Vatan Aşkı Bitmez / DÜZENLEMEDE

Uludere

Ilk görev yerını öğrenen Asmin, hazırlıklarını tamamlamış valizlerıne eşyalarını yerlestırmıs heycanla otobus termınalinde kalkış saatini bekliyor. Gözü yaşlı anasi Kızını yolcu ederken duasını eksik etmiyor "rabbim kızım sana emanet" diye

Annesine bakan Asmin ağladını görünce "Ağlama Annem bu benim görevim, Vatan için canımı veririm. Ben bu mesleği seçerken göze aldım ölümü. Birgün kapına Ayyildizlı Bayrakla gelirlerse sakın Aglama dik dur Vatan sagolsun de sakın düşman sevindirme" diye annesine içindekılerını söyluyordu. Kadin daha cok harap olduğunu görünce "norüyon Karı la ne var ağlancak, senin kizin kimseyi ezdirmez kendisini" şakayla karışık sitem ediyordu annesine.

Birazcik olsada gülen züleyha Hanim duyduğu anons yüzünden daha çok ağlamaya başladi.
"Hadi anam hakkını Helal et" diye helalini alan Asmin annesinin ellerinden öpüp başına koydu. Sonra Arkadaşım Kardeşim dediği Esilaya yöneldi "hadi kız oyalanmada biran önce yolla çikak"diye arkadaşın kolundan tutup otobuse bındıler. Kader'in yazısına bak iki Arkadaş ayni yerde görev yapcak biri Ögretmen digeri Asker.
Otobuse binip cam kenarına oturan Asmin annesine el salıyordu, Esilada aynı şekılde hem kendi Ailesine hemde Züleyha teyzesine el sallıyordu.

Asmin gökyildiz

Sonunda istedeğim oldu babamı bulacaktim zorlu eğtimlerden geçip hedefıme kavuştum. Hem Babamı bulacaktım hemde Vatanımı savunacaktım hainleri temizliyerek. Herkeze kendimi korkusuz göstersemde dibine kadar korkuyordum ya beklenmediğim şeyler olursa babam kaçırılmadiysa ya ölmüşse diye yada görevımı hakkıyla yapamasam diye. 'Rabbim sen yardim et' diye içimden dua ederek gözlerimi kapadım, biraz uyku iyi gelir tabi Esila izin verirse.

"Asmin sençe bizi neler bekliyor neyle karşilaşcaz acaba orda" diye soran Esila tedieginliğını belli ediyordu. Onu daha çok korkutmamak için "yat zibar bu yol bitmez çok konuşma"diye yalancı bir azarlamayla susturdum. "Off tamam"diyen Esila başını omzuma yaslayıp uyumaya çalışıyordu bende başımı cama yaslayıp kulaklıklarıda takıp bana kollarını açan uykuya bıraktım kendımı. Aradan kac saat gectı bılmıyorum ama rahatsızca yerimden doğuruluo Esilaya baktım hala uyuyordu. Bu yol bitmez en iyisi Kitap okumak. Allahtan sırt çantams kitap koymuşum, çokmu akılıyım ne. Kitapı okurken gözlerimın tekrar ağırlaşması sonuçta tekrar uykuya sarildım. Bu yol bitmez anam.

Esilan'ın beni dürtmesiyle gözlerimi açtim. "Ne var Esila yaaa" sinirle söylenirken. Esila'da bana kisik sesiyle "ilerde çevırme varmış, Askerler çevirme yapıyorlardır demi" dedi korkuyordu belli. Ah Esila ah madem korkuyon nasil başa çikcan o hainlerle. Onlarki çoçuklari okulda değil dağda görmek isterler. Beğinlerini yikayip Askerle düsman besletiyor.

"Birazdan anlariz Askermi yoksa teröristmi?"dedim soğukkanlıkla.
Esila koluma daha sıkı tutunurken bende beylik silahımı kimseye göstermeden hazirda tutuyordum.

Sağ çeken Otobusten içeriye giren askerleri görünce derinden bir oh çeken Esila baya rahatlamişa benziyordu 32 diş siritip

"Asker miş Asmin" dedi

Yanımıza gelen Askerler kimlik soruyorludu belliki birini ariyorlardı.

"Iyi günler kimlik alabılırmiyim" dedi kimliğimi cikartip gösterdim. Esils hala 32 diş siritarak kimliğini gösterdi. Utanmasa boyunlarına atlıcaktı. Teşekür edip ilerledıler. Birşey cikmamasi üzerine tekrar hareket eden Otobus Şirnakta durdu. Biz uludere dolmuşunu bulup tekrardan yola koyulduk aradan gecen bir kac saatlik yolculuktan sonra gideceğimiz yere vardık.

Esila bana donüp "şimdi ne yapcaz" diye sordu. "Canısı ilk önce bir pansion bulup bu geceyi orda gecircez yarinda ben tugaya gider bir lojman ayarlarim kapisch" diye göz kırptım