Miałem jedenaście lat, kiedy pierwszy raz cię spotkałem.
W pociągu siedziałaś z Potterem, a potem zostałaś Gryfonką.
Nie zwróciłem na ciebie uwagi.
To stało się dopiero potem, bo Draco Malfoy rzadko komu poświęca uwagę.
Na lekcjach zawsze pierwsza wyrywałaś się do odpowiedzi, byłaś taka mądra.
Ambitna.
Inteligentna.
Idealna.
Ale byłaś też szlamą.
Więc musiałem cię nienawidzić, bo jestem i byłem Draco Malfoyem.
A to było prostrze wtedy, bo wtedy jeszcze cię nie kochałem.
Mówiłem słowa, których nie chciałem mówić.
Przeprosił bym cię, ale Draco Malfoy nie przeprasza.
To okrutne, prawda?
Wtedy byłaś idealna.
I nadal jesteś.
