The Destiny's (On-going)

Chapter 11: Bagong umaga, Bagong buhay

Mary Grace POV

Nagising ako bigla. Hindi ko alam kung anong oras na. Pagkatingin ko sa oras.

"Naku! 9:30 am na pala. Napasarap yata ang tulog ko. Hindi ko narinig ang alarm clock ko." Saad ko.

Tatayo na sana ako sa kama ko. Na'ng biglang bumukas.

"Good morning anak, breakfast in bed." Masayang saad ni Mama.

"Ma ba't hindi ni'yo ginising?." Saad ko.

"Haynaku, anak wala ba'ng 'good morning' naman?." Saad ni Mama.

"Ma, may klase po ako." Saad ko kay Mama. Tatayo sana ako ulit.

"Anak breakfast in bed' nga di'ba. So dito ka lang stay ka lang di'yan. Kung inaalala mo ya'ng trabaho mo. Nagpaalam na'ko." Saad ni Mama.

"Kanino?." Tanong ko.

"Kay Ariella." Saad ni Mama.

"Ma, sinabi mo kay Ariella?." Saad ko.

Hay baka mapaano yu'ng babaitang 'yun. Baka ako pa'ng sisihin ng asawa niya.

"Anak kung iniisip mo na sinabi ko kay Ariella. Huwag muna isipin , kasi hindi ko sinabi sakanya. Hindi ko paghihimasukan ang buhay mo. Dahil buhay mo 'yan." Saad ni Mama.

Nakahinga ako ng mabuti. Baka ma-paano pa si Ariella. Kapag nalaman niya wala na kami ni Noah.

"Sige na anak kain ka'na." Saad ni Mama.

"Kayo po?." Tanong ko.

"Tapos na kami ng Papa mo. Huwag muna kami alalahanin. Kanina pa kami tapos. At huwag muna hanapin ang Papa mo. Pumunta ng bayan may binili. Iwan na muna kita ah." Saad ni Mama.

"Sige po." Saad ko. Lumabas na si Mama sa kwarto ko. Nagdasal muna ako bagong kumain ng agahan.

Pagkatapos ko kumain nilagay ko sa table ng bed side ko ang pinagkainan ko. Nahiga ulit ako.

Nagmuni-muni, nagisip-isip at nagtanong sa sarili.

Ganito pala masaktan. Hindi alam ang gagawin.

Nabigla ako ng pumasok ulit si Mama. "Anak naman umagang-umaga ganyan ang mukha mo." Saad ni Mama. Umupo siya sa side ng bed ko. Ako naman sumandal sa headboard ng kama ko.

"Anong ganyan Ma?." Tanong ko.

"Hay anak, Alam ko mahirap masaktan. Kaya hindi ba laging sinasabi ni Pastor Gen. Na ' bawat bagong umaga, ay bagong buhay' anak bawat paggising sa'yo ng panginoon ay bagong kabanata ng buhay mo. Huwag mo isipin ang nakaraan o ang kahapon. Dahil ito na ang bagong buhay mo. Mag lookforward ka anak. Nasaktan ka 'man anak. Huwag mo kakalimutan ang ang mga plano ng panginoon sa'yo." Saad ni Mama.

"Opo Ma. Tatandaan ko po 'yun." Saad ko.

"Anak, hindi talaga kayo ni Noah. May darating pa na mas hihigit sakanya. Yu'ng para sa'yo talaga. Hayaan mo'ng ang panginoon sumulat sa'yong kwento." Saad ni Mama.

"Alam mo Ma, ang galing niyo ah. Talagang pastor na pastor na talaga kayo." Biro ko kay Mama. Nakalimutan ko sabihin sanyo na Pastor ang mga magulang ko.

"Ikaw talaga anak. Sige tumayo ka na di'yan. Maligo ka na. Para feel fresh ka na. Huwag munang isipin 'yun. Hala sige anak pumunta ka'na sa banyo. Bawal ang tamad."  Saad ni Mama.

Tumayo ako pumunta sa banyo. Salamat kay Mama dahil napangiti niya ko. Gumaan ang pakiramdam ko sa mga advise niya. Ang sarap sa pakiramdam na mahal ka ng mga magulang mo. Kahit nadapa ka'man tutulungan kanilang bumangon. Nalugmok ka'man nandiyan sila upang maitayo ka, at ituloy ang laban mo.