Gecenin Şerri...(TAMAMLANDI)

Yangın 8

Yusuf tüm gücüyle,bebeği ayağından atmaya çalışıyordu.Bu çabalara rağmen bebek gitmiyordu bir türlü.Metin daha fazla dayanamayıp,bebeği bir hışımla tutup az uzağa fırlatmıştı.Yusuf'la beraber hemen arabaya atlayıp,kaçmayı başarmışlardı.Ancak arabayı sürerken,bebeğin ayakta dikilip öylece baktığını aynadan görmüştü Metin..İyice uzaklaşmışlardı ama,henüz kendilerine gelememişlerdi.Korkuya dahil ne varsa yaşamışlardı bu gece.İkisinin de aklında olan tek bir endişe vardı.Ya tekrar görünürlerse!..

Ne kadar yol almışlardı,saat kaçtı?farkında bile değillerdi.Ezan sesi duyduklarında ancak farkına varmışlardı,sabah olduğunun.Ezan sesi duymaları,yakında bir köy olduğunu gösteriyordu.İkisi de bu defa sevinçten ağlamaya başlamışlardı.Köy yoluna girmişlerdi bile.Girişte bulunan levhada "Kavaklı"yazıyordu.Az ileride bir çeşme görmüşlerdi.İkisi bir anda koşup elini yüzünü yıkadılar.Ardından bagajda bulunan su bidonlarını doldurup,tekrar arabaya binmişlerdi.Ağır aksak bir şekilde, köyün içine girmişlerdi.Çok şükür burada her şey normaldi.Köyün kahvesinin önünde durup,çay içmek için içeriye geçtiler.Köyde hayat çok erken başlardı,o yüzden tek tük erkekler gelmeye başlamışlardı.İçtikleri çay aç karınla pek keyifli gitmiyordu.Metin tepsiciye dönüp"kardeş burada bir bakkal dükkanı falan yok mu?Saatlerdir yoldayız,karnımız epeyce acıktı.Birazda yol için nevale almamız lazım"dediğinde,delikanlı olumsuz bir cevap vermişti.Tepsici"önemli değil abi,sıkıntı yok.Ben şimdi kahvaltılık bir şeyler hazırlarım size.Yol erzağınıda kafanıza takmayın.Bu kadar insan sizi boş gönderecek değiliz ya"dediğinde ikisi de çok duygulanmıştı.İyice karınlarını doyurup,rahat bir nefes aldılar."Hayırdır abi?Yolculuk nereyedir"diye sormuştu köylülerden bir genç.Yusuf muhabbete bayılırdı ,o yüzden böyle soru cevap bir sohbet gelişmişti aralarında.Ama bir an önce yola çıkmak için tekrar arabaya binip,hareket ettiler.Bakalım bu defa  hangi korkularla yüzleşeceklerdi?..