letter | kang daniel

028

narration; jeishi

kagaya nga nang inaasahan ko, pagkaend ko nung call may nagddoorbell na sa ibaba. si daniel na naman 'yon panigurado. magkapitbahay nga kasi diba kaya ang lakas niyang mag-ganyan.

nakakunot ko siyang pinagbuksan ng gate pero bumungad sakin yung mukha niyang nakangiti kaya wala akong nagawa. natahimik rin yung sarili kong nagrarant tungkol sakanya sa isipan ko. blangko, yan ang naging reaction ko.

"tara na ba?" hindi parin mawala sa pagmumukha niya yung ngiti. hindi naman ako nakasmile ha?

"kang daniel ang creepy mo. bakit ka nakangiti dyan?" tanong ko sa kanya habang nilalock ko yung gate. sa kadahilanang wala na akong masabi pati 'yang pantangang tanong lumabas narin sa bibig ko. BAKIT KA NAKANGITI DYAN? lagi namang nakangiti yang lalaki na yan. hindi na bago. pero bakit pinapansin ko pa.

hindi siya sumagot kaya kaagad ko siyang nilingon at doon ko lang nalamang nakalapit pala yung mukha niya sa akin habang nagllock ng gate.

our eyes met, natigilan ako at tuluyang napako yung mga mata ko sa mata niya. "ang cute mo kainis" saka niy hinilamos yung mukha ko pababa. alam ko ang cute ko pero di ba parang ang random niya?

"wala akong panlibre. di ko dala wallet ko daniel" wala sa sarili kong sagot. sobrang lutang na nga yata talaga ako at kailangan ko na ng tulog! feeling ko para na akong zombie dito na naglalakad.

"alam mo may naisip ako. polluted dito sa labas kaya bumalik nalang tayo sa bahay niyo. movie marathon tayo? o gusto mo kdrama nalang? magpapadeliver nalang ako." hinawakan niya yung magkabilang balikat ko saka ako tinulak pabalik sa bahay. magpupumiglas sana ako pero bigla siyang nagsalita ulit sa may tenga ko.

"paparapapa~ love ko 'to~" bulong niya na nagbigay ng kilabot sa buong katawan ko! Ganito na ba ako kaweird para magreact yung sistema ko doon? Sa sobrang katahimikan namin hindi ko narin namalayang sa bahay niya nila ako dinala.

"teka dun sa kabila bahay namin."

"wag na, dito nalang tayo. atleast dito sa amin hindi tayo mag-isa baka kasi kung ano pang magawa ko sayo kapag wala tayong kasama. ang cute mo pa naman" hindi ko alam yung pinupunto niya kaya hindi na ako sumagot pa. lumabas narin naman kasi yung mama niya kaya sakanya nalang natuon yung atensyon ko. nagulat ako, sa unang pagkakataon dinala niya ako sa bahay nila. derederetso kaming umakyat sa itaas matapos batiin yung mama niya. mukhang strict pero hindi naman pala buong akala ko masusungitan ako nung mama niya pero nakatanggap pa ako ng yakap.

nakasunod lang ako kay daniel nang biglang bumangga yung pagmumukha ko sa likod niya, huminto na pala siya sa harapan ng isang kwarto at akmang bubuksan 'yon nang bigla siya umiling.

"dun nalang tayo sa guest room." gusto ko siyang asarin kung kwarto niya ba 'yon at kulay pink ba yung pintura o barbie yung bedsheet niya kaya ayaw niya akong papuntahin doon pero wala ako sa mood kaya nagpatianod nalang ako sa gusto niyang puntahan.

"off limits ka doon, para narin kasi tayong nagstay sa labas o sa bahay niyo kapag doon kita sa kwarto ko dinala."