A cup of coffee

Chapter 32

Jade's POV

its our anniversary na sa saturday and thursday na ngayon.. nasa site si love kaya i have all the time para mag isip kung anong pwede kong gawin for her sa araw na yun..

nag iisip ako nang may kumatok..

maam excuse me po.. may naghahanap po sa inyo.. sabi ng secretary ko

sino? tanong ko.. wala kasi akong ineexpect na bisita or client today

ahm.. bernard ramos daw po.. sagot niya

napaisip ako kasi parehas kame ng apilyido...

sige papasukin mo na lang.. tapos please prepare ka na lang ng merienda..

nag ayos ako ng upo.. sino kaya siya..

pagpasok parang may kamukha..

magandang araw po.. sabi niya.. mas bata yata sa akin to..

good morning.. ahm..gusto mo daw ako makausap?nag gesture ako sa kanya na umupo sa chair sa harap ng mesa ko

opo... ako po si bernard ramos.. ano po... tatay ko po si gareth ramos...

shocks.. tama si tatay ang kamukha niya.. medyo nawala ako sa sarili ko.. pero may kumatok kaya natauhan ako agad

pasok.. ang secretary ko may dalang juice at snacks na nilapag niya sa may maliit na mesa

thank you sabi ko dito at tumango siya at lumabas na..

huminga muna ako ng malalim at tinignan siya ulit..

may kapatid pala ako.. sabi ko sa kanya

tumango lang siya..

bakit ngayon ka lang nagpakita?

ahm.. pasensya na kasi hindi naman namin alam na may anak pala ang tatay at may unang pamilya.. nakayuko niyang sagot

ilang taon ka na? bata pa siya for sure.. kita sa itsura eh..

18 po.. sagot niya..

bata pa nga.. hay tatay.. nasabi ko na lang sa isip ko..

taga saan ka?

taga quezon po..

sa unisan? tanong ko

hindi po.. sa atimonan po..

hay tatay.. napapabulong na lang ako..

hindi ko naman ma deny na hindi ko siya kapatid kasi magkamukha sila ni tatay...

may kailangan ka ba sa akin? tanong ko.. alam ko meron..

ahm..ano kasi.. nahihiya siya

sabihin mo na.. huwag ka na mahiya.. sabi ko ng mahinahon

ano po kasi namatay na din po ang nanay.. malungkot niyang sabi.. parang may kumurot sa dibdib ko

hindi ko na po kasi alam saan pa ako pupunta.. wala po kasing gustong tumanggap sa akin sa pamilya ng nanay kasi dagdag lang daw ako sa gastusin nila..

parang uminit ulo ko dun ah..

so wala ka na matitirahan?

tumango lang siya..

ano po sana..kahit magtrabaho na lang ako para sayo..hindi mo naman kailangan ipakilala ako na kapatid mo.. kailangan ko lang talaga ng trabaho.. wala na din kasi yung bahay na tinitirahan namin..pinaalis na ako kasi wala naman akong sapat na pangbayad...parang naluluha na siya

hindi ako makapgsalita kasi awang awa ako sa kanya..

pero kung wala po ok lang naman po, maiintindihan ko po..