"Crush" nalaman ko yan nung grade one ako.
Ang sabi ng mga kaklase ko yung crush daw is paghanga.
Pero sa pagdaan ng taon nalaman ko na ang tunay na ibig sabihin ng crush.Crush yan yun na-atract ka sa isang tao dahil sa maganda sya o sa pogi sya at iba pa,Yan yung sa tuwing nakikita mo sya kinikilig ka yun nagde-daydreaming ka na kasama sya yan yung iniisip mo kung gusto karin nya o kung magugustuhan ka nya.
Pero nung naramdaman ko ang magka first crush hindi dahil sa gwapo siya kaya naging crush ko sya kung hindi dahil siya ay siya nandoon yung kaba kapag kausap ko siya o katabi ko siya,yung kilig kapag malapit sya,yung pagde-day dreaming,yung pagiisip ng mga what if 's, atska yung masaktan.
Sabi ng mga kaibigan ko hindi na daw crush yung pagtingin ko sakanya kung hindi love.
Kahit ako naguguluhan hindi ko alam kung crush o love ko na sya.
Kasi sinaktan nya ako,
Pero paulit ulit ko parin syang pinapatawad.
Paulit ulit ko pa rin syang pinipili,
Pero paulit ulit nya rin akong sinasaktan.
Sabi ko sa sarili ko kaylangan ko ng mag move on kahit walang kami.
Kasi kung paulit ulit ko syang hahabulin masasaktan at masasaktan lang ako.
Kasi sa simula palang ako lang yung nagmamahal saaming dalawa.
Tatlong buwan ang nakalipas at ang sabi ko sa sarili ko na ka move on na ako.
Pero hindi pa pala.
Mali pala ako.
Bumalik lahat ng nararamdaman ko sakanya dahil sa isang performance.
May roon kaming performance sa Mapeh.
Kaylangan ng mga lalake maghanap ng makakapartner nila dahil gagawa kami ng wedding vows.
Ng marinig ko yun parang hinahanap sya ng puso ko.
Sya yung gusto kong makapartner.
Yun yung sinisigaw ng puso ko.
Hinintay ko syang magchat hanggang gabi.
Nagbukas talaga ako para sakanya.
Sa kakahintay sakanya na lowbat na ako.
Chinarge ko yung phone ko.
Mga 11 na ng gabi ng buksan ko.
Nakita ko yung mga message nya saakin.
Tinatanong nya ako ung pwede daw ba nya akong maging kapartner.
Umoo na ko dahil wala narin naman akong ibang choice dahil baka ako nalang ang walang kapartner.
Habang gumagawa ako ng Vow ko para sakanya.
Inisip ko talaga na sya yung makatuluyan ko balang araw kaya nandoon lahat naka sulat ang gusto kong sabihin sakanya.
Natapos ko na ang paggawa ng vow ang kailangan ko na lang ay isulat ipinasulat ko ito saaking kaibigan dahil panget yung handwritting ko sabi ko sakanya ako na lang yung bibili ng recess nya basta isulat nya.
Pagkatapos kong bumili bumalik na ako saaming classroom dahil ibibigay ko pa sa aking kaibigan yung recess nya pagkadating ko sa classroom tinukso ako ng aking kaibigan kung totoong sya daw ba yung first love ko nanahimik lang ako at di umimik.
Habang nagsusulat ang aking kaibigan ay dumating sya naguusap sila at ako'y nakikinig lang pinaguusapan nila yung crush nya aaminin ko mas maganda sya,mabait,maayos sa sarili na ibang iba saakin habang naguusap sila bigla akong tinanong ng aking kaibigan kung nakamove on na daw ba ako sakanya sabi ko oo kasi nafefeel kong nakamove on na talaga ako sakanya tinanong ng kaibigan ko sakanya kung nagustuhan man lang ba ako nya kahit isang beses ang sabi nya hindi gusto ko ng maiyak kaso pinipigilan ko lang nasaktan ako sa sinabi nya buti na lang at tumunog na ang bell kay bumalik na ako saaking pwesto matapos nun ay hindi na ako umimik pa.
Isang bell na lang at Mapeh na.
Hindi mawala yung kaba ko.
Nagbell na at Mapeh na.
Sabi ng Subject teacher namin ay pumunta na daw kami sa mga kapartner namin.
Mas lalo akong kinabahan nung nasa tabi ko na sya.
Binigayan kami ng teacher namin ng tecniques para magkaroon ng mataas na grade.
Ang sabi nya kaylangan daw ng sincerty atska yung ilig factor.
Unang tinawag yung nasa likod namin.
Ang sabi ng teacher namin mas nakakakilig daw ka pag magkahawak ang kamay.
Enjoy na enjoy ako sa panonood ng tawagin nya ang pangalan ko.
Tinanong nga ako kung pwede daw ba nyang hawakan ang kamay ko.
Agad akong umiwas ng tingin sakanya at tumango na lamang.
Hindi ako makapagsalita dahil parang mas lalo akong kiligin ka pag nag salita ako kaya tumango na lamang ako.
Sunod na tinawag ng teacher namin ay yung nasa harap kaya mas lalo akong kinabahan dahil baka kami na ang tawagin.
At hindi nga ako nagkakamali kami ng sumunod.
Tumayo na sya at nagtilian ang mga kaklase namin.
Sumunod ako at mas lalo pang lumakas.
Hindi ako makatingin ng diretsiyo saknya at saaming guro.
Dahil feeling ko ang pula na ng mukha ko.
Pero na kita ko ang kakaibang ngiti ng aming guro.
Nasa harap na kami at sobrang ingay pa din ng kanilang tilian.
Tinignan ko sya at nagusap kami gamit ang tingin.
Kasi ang sabi nya hahawakan nya daw ang kamay ko pero hindi nya pa ginagawa.
Kaya ako na mismo ang nagtaas ng aking mga kamay.
Kinuha nya iyon at mas lalong lumakas ang tilian.
Hindi ako aka tingin saknaya.
Nararamdaman kong sobrang pula na ng aking mga pisngi.
Nakaduko lamang ako at nakatingin sa papel n aking hawak.
Ilang sandali lang ay nagsimula na siya.
I take you my love, I can remember all my suffering and sacrifice to get you and to live with me.Im glad because i am bringing you to the church that you dreamed to be married.
Thank's for loving me my love,I will never live you,I will love you whole heartedly and I promise i will love you forever.
Nang sabihin nya yun.
Parang bumalik lahat ng feelings ko para sakanya.
Parang pinamukha saakin hindi ko na sya crush kung hindi mahal ko na sya.
Pagkatapos nya yung sabihin ay ako na.
I choose you not because of your apperance.
I choose you because you are the one that i want to spend my life with.
I promise to be a perfect wife and a perfect partner.
I promise to cheer you when you are down.
I promise to light you up when you are sad.
I promise to be there for you in that all life brings our way.
I promise to be your number one supporter in life.
I promise to support you in your decisions.
You are my first and last love.
I did'nt regret choosing you because you are the one who make me happy.
I take you today not only as my husband,but as my bestfriend and lover,my confident,my shoulder to cry on,and whose arms i could'nt picture without.
Today i pledge to be by your side,
To be your strenght when you are weak,
To never leave you,
To be understanding,
And to keep being your wife you deserve.
With this I do take you my faith and loving husband to have and to hold,for better and for worse.
Until the death do as part.
And i promise to love you forever.
Pagkatapos kong sabihin yun ramdam na ramdam ko ang init ng muhka ko.
Umupo na kami at nandoon yung pagiging akward namin sa isa't isa.
Tinutukso ako ng mga kaklase at teacher namin dahil sobrang pula daw ng mukha ko.
Tama nga sila mahal ko na sya,
dine-deny lang ng utak ko,
Pero nararamdaman na ng puso ko.
Pero mahirap mahalin yung tao na kahit kaylan ay hindi ka kayang mahalin.
Dahil sya na mismo ang nagsabi,
Sa mismong harap ko.
Makalipas ng ilang araw nandoon ang pagigibg akward namin sa isat-isa nararamdaman ko din ang unti-unting pagiwas nya ng mga tingin saakin.Inamin ko na din saaking mga kaibigan yung kinikimkim kong feelings para sakanya,inamin ko na apektado ako sa mga sinasabi nya na nasasakatan ako na hanggang ngayon hindi pa rin ako nakakamove on sakanya pero pano nga ba ako makaka move on kung wala namang kami simula't sapul.Inamin ko sa kaibigan ko na nasaktan ako nung sinabi nyang kahit kailan hindi nya ako nagustuhan para kaseng pinamukha nya na hindi man lang ako pumasa sa taste nya na para bang ipinamukha nya saakin na wala akong laban.
Isang araw habang nagche-check kami ng mga test papers napansin kong parang ang lalim ng iniisip nya nababakas sa mukha nya yung pagaalala atska guilt sa kakaisip nya hindi nya nalaman na nilipad na yung mga papel na chine-check nya kaya lahat napa tingin sakanya ipinagwalang bahala ko na lang pero ng magtama ang mata namin nakita ko na nasasaktan sya kitang kita sa mata nya yung sakit pero hindi ko na lang pinansin.
Pagkauwi ko sa bahay nalaman ko na nagbreak na pala sila nung girlfriend nya.
Naawa ako sakanya dahil nararamdaman nya kung gaano kasakit ang mag mahal.
Pero wala naman akong magagawa kasi hindi naman ako yung babaeng mahal nya.
Wala akong karapatan na bawasan yung sakit na nararamdaman nya dahil kahit sa sarili ko hindi ko magawang bawasan yung sakit na nararamdaman ko dahil sa pagmamahal ko sakanya.
