Etrafına Bak

38K 1.9K 738
                                    

Geç olan saate aldırmadan kapıya yöneldim.  Annem tam zamanında eve geç dönüyordu. Düşünmedim değil, acaba tesadüf değilde başka bir şey olabilir miydi? Yağmurun durmamış olma ihtimalini göz önünde bulundurarak botlarımı giyip evden fırladım. Anahtarı aldım mı ben? Almadım (!) Annem geç gelmese en azından. Lal ölüyor olabilir kapıda kalsam ne farkeder ki!? Saçlarım yağmurdan sırılsıklam olana kadar koştum. Koştum. Sonunda lanetli evin önüne geldim. Yere oturup soluklanmaya başladım.

''Lal orada mısın?'' Avazım çıktığı kadar bağırdım. ''Lal çık oradan!'' Koşarken bileğim burkulmuştu. Tutuna tutuna evin girişine geldim. İlk girdiğim zaman da ayağım çöken tahtadan girmişti. Hatırladığım olay karşısında yüzümü buruşturdum. Bileğim sadece burkulmamıştı. Kanıyordu da. Hadi ama bu çok saçma. Elimle bileğimi kavradım. Yerde bulduğum kolyeyi elime aldım. Bu Lal'in kolyesiydi. Biri bana oyun mu oynuyordu? Kolyenin içini açtim. Sağ tarafta annem vardı. Diğer tarafta ise annem.

''Lal...'' sesim fısıltı gibi çıkmıştı. Tekrar yere oturmak üzereyken bir el beni tutup kendine çekti. Bu kişinin Lal olduğunu gördüm. ''Lal!'' Adeta anırmıştım. ''Gidelim burdan'' dedi ve beni çekti. Bileğimin verdiği acıyla sadece küçük bir adım attım. Lal evin kapısına tutundu.

''Kardeşim burada, yürüyemiyor, yardım et'' dedi. Hiçbir ses gelmeyince bağırdı. ''Kibarlığın buraya kadar mı! Yardım et!'' dedi. Elini duvara koyup fısıldadı. ''Yardım et''.

''Kimse yardım etmeyecek Lal buradan kimse geçmez!'' dedim. Tek ayağımda sıçrayarak koluna girdim. Eve gelir gelmez kendimi yatağa attım. Lal titriyordu. ''İçeride ne gördün.'' dedim. Gözlerini odada gezdirdi. ''Lal sana biri yardım mı etti?'' dedim. Bu sefer gözlerimin içine baktı. ''Evet, ayna vardı. Kocaman.'' dedi ve elleriyle büyük bir daire yaptı. ''Devam et'' dedim. ''Arkada siyah gözlü bir kız vardı. Bana doğru geliyordu.'' dedi. Benim gördüğüm kız olabilir miydi?

Hızla mail adresime girdim. Gelen ilk resmi açtım. Arkada o yüz olmalıydı. Onu bulur bulmaz ekranı Lal'e çevirdim. ''Sadece bir kere bakmanı istiyorum, bak ve söyle bu o mu?'' Alnına götürmüş olduğu ellerini araladı ve baktı. ''E..evet. Bu... buydu!'' dedi. Sonra bilgisayarı kapattım. ''İçeride gördüğün mü yoksa sana yardım eden mi bu?'' dedim. ''Bu kız, gördüğüm kız. Bana yardım eden bir erkekti.'' duraksadı. ''yoksa kız mıydı?'' dedi. Ayağa kalkıp bağırdı. ''Hatırlamıyorum!''

Hatırlamıyorsun... ben de bir şeyi hatırlamıyorum. Neyi hatırlamadığımı da hatırlamıyorum. Aklımda küçük bir parça. Gördüğüm bir şey... Gün geçtikçe daha da unuttuğum bir şey.''

Masanın üstündeki duvara uzanıp bir kağıt aldım. Lal' verdim. ''O şeyi iyice unutmadan çiz, nasıl hatırlıyorsan öyle çiz.'' dedim. Bir şey demeden kağıdı aldı ve karalamaya başladı.

..

Odama giren güneş ışığıyla gözlerimi açtım. Güneş yeni doğuyordu. Geceki yağmurun aksine dev bir Güneş vardı. Dün kursa giderken giydiklerimi yatağın arkasından çıkartıp geri onları giydim. Kameramı da alıp evden çıktım. Gözden kaçırdığım bir şey var. Annem gece eve gelmedi. Kursa yürürken annemi aradım.

''Anne gece gelmedin.'' dedim. ''Biliyorum çok önemli bir arsa için çalışıyorum, bizim evin oralarda eğer almayı başarırsak oraya bir kurs açmayı planlıyoruz''dedi. Gülümsedim. ''Ne kursuymuş bu bakalım.'' dedim. Annem de mutlu bir ses tonuyla yanıtladı. ''Ya engelliler için ya da senin gibi uğraşları olanlar için bir kurs.'' dedi. ''Sen çalışmaya devam et ben de kursa geldim sayılır.'' dedim ve telefonu kapattım. O zaman farkettim ki kursa gelmişim.

''Tam zamanında!'' kendi kendime gülümseyip asansöre atladım. 3. kata gelince indim ve sınıfa geçtim. Gözlerim dünkü kızları aradı. Kendisine fare diyen kızı görünce yanına gittim. ''Günaydın.'' dedim. Sabah sabah bu kadar enerji nereden geliyorsa kocaman bir gülümsemeyle cevap verdi. ''Günaydın!''. Gözüm diğerlerine kaydı. Arkadaki üçlü belli ki kameralarını kapıştırıyordu. Kapının kenarındaki kızlar dergi bakıyordu. Tam tanışmak için yanlarına giderken içeri hoca girdi. Dün beni ismim konusunda uyaran kişi.

Kamera | WATR yaz '14 En Iyi Korku HikayesiWhere stories live. Discover now