ni Manang Susan ang kaniyang likod. "Lalambot din 'yon. Hayaan mo munang lumipas ang galit sa puso niya."
Pero hanggang kailan siya maghihintay na mawala ang galit sa puso ni Chase? Hanggang kailan siya magtitiis sa sakit? Posible pa nga bang mapatawad siya ng asawa?"
