Και μπαίνει ο Harry.
Εγώ: Τι θες εσύ εδώ?
Harry: Θέλω να μιλήσουμε!
Εγώ: Δεν θέλω!
Harry: Σε παρακαλώ!!!!
Εγώ: Καλά, κάτσε στο κρεβάτι και λέγε. Του είπα ψυχρά.
Harry: Συγνώμη!
Εγώ: Τι?
Harry: Συγνώμη. Συγνώμη για όλα, δεν έπρεπε να σου φερθώ έτσι και το ξέρω. Έπρεπε να σε προστατέψω, αλλά δεν το έκανα! Λυπάμαι! Δεν πρέπει να κλαις! Είσαι πολύ όμορφη κοπέλα, έχεις πολύ ωραία μάτια και δεν πρέπει να κλαις! Σε παρακαλώ πολύ, συγχώρεσε με! Να κάνουμε μια νέα αρχή! Σε παρακαλώ!
Εγώ: Σε συγχωρώ, γιατί βλέπω στα μάτια σου, πως τα εννοείς αυτ΄απου λες. Λοιπόν φίλοι?
Harry: Φίλοι!!! Είπε και χαμογέλασε και φάνηκαν τα λακκάκια του ( *-*)
Εγώ: Ωραία!! Και αγκαλιαστήκαμε φιλικά!
Έπειτα, από λίγο, απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλο. Ο Harry, ξαφνικά σηκώθηκε και μου πρόσφερε τα χέρι του.
Harry: Πάμε?
Εγώ: Πού?
Harry: Βόλτα με τα παιδιά!
Εγώ: Ναι! Και του έδωσα το χέρι μου.
Harry: Πάμε!!!
Εγώ: Περίμενε!
Harry: Γιατί?
Πήρα, το δερμάτινο μπουφάν μου, το κινητό μου, τα κλειδιά και τα λεφτά.
Harry: Έτοιμη?
Εγώ: Ναι! Είπα και χαμογέλασα.
Βγήκαμε, από το δωμάτιό μου, κατεβήκαμε τις σκάλες και μόλις φτάσαμε στο σαλόνι είδαμε τα παιδιά να γελάνε.
Liam: Επ, καλώς τους!!!
Har + Εγώ: Γεια σας!!!
Louis: Γιατί χαμογελάτε?
Harry: Γιατί τα βρήκαμε, γίναμε και πάλι φίλοι!!!
Μαρία: Ωραία!!!
Εγώ: Τι κάνετε, εσείς εδώ? Πότε ήρθατε?
Στέλλα: Ήρθαμε να βγούμε όλοι μαζί και έχει αρκετή ώρα που έχουμε έρθει!!!
Εγώ: Ωραία! Μου λείψατε! Και αγκαλιαστήκαμε όλες μαζί( Beth, εγώ, Μαρία και Στέλλα)
Eleanor: Έτσι σε θέλω, αγάπη μου, να χαμογελάς και όχι να κλαις! Και με αγκάλιασε.
Εγώ: Εντάξει! Εντάξει! Πάμε?
Har + Li + Lo + Za + Ni + Be + El + Mα + Στ: Ναι!!!!!!!
