(R18)DEEPLY IN LOVE (JADEN MONTERELAOS)

CHAPTER 5

"IT'S you, the woman who saved my apple that day. What are you doing here?!"Nagtatakang tanong niya.

Napakurap ako bago nakakuha ng lakas na magsalita."Uh?...ah...e kasi ahhh."Napasigaw ako nang biglang sumakit ang likod ko .

"Hey, okay ka lang?...may masakit ba sayo? what's happen?!"Nag-aalalang tanong niya.

Pinilit kong tumayo ng maayos saka ko siya tiningala.

Damn!...mas lalo siyang tumangkad sanhi para mangawit ang leeg ko sa kakatingala sa kanya.

"W-wala ito! don't mind. N-nadulas lang ako kanina pero okay naman ako.!"Pinilit kong palakihin ang ngiti ko sa kanya.

Medyo nabawasan ang sakit dahil nakita ko nanaman siya. Hindi na ako magtataka kung bakit siya nandito, isa siyang Monterelaos! isa sa pinaka batang heir ng Monterelaos Family at higit pa doon ay sikat na sikat ang grupo nila.

Sinuri niya ang likod ko."Are you really okay? your spine might have been damaged. This might be dangerous! maybe you should see a doctor."He sounds worried.

"Naku! wala ito...kaya ayus lang."Katwiran ko.

"You sure?!"Di sang-ayon na tanong niya.

Ang gwapo padin talaga niya at ang ugali niya towards the woman hasn't changed at all. He still the same as usual, siguro dahil hindi niya ako nakikilala.

"So anong ginagawa mo dito? don't tell me na dito ka nakatira?!'He asked.

Umiling-iling ako."M-may dinalaw lang akong k-kaibigan kaya ako naparito."Ngiting tipid na sagot ko.

Ting...

Bumukas ang elevator."Oh sige, alis na ako, J-Jaden."Saad ko nang makalabas ako sa elevator.

Parang sumikip ang dibdib  ko na makita siyang malungkot. Iyong klasing ng titig niya parang ang daming katanungan.

Naiinis ako kasi hindi pa rin niya ako ma recognize.

"Well then...take care miss saviour.!"The last words na lumabas sa bibig niya bago nagsara ang elevator.

Piling ko hindi na talaga niya ako makikilala pa.

"Wait lang...!"Napaigtad ako nang bigla siyang lumitaw sa harapan ko.

Napaawang ang labi ko sa pagtataka."H-ha?...bakit ka..."Diko pa natatapos ang sasabihin ng bigla niya akong buhatin.

Gusto kong magpumiglas pero nanigas ang katawan ko. "I can't leave you just like that, you need to see a doctor."Baritono nitong sambit while carying me on his shoulder.

"H-hindi na kailangan, wala naman ito e. Mawawala din ito mamaya."Pag-angal ko parin.

kahit ang totoo ay kanina pa ako kinikilig. Ang puso ko dinig na dinig ko ang kabog nito.

Natagpuan ko nalang ang aking sarili na nakaupo sa isang malambot at malapad na passenger seat. Pumasok siya sa kabilang pinto,nagulat pa ako nang kabitan niya ako ng seatbelt sanhi para maamoy ko ang napaka bango niyang hininga na tumama sa ilong ko.

"Atleast makabawi naman ako sayo this time, hindi ako nakakuha ng chance na magpasalamat sayo ng maayos that day dahil kay Lily. But this time, let me help you in return."He says saka binuhay ang makina ng magarang kotse niya.

"Parang yon lang!...apple lang naman yong pinulot ko that day, hindi yon big deal."Sansala ko.

Nagulat pa ako ng paharurutin niya ang kotse palabas ng parking area.