chapter 9

1K 130 18
                                    

Eunha pov

Babun punya manusia arnab.. Aku jugak yang kena buang sampah..tapi tong sampah depan pagar rumah je.. 😬

Aku membuka pagar dan aku nampak tong sampah lalu aku campak je. Still marah kay!

"aduuhh! Vahavun punya manusia!sapa yang baling ni! Aku sumpah 4 keturunan kau!"

K. Aku ngaku. Aku campak but.. tak masuk. Mana aku tahu ada orang.

"mianhae!" aku terus lari masuk rumah. Aku nampak jungkook tengah potong buah. Dia pandang aku. Aku pandang dia.

"apa tengok2?!" aku marah dia then aku teruskan berjalan menuju ke tangga.

"yahh! Pendek!" panggil manusia arnab tu. Dia panggil aku ea? Panggil aku lah.. Sapa lagi.

Aku turun balik tangga dan aku sandar kat dinding. Ada ja yang tak puas hati.

"apa lagi?! Ada ja yang tak kena dengan saya ni" marah aku. Dia buat isyarat mata. Aku pelik. Apa dowh. Bisu eh? Daku simpati.

"apa?! Cakap tak reti? Cakap! C.a.k.a.p" aku bagi pakej sekali. Kelas mengeja. Setiap isnin--k. Merapu.

Dia still guna isyarat mata dia dan kali ni dia muncung2 mulut sambil tuju ke arah badan aku yang kecil lagikan comel tiada tandingannya. K terlebih pula.

Aku rasakan aura tak baik. Aku tengok badan aku. Baju? opkoss la aku pakai. Ingat aku 5 tahun, nak bagi pakai baju lari keliling rumah. Im not that type kay.

"ppali! Cakap je lah. Susah sangat. Nak aku ajar ke?"

Jungkook jeling aku. Apa? Kau yang lambatkan situasi.

"tu! Kasut tak reti nak buka dah? Kau ingat ni rumah mak kau punya suami adik dia punya sepupu sampai masuk rumah tak buka kasut"

Hamek ko. Suruh dia cakap sangat. Tadah la telinga anda apabila manusia arnab memberi tazkirah.

Jap. Aku tak buka kasut? Aku buka tho. Aku tengok kaki aku. Wah warna ungu. K. Bukan kaki, but kasut.

"saya..saya saja je ni.. Nak tengok awak perasan tak.. Ha tu lah. Sebab tu." k. Cover malu.

"so? Dah malu tu tak payah cover lah.. Apa daaa.. "

Sempat gi dia sakat aku. Hek eleh. Biar la. Malu sebahagian dari iman kot.

Aku jeling jungkook. Disebabkan aku terlalu malas, aku pun buka kasut sambil berdiri. Aku pun satu. Nak pergi buang sampah je pun.. Pakai kasut macam nak joging. Ketat kot..

Sebelah kasut aku tanggal.. Alhamdulillah, sebelah dah selamat tanggal. Tu pun on the way nak tumbang tadi. Macam biasa, cover is my peranan.

Sebelah lagi kasut aku tanggal,

"eh eh!" k. Seyes cakap aku tak seimbang. Kasut oh kasut. Cepatlah tanggal. Ketegaq sangat aih!

Ok, nampaknya kasut aku dah nak tertanggal. Aish buku lali oii, asal kau susahkan aku tanggal kasut. Jap, tersangkut. Kasut aku tersangkut kat buku lali.

K. Lantai. Aku kan bersamamu sebentar lagi.

"ahhh!" kasut sebelah kanan aku terpelanting manakala kiri pula still kat kaki aku. But.. Persoalannya, asal aku tak bersama lantai harini?

K. Drama korea. Mamat arnab tu sambut aku and mata bertentang mata. Uisshh.. Bahaya!

Then, jungkook geleng Kepala dia dan..

Aku bersama juga dengan lantai hari ni. Syukur. Vavi kau arnab! Kau lepas aku atas lantai.
Sakit thoo. Kalau ya pun, lepas tinggi la sikit. Baru ada feel😑. Aku tak larat nak bersama lantai dah.

"aduuuhhh!" rintih aku. Jungkook macam nak tolong dengan tak nak sama banyak.

"ahh.. Mian ehh.. Tak tak! Padan muka kau! Berat kalah lembu bunting!"

Aku jeling tajam setajam pedang.

                         •••

K. Im back u olls!
Rindu tak? I mean ff not me.
Kite ni sapa lah nk di rindu.
Klishe. Btw maap la noh full eunha pov

[✔] The Runaway Bride •JJK•Место, где живут истории. Откройте их для себя