Chapter 6

12.8K 158 11
                                    

DANIEL’S POV

 

It’s been three years. Three years mula nung pinaka-malaki kong pagkakamali. Three years mula nung sinaktan ko yung taong mahal na mahal ko.

After pala nung pag uusap namin ni Kath sa playground nung hapon na yun, nag decide na siyang sumama sa mommy niya papuntang LA. Si tita kasi muna nag take over ng business dun. Partners sa business ang family namin, ang Berdilla Group of Companies. Ito ang number one sa lahat ng companies not only here in the Philippines but also abroad.

Mas pinili nalang daw ni Kath na doon mag aral. I tried to contact her pero wala siyang cellphone nung andun siya. Hindi rin siya sumasagot sa mga email’s ko.

Ang tanga ko talaga.

 

 

Nung umalis si Kath, dun ko lang na-realize yung ginawa ko. Maling mali ako, aminado ako dun. Nasaktan ko siya ng sobra. Si Zharm? Wala. Hindi naman naging kami. Totoo naman yung sinabi ko nung makipag-break ako kay Kath na kelangan ko lang talaga i-sort out yung thoughts and feelings ko at after ng mahabang pag iisip, dun ko nga narealize yung malaking katangahang ginawa ko.

Si Kath naman talaga ang mahal ko pero pinakawalan ko siya.

I’m so f*cking stupid.

Simula nung nawala si Kath, disoriented na ang utak ko. Naging bad boy ako. Pala-away. Buti nalang anjan ang P5 at tinulungan akong bumalik sa katinuan.

Never ako nang babae. Si Kath lang ang hinihintay ko. Kaso eto, grumaduate na ako ng highschool pero ni anino niya, hindi ko nakita.

Alam kong galit sakin si Kath, but I’m willing to do anything and everything just to win her back. Alam nila mommy yun and they will support me throughout the way.

Biglang tumunog yung intercom sa kwarto ko.

Yup, naglagay nalang kami ng intercom sa bawat room ng bahay namin. Sa laki ba naman nito, mapapagod ang mga katulong naming kaka-akyat panaog para lang gisingin kami.

“Dj anak, baba na dito for breakfast. Don’t keep me and your dad waiting.” Si mommy yun. Despite their busy sched, nagagawa padin naming mag breakfast ng sabay-sabay minsan. Sayang lang wala si ate. Busy dun sa kaharian niya sa Yangdon. Tss.

“Okay mom. I’m coming.” Kahit na inaantok pa talaga ako ay bumangon na ako at bumaba.

“Good morning mom. Goodmorning dad.” I kissed my mom sa cheeks tapos tinapik ko lang si dad sa braso. Tapos umupo na sa pwesto ko.

Just Partners (KathNiel)Onde histórias criam vida. Descubra agora