Na drugim roku zacząłem o tobie myśleć, możesz to uznać za wyróżnienie, bo Draco Malfoy rzadko myśli o kimkolwiek.
Myślałem o twoich włosach.
O twoich ustach.
I o tym, jak bardzo mnie nienawidzisz.
Wiedziałem, że tego nie zmienię, i nie do końca umiem opisać to uczucie.
Rozgoryczenie?
Smutek?
Złość?
Wstyd, bo to moja wina?
Pamiętam, jak płakałem, gdy cię spertyfikowano.
Ale pamiętaj, oficjalnie Draco Malfoy nigdy nie płacze.
Więc nikomu tego nie mów, bo i tak się tego wyprę, naprawdę.
Bo choćby nie wiem jak mi zależało, Hermiono, zawsze będę jedynie Draco Malfoyem.
A ty zawsze będziesz aż Hermioną Granger.
I zawsze będziemy osobno.
