Sözden değil özden dökülenler

433 44 26
                                    

Hayat her zaman istediklerini vermez insana. Hatta çoğu zaman elindekileri alır. Yada sana farkettirmeden elindekileri sana bıraktırır. Hayat çok karışık . Okunduğu gibi yazılmıyor . Keşke , sadece harflerin yazılması kadar kolay olsaydı . Ama... Yok olmuyor iste.

İnsan zamanla acılarıyla yaşamayı öğrenir . Eğer acıları olmasaydı insanın hayatta tozpembe bulutların arkasına saklanan tuzakları farkedemezdi. Bu kadar yaşanmışlık karşısında ayakta duramazdı. Yaralarının kabuklarını canı acısa bile iz kalacağını bile bile soyamazdi . Ve bir gün bu sabrının içine akan gözyaşlarının mükafatını oldugunu bilmezsen ileriye gidemezdi. Evet çoğunun gözyaşı genelde hep içine akar ve her sabah acıları arkasında saklayan bir maskeyle çıkar dışarı . Başka türlü acılarını nasıl dindirebilirki! Gözyaşlarının içinde boğulsa da insan dalgalarla savaşıp kıyıya gelmeyi onlarla öğreniyor .

Dünyayı sevmiyorum . Ve hiç bir zaman iyi bir yer olacağına inanmıyorum . Bu yüzden ben acılarımla mutlu olmayı öğrendim . Ne fazlası lazım ne eksiği . Hayatta yaşadıklarımız belki yarına bilettir belkide geçmişe kefaret, bir düşünmek lazım ve hayatı olduğu gibi kabul etmek...

Hayırlısı Where stories live. Discover now