A Rude Boy Still In Love With Her (ARBFILIANG Book 2)

24

24. Break

"M-mamaawa ka! Please naman oh! Wag mo akong papatayin! Yung a-anak ko! Kailangan naming mabuhay!" Napatawa ako sa sinabi ni Meisha.

"Gaga! Patay na ang anak mo! Sinipa ko nga diba?! Wag ka ngang tanga dyan! At saka kailangan mong magbayad saking babae ka!" Tinutok ko sa ulo niya ang baril na hawak ko.

"Huhuhu! Patawarin mo na ako! Sorry sa mga ginawa ko! P-patawad! Patawad.." Mas tinawanan ko pa sya.

"Ngayon eh magmamakaawa at hihingi ka ng tawad saakin?! Wow! Just wow! Di naman aabot sa ganito ang sitwasyon natin kung di ka nangealam at pumasok sa buhay namin ni Lourence!" Napapikit siya sa lakas ng pagsigaw ko sakanya.

Halatang takot na takot na sya pero pilit niyang hindi pinapakita ito sakin.

Napangisi ako.

"Na-nagsisisi na ako! I-im sorry please! Give me One chance! Hindi na ako manggugulo sainyo.. Sorry! Please pakawalan mo na ako! Wag mo kong patayin please! Please!" Desperadang pakiusap niya sakin.

*PAAAAKK!*

Malakas na sampal ko sakanya, bigla naman siyang napatulala dahil sa pagkabigla at sakit 'siguro'

Napangisi ako.

"Kung inaakala mong mauuto mo nalang ako ng ganun, nagkakamali ka Meisha, nagkakamali ka!" Pinandidilatan ko siya ng mata habang sinisigawan ko siya.

Ewan ko pero kusang tumulo ang isang luha sa kaliwang mata ko na hindi man lang ako nangingiwi.

Maya maya...

"Hahahahahahaha! Hahahahahaha!" Nabigla ako sa biglang pagtawa ni Meisha.

Baliw ba ito?! Kanina ay takot na takot at nagmamakaawa lang pero ngayon! Mukha siyang demonyang tumatawa ng sobrang lakas!

Nanlalaki ang mata ko sakanya, nabigla naman ako ng tumitig siya sakin ng sobrang sama!

"WALA KANG PUSONG NERD KA! AKALA KO MAUUTO NA KITA! BWISIT KA SA BUHAY KO! HAHAHAHAHA! HUWAAAAAH!" Parang baliw pa na sabi niya.

"Huk!" Daing ko at napaatras dahil sa lakas ng sipa niya!

"HAHAHAHA! ANG HINA MO NAMAN! ANG HINA MO PA DIN! HANGGANG SALITA KA PA DIN HANGGANG NGAYON! HAHAHAHA!" Malakas pa na sigaw niya.

Nandilim naman ang paningin ko jaya agad ko siyang nilapitan at sinampal ng ilang beses.

*pak! Pak! Pak! Pak! Pak! Pak! Pak! Pak! Pak!*

Mabilis ang paghinga ko habang tuloy tuloy ko siyang sinasampal. Masakit na ang kamay ko pero di ko yun pinansin.

"Hah! Hah! Nagbago na ako. Di na ako yung dating nerd na iiyak nalang kapag nasasaktan!" Sabi ko pagkatapos ko siyang sampalin ng ilang beses.

Para namang lantang gulay siya dahil siguro sa sakit na natamo niya.

Nanginginig ako dahil sa galit.

"HAHAHAHAHA! ALAM MONG NERD KA?! DI KA MAHAL NI LOURENCE! HINDI! KUNG MAHAL KA NIYA. BAKIT SIYA NADALA SA BITAG KO NUN?! HA?! HAHAHAHA DI KA NIYA MAHAL! DAHIL ISA KA LANY NERD! NOBODY BUT NERD! BITCH NERD!!" Di ko na napigilan ang sarili ko. Kinasa ko ang baril ko at agad na tinutok sakanya.

Nanlaki naman ang mata niya at nakita ko ang takot sakanya kaya napangisi ako.

"Hah.. para samin ito ni Lourence.." kinalabit ko ang gatilyo ng barili at agad naman na nagdala ng ingay ito. Kasabay nun ay ang pagbagsak ni meisha.

Napalunok nalang ako at nilagay ulit ang baril ko sa mau bewang ko.

Bumuntong hininga ako at tinignan si meisha na wala na yatang buhay. Napangisi lang ako at tinalikuran na siya.

"Princess.. ano pong gagawin natin sakanya?" Tanong ng isang tauhan ni Red.

"Hayaan niyo nalang dyan. Tara na." Sabi ko at naglakad na papalayo.

At last.. nakaganti na ako sa impostorang yun.

-

"Pinatay mo na?!" Umirap ako kay Red dahil sa kaingayan niya.

"Oo. Bwisit eh. Pinuno ako kagabi." Napatawa naman siya ng malakas na ikinunot ng noo ko. "Anong nakakatawa?" Malamig na tanong ko.

"Hahahaha wala. Mainitang nga talaga ang ulo mo. Buti di ka napupuno sakin?" Nakangiting sabi niya.

Inirapan ko siya.

"Actually punong puno na ako sayo. Pero ayaw kitang patayin dahil bukod sakin at kay daddy ay ikaw ang pinakamagaling sa mundell group." Napangiti naman siya at nagpogi pose pa.

"Hahahaha.. syempre, ako pa ba? Hihi" Napatawa naman ako at nailing sa sinabi niya.

Inayos ko nalang ang mga papeles na nagkalat sa lamesa ko at inilagay nalang ito sa tabi.

Maya maya ay may biglang kumatok.

"Bukas yan!" Umirap ako kay Red. Feeling naman niya siya yung may ari ng office na ito.

Agad namang niluwa ng pintuan ang secretary ko.

"Princess.."

"Bakit? May kailangan ka?" Tanong ko sakanya.

"May naghahanap po sainyo sa baba." Kumunot ang noo ko.

"Sino daw?"

"Si Mr. Lourence Scott daw po." Agad namang bumilis ang pintig ng puso ko ng marinig ko ang pangalan niya.

"A-ahh.. sige, papasukin, papuntahin mo." Tumango naman siya at nagbow saka umalis na.

"Wew. Nandyan ang lover boy mo?" Tumingin naman ako ng masama kay Red.

"Lover boy ka dyan. Umalis ka na nga dito! Day off mo diba? Bakit andito ka sa opisina ko?!" Sigaw ko sakanya habang tinatayo siya sa sofa.

"Yah yah.. aalis na ako, para masolo mo na ang lover boy mo." Umirap ako at saka hinampas siya sa balikat.

"Alis na!" Dumila pa siya sakin at saka dali daling lumabas sa opisina ko.

Agad naman akong umupo sa swivel chair ko para antayin si lourence.

Nagayos naman ako ng buhok ko. Sinuklay ko ito gamit ang mga daliri ko.

Inayos ko din ang skirt at damit ko.

Wooh..

Pumikit ako ng mariin at Bumuntong hininga. Jusko. Ang bilis ng pintig ng puso ko.

Narinig ko naman ang pagbukas ng pintuan.

Halos manginig na ako sa kaba.

Oh god. Ano itong nararamdaman ko?

"Steph?" Napatingin ako kay lourence.

"Lourence! Bakit ka naladalaw?" Pinilit kong hindi mag mukhang kinakabahan sakanya.

"Nandito lang ako para sabihing..." Tumingin siya sa akin.

"Ano?"

"Break na kami ni Mae-C

+++++chapter end+++++

AN:
WAAAAAAH SORRY NGAYON LANG NAKAPAG-UPDATE. MWAAAAH LAB KO KAYOOO