Love is..

Chapter 2: First Day of School

CHAPTER 2: FIRST DAY OF SCHOOL

[17 years later...]

CHRIO'S POV

CHRISTOPHER ANDREI SALAS

Pagkatapos kong pagmasdan ang pangalan na nasa Identification card ko, sinimulan ko na itong suotin at nagready na para pumasok sa school. Bago ako lumabas sa kwarto ko, tumingin muna ako sa salamin para lagyan ng pomada ang buhok ko at pag masdan ang sarili ko.

Hay. Huminga ako ng malalim. Grabe, parang kailan lang di pala nung huling beses pakong naglaro ng bumble bee car ko. Hehe. Sobrang bilis talaga ng panahon. At eto ako ngayon, papasok na sa college kung saan mag aaral ng kursong Comm Arts.

Basically, Theater Arts talaga ang gusto ko. Since i do love singing. But my mom forced me to find another course na mas preferable sa business nya. At mas practical sa future career ko.

She doesn't even care naman kung ano ang gusto ko. Kung ano lang makakabuti sa akin, yun ang pipiliin nya.

*sigh*

Palagi nalang siyang ganun.

*toktok*

"Chrio?"

Natigil ang malalim na pag-iisip ko nang bigla akong makarinig ng katok mula sa pintuan ng kwarto ko. It was my dad, i guess.. Since manly ang boses.

Dahil dun, tinapos ko na ang pag-aayos ko at sinukbit ko na ang bag pack ko. Lumapit na din ako para buksan ito.

"Yes dad?" I said habang nakadungaw.

"Si Isay. Nasa phone"

"Huh? Isay?" pagtatakang sabi ko at pinagbuksan ng tuluyan ang pinto. "Ba't naman siya tumawag sa land line?"

"I don't know" he shrugged. "Oh siya. Kausapin mo na. Baka urgent yan"

"Hmm. Ok." Sabi ko at kinuha ang phone sa kamay nya. "Thanks, dad."

"You're welcome" sabi nya. "And don't forget to eat your breakfast. Hirap na. Baka pagalitan ka nanaman ng mommy mo dahil di ka nanaman nag almusal."

"Ok, dad. I won't forget"

"Good"

After nya kong kausapin, nagsimula na siyang bumaba. Ako naman, sinagot ko na ang tawag ni Isay.

"Hello?"

"Ughh! Chrio naman!" she said.