Stalker (COMPLETED)

11

Alexis' POV

Lunch went by so fast. Parang kakapasok ko lang sa cafeteria tapos nag-ring na agad yung bell. Di man lang ako naka-kain ng salad. Lumabas ako ng cafeteria ng luhaan (joke lang huehue).

"What's the matter dear?" Tanong ni Vernon sa akin. Si Vernon pala yung exchange student from New York. Fil-American siya, at I assure you..napaka-CUTIE NIYA! Fanboy!!

"Oh it's nothing Vernon. Ano ba yung next subject mo?" Tanong ko sa kanya. Ayaw ko na pag-usapan yung tungkol sa di ako naka-kain ng sald, salad...okay.

"It's Math. How about you?" Sambit niya.
"Biology. It's sad that we're not in the same subject." Sabi ni Vernon. Nag-babye ako kay Vernon at pumunta sa next class ko. Which is Math. I hate math!
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Someone's POV

Nakakainis talaga 'tong Alexis na'to. Wala ng ginawa kundi lumandi at humarot. Buti pa ako, pweh *hairflip*.

Pumunta ako sa next class ko, buti na lang kasama ko si Vernon oppa sa next class ko. Ang gwapi niya syet! Ayy!! Buti nalang hiwalay sila ng bwisit na Alexis na yun.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Bryan's POV

I am currently sitting beside Alexis. Buti nalang nasa same class kami. We help each other pagdating sa math. And I'm glad na siya rin yung mag-tututor sa amin sa Literature.

"Hey Alexis, psst." Kalabit ko sa kanya. Lumingon naman siya at mukhang may malaking siyang problema. What happened!?

"Mukhang may problema ka ah, ano ba yun?" Tanong ko sa kanya. He looked down at his feet and he played with it.

"Di kasi ako naka-kain ng salad eh *pout*. And I'm starv--." Bago pa siya matapos mag-salita, agad akong nagsalita ng malakas.

"Um excuse me ma'am! Mr. DeVeira is not feeling well." Sigaw ko. Nakita ko naman sila Miguel na nag-bulungan. Alam siguro nila yung ginagawa ko.

"Oh is that so? Then take him to the clinic until he feels better." Buti nalang medyo mabait 'tong prof namin.

Hinawakan ko yung kamay ni Alexis at hinila siya palabas ng classroom. Nang makalabas kami, agad akong bumitaw kasi napaka-awkward.

"Baliw kana talaga." Sabi niya. Napangiti nalang ako sa sinabi niya. 'Kung alam mo lang talaga Alexis' sabi ko sa isip ko.

Dinala ko siya sa cafeteria and because I'm lucky, bukas pa yung cafeteria. Agad naman siyang dumiretsyo sa salad stand at umorder. Di kalaunan ay nagutom rin ako, kaya tumayo ako at bumili ng makakain ko.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Miguel's POV

That's strange, hindi naman ganun ka-close sila Bryan at Alex dati ah. Anyare? May nangyari ba sa kanilang dalawa na hindi ko alam?! Hala! Baka di na virgin si Alexis kaya naging malapit siya kay Bryan. Oh baka ginayuma siya ni---

"Bro ano ba? Makinig ka naman!" Sabi ni Joshua, with matching hampas pa. Napa-tingin ako sa kanya. Gwapo talaga 'tong anak ko. Teka, kung ako ang tatay, sino yung nanay? Hmm.

"Ano ba yun?" Tanong ko sa kanya. He gave me a 'are you fucking serious' look. Kaya di na ako nag-salita at nakinig nalang.

"Napansin mo rin ba yun? Lumabas si Bryan at Alexis ng magkasama! Napaka-unbelievable." Sabi niya. Nag-nod ako at akmang mag-sasalita na nang biglang sumingit si Alferd. Hanggang ngayon magkakasama parin kami. We're indistructable.

"I fucking knew it! They've fucked each other. That's why Alexis is actinf weird." Bunganga si Alferd. Baliw na ah, pero that's a theory. Matanong nga 'tong si Bryan.

"Let's find out. Tatanungin ko si Bryan tungkol dun." I said before falling asleep.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Alexis' POV

So ayun na nga, kaming dalawa lang ni Bryan ang tao dito sa cafeteria. So parang nagde-date uli kami. We are eating each other.........food.

"You really are a vegan." Sambit ni Bryan. I stopped eating and looked at him. He really thinks that I'm vegan.

"The heck, no ofcourse I'm not. Kung vegan ako, bakit ako kumain ng chicken nung nag-dat--kumain tayo sa labas." Whoo! Muntikan ko na masabi na date.

He nods and continue eating his sandwich. We stayed there for a while until the bell rings. We hurriedly stood up, while I pack my salad. I'm not done eating yet what's the problem?!

"Tara. Doon nalang tayo sa headquarters kumain." Pagyayaya niya. Agad naman kaming pumunta doon.
*******
Nang makarating kami, isinara niya yung pinto at umupo kami sa table namin. He has access on the headquarters, after all he's the school representative.

Silence ate us and we didn't talk to each other for a brief minute. Until he decided to break the glass.

"So, tell me about yourself." Sabi niya. I swallowed my salad first before speaking. Don't speak when your mouth is full.

"So I'm Alexis Veyron DeVeira. I'm 17 and I like eating healthy stuff. But I also like eating candies and chocolate. My mom and dad are both CEO on the um basta." Pagtatapos ko. Um-oo nalang siya. So ako lang yung mag-papakilala.

"Alam ko ikaw lang nag-pakilala. So ako rin dapat. Hi I'm Bryan Andrew Dela Vega. I'm 19 years old. My mom and dad also work as a CEO. And I love you." Sabi niya. Pero alam ko pabiro lang yung huli kaya I didn't take it very seriously.

We laugh at each others crazy jokes while we eat. Not until the door burst open revealing Miguel and company.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
A/n:
Heylow! Guys! Thank you sa 100 reads! Let's make it to 200 hahahaha. Thank you guys! I appreciate each readers. Thank you.