Kabanata 4

52 6 1
                                    

Kabanata 4

Kisses

"Sofia, come with me at our hotel and resort in Batangas. Dad wants you to help me to do all the paperworks. No buts. He want me to train you too. Ikaw ang hahawak nito balang araw. "

I look at him. I just nod and take a deep breath. Isinubo ko ang huling natitirang kutsara ng pagkain bago tumayo.

Ayaw ni kuya na siya ang humawak neto. He wants to be a successful Engineer. My parents are super supportive so they agreed on what Kuya's want. Since, mahilig ako sa beach, resorts or kahit na alin mang kaugnay sa pagbabakasyon, so okay lang naman. At wala akong karapatang tumanggi. Pinaghirapan nila ito para sa amin.

Casa Clemente is one of the famous resorts here in Philippines. Pumapangalawa ito sa Boracay.

My Dad said, that I have an ability to manage this company. May potential daw ako. I'm glad dahil nakita nila iyon sa akin.

Pero may talent rin naman ako sa pagkanta, pag-drawing pero hindi sa pagluluto. Mapag-aaralan naman 'yon.

I want to be a Doctor, siguro naman ay maipagsasabay ko ang dal'wang iyon. Matinding pagsusunog ng kilay ito.

Halos dalawang buwan na simula ng usapan namin ni Silver. Simula noon, hindi na kami nakapag-usap pa. Minsan, kapag nakikita ko siyang nakatingin sa akin, iiwas agad siya. Nagkikibit-balikat na lamang ako at hindi iyon binibigyan ng pansin.

About Silver and Melissa? I don't know what the real score between them. And I don't care.

Aminado naman ako, hanggang ngayon. Andito pa rin siya. Hindi naman agad-agad makakapag-move on. Matagal ko rin siyang minahal at matagal rin akong nagpakatanga sa kanya.

I received a one message.

Dash: How are you? I missed you.

Nagtipa agad ako.

Ako: Im fine. Missed you too.

Two months ago, Dashel and I have a communication. 'Nong hindi ako nakapunta sa birthday niya. Sorry ako ng sorry. Nawala kasi sa isip ko. Pero sabi niya okay lang. Kaya nakahinga ako ng maluwag.

We shared some secrets to each other. I'm so comfortable with him.

Inayos ko ang damit ko bago bumaba. I wear a over size T-shirt and a short. Nakikita pa rin naman ang short ko kahit papaano.

Leila and Joshua is here. Nagtatalo nanaman siguro sila.

Kaunti nalang talaga at silang dalawa na ang gusto ko para sa isa't-isa.

Umupo ako sa tabi ni Leila.

"So since, I have so many things to do. Ibibigay ko na lamang ang bahagi ko sa report Leila. Nasabi ko naman na siguro sa inyo, hindi ba?" I said at tumango sila.

Himala at tumahimik ang dalawa, ha!

Sinakop ko muna ang mga buhok ko at inilagay sa gilid ng ulo ko. At nangalumbaba habang ang siko ko ay nasa binti ko.

"Hanggang kailan ka ba doon?" Tanong ni Joshua.

"Hindi ko alam pero nakapagsabi na ako kay Ms. at sa iba pang mga subject teachers. Ibibigay ko na lang ang flashdrive ko para ilipat ang lahat ng files ukol sa ating report."

Iniabot ko ang flashdrive pero sabay silang kumuha. In the end, nagkahawakan na sila ngayon ng kamay.

Natawa ako. Parehas pa silang umaangil pero hindi ko na lamang pinansin at dumaretso sa kusina. Mag-gagabi na rin naman kasi kaya sinabi ko kay Manang na dagdagan at dito kakain ang dalawa.

When The Strings Got BrokeWhere stories live. Discover now